Baguio: Patutot

Baguio: Patutot

  Shet. Ang cute niya. Ay, hindi siya cute. GWAPO siya! Eto ang mga
naglaro sa isip ko the moment na sumakay ako sa black Nissan Cefiro ni
Eric. Naka white shirt siya at simpleng maong lang at tsinelas. He was
so damn simple for someone driving a luxury car no! But the chest,
tipong banat talaga. Me pagka-Chinese siguro to pero kamukha niya si Mari
Kaimo na ginawang medyo Chinese. Hmm...actually si Ewan McGregor din
kmukha niya. Yon nga lang medyo may tinge of Chinese.

    Pero suplado. I think i should read the signs. Walang imik. Parang
deadma.

    Kaninang umaga ko lang nakilala si Eric. Nagtext siya sakin na may
nagbigay daw ng business card ko sa kanya. Asuuusss!!!

    "Sorry, i'm working and i'm not into that kind of stuff." ang text
back ko lang sa kanya.

    Ang reply niya lang sa kin ay simpleng "K". Ewan ko ba pero eto ang
pinakanakakairiting reply anyone can give to me. Pero ako deadma lang.
Burado ka na dahil sa "K" na yan. Pero after an hour or so, nagtext na
naman ang gago.

    "Wazzup? San ka nagwowork?" tanong niya.

    Deadma ako. Maganda. After an hour, nagtext back ako. "Anong age mo
ba? Taga saan ka?"

    "I'm Eric 29yo from Pasig. 5'9" 145lbs gym fit. Chinese-mestizo."
sabi naman niya.

    Di ako reply. Talagang PATUTOT talaga. Gusto ko naman eh. Pero
mahirap na. This text just came from nowhere no. Baka mamaya eh may
nanghuhuli lang sa kin or something. Basta.

    Text naman siya maya-maya. "Wanna meet for coffee sometime? Wala
lang. Bored lang ako. Gusto ko lang may makausap."

    Ewan ko. Parang kinilig ako eh. Minsan, sa dami ng mga kausap mong
sex agad ang punto,  you come to take for granted pag-invite ka for
something cozy. Yun bang may room pa for mystery. And hindi yung cards mo
are all out in the open, no?

    "K" my turn to give that irritating reply.

    Dami work that day kaya natabunan na siya. La ako panahon sa mga
business card daw nakuha number ko asus. Dami kailangan icheck, i-verify.
Came 5pm, i received a missed call sa cell ko. Siya. Deadma!

    I continued working. Till 7pm ng gabi. Gutom na ko. I might as well
go home. i prepared my things na. So I brushed my teeth sa pantry.
Washed my face. When i got back, nagbiblink ang phone ko. I hate the sound
of cellphones ringing saka yung message alert tone. Kaya lagi siyang
naka-vibra mode lang. Ano ka. Di ko ginagamit yung vibra for other things
'no!

    "Hello?" sagot ko sa call.
    "Uy. Musta. Bakit di ka nagrereply?" tanong ni Eric.
    "Busy sa work eh. Why?"
    "Tinatanong kita kung gusto mo magcoffee eh."
    "Ay ganon?Tonight ba? Kase pauwi na ko eh."
    "Ah ok. San ka ba nagwowork?"
    "Ortigas, kaw ba walang work?"
    "Ortigas? Good andito lang ako sa ortigas center. Meet na tayo
sandali. Ano?"

    Out of the plan to ah. Di ko alam isasagot ko that time. Pero what
the heck. But i really couldn't stay long.

    "Ganon? Eh di mo pa nga ako kilala eh. How would you be sure you'd
like my company? Same goes for me too, diba?"
    "Ok lang yan." sabi ni Eric.
    "Kase I really don't meet up with someone who just came out of
nowhere eh." patutot ko.
    "Ok, fine. Actually, the truth is..." pabitin ni Eric.
    "Ano..."
    "Ok, actually the truth is, i didn't get your number from a
business card."
    "I know....So san?"
    "Nagpost ka 6months ago diba? isang ad?"
    "Aaahhh! okey. Wala yon! Try ko lang yon. Wala ako na-meet thru
that ad no." Totoo yon. Try ko kung talagang may nagrerespond dun. Di ito
sa yahoogroups. May mga mineet din ako pero no sex. Di ko type. or
effem. So unproductive yun.
    "Ganun? Sinayang mo naman tong tawag ko. Ano? We're both here.
We'll just have to meet."
    "Hhhmmm..." queen of patutot talaga.
    "So?"
    "Ganito na lang. We can meet for 10mins. If we click, then we meet
again one of these days." ayoko ngang macompromise. One lesson i
learned from those EB's was how to turn them down and not waste time.
    "Sige. Sa starbucks na lang sa Emerald, ok?"
    "Ok."

    I was on my way to Starbucks when my phone rang again.

    "Hey. San ka?" tanong ni Eric.

    "On the way na."
    "May problem. I saw some friends sa loob eh. I'm just here outside.
Black car ok? Teka kaw ba yang naka white polo?"

    "Yup, asan ka?" i scanned and saw a black car ahead. "Kaw ba yan?
UTW 252?"

    "Yup."

    Pagpasok ko nga. Shet. Cute. Pero, pero, pero, pero, pero!!!! i
wouldn't let him know that I found him cute ok? Kunwari ok lang. Heheheh.
Nice car ha. Remember!! Sabi mo TEN MINUTES!!! sabi ko sa sarili ko.
Yon nga. Suplado si gago. Di masyadong tumitingin. So kwentuhan muna kame
ng konti. About ourselves. Chu-chu.

    "So you do this often?" tanong ko. Meaning yung pagmeet up.

    "Yes." monosyllabic talaga to.

    That moment, naisip ko. OK LANG NO! Maraming cute diyan. Two
minutes to go, before the ten minute deadline!

    "Uy, i better get going na. It's getting late. Uy exacto, ten
minutes." i gave him a very innocent and sweet smile. "Hey nice meeting you,
Eric."

    "Taga san ka ba?" it was his time to open something - discussion?

    "Diyan lang, magtaxi na lang ako. O pano." tanong ko. Though
nakikita ko yung kamay niya na pumunta sa key slot and squeezed it. I felt
the Cefiro came to life. And he was steering the wheel far to the other
end, to get out of the parking lane that he had been in.

    "Uy, teka, baba na ko." kunwari pabiro ko. Pero sa totoo lang.
Gusto ko pa siyang makasama. Eh well, i'd rather be dead bago ko ipahalata
yon no! May taglay din naman akong kagandahan. I'm decent looking.
Straight-acting. Ok naman ako physically. And most of all, I'm content and
confident with what I have. So if others don't like me, problema na
nila yon. No hang-ups. That's what I am. Pero parang ayaw humiwalay ng
pwet ko sa leather seats ng kotse ni Eric.

    "Teka dun na muna tayo, baka may makakita sa atin eh."

    Ok fine! Sinilip ko muna siya. He's really cute. Mayaman. Boyfriend
material talaga. Haba ng buhok ko pagnaging bf ko to. Pero hello??!
Wake up! Feeling ko, sa gay world eh may Cinderella at fairy tale din.
Having come from a relationship had taught me few nice lessons myself -
love thyself, tama na ang self-pity. Self-pity is a luxury fools indulge
in. Nung narinig ko yung quote na yon. It really brought me to my
senses. Self-pity is a tempting luxury we allow ourselves to be overtaken
with! Diba??? Ano ba ang naaachieve ng self-pity? Wala. We keep on
finding more and more melodrama sa buhay natin. Para may dumamay sa atin. And
we ourselves console ourself. Foolish no??! I thought in times when I
want to drown in self-pity, I always have a choice, do i want to indulge
in it? or do I want to move on and get real, man! That did me a lot of
growing up believe me. Daming oras at panahon na nasasayang by
indulging ourselves in self-pity.

    Eh anyway! Back to the very nice view. Yung mapuputing kamay ni
Eric na nakagrip sa manibela. Shet. Yung simple white Tshirt niya na
nakabakat kung gano kaganda ang chest niya. Walang tiyan. Simpleng rugged
jeans. And simple sandals.

    "Galing ka lang sa bahay niyan?" tanong ko.
    "Yup. We have a condo here in Ortigas. But my Dad's away just
brought him to the airport this afternoon."
    "Ah habang nakikipagtextmate ka, nasa airport ka pala."

    Sagot niya was just a smile. Leche ka. Ibaba mo na ko. Ayoko ng
matandaan mukha mo. Cute cute mo. Pwede ko naman dakmain eh hehehe. Pero
takot lang ako mareject. So I just looked away habang binabaybay namin
ang Emerald Ave.

    "Hey mahirap sumakay dun. Pwede na siguro ako bumaba diyan." sabi
ko. I was sincere this time.

    "Teka lang." ang brush off niya sa kin. Medyo naiirita lang ako.
Parang fruitless kase eh. Might as well get it done and over with no. Uwi
na lang. Pero sa frustration ko, parang gusto ko mangEB na talaga! "So
free ka usually after office....?" tanong niya sakin. Uuuyy!! hoping
naman ako!!

    "Not when I have a class." kainin mo  yan. Di ako basta-basta.

    "Ah talaga? NagMBA ka?" tanong niya. Parang nag-iba tingin niya
sakin. Minsan di ko naman sinasabi, kase baka nakakaintimidate. But I need
all the ammunition that I have, right now!!!

    "Nope. Not MBA. Mathematics."

    "Wow! Talaga?" napatawa siya. Di naman nakakainsulto siguro tawa
niya no. "Saan? Ako nagMBA ako." wow, it was my turn to be impressed. It
was my turn to smile. I think tama na ang pagcold fish ko, and gave him
a sincere smile of admiration. "Math ako." Medyo he loosened up after
that. Kala siguro niya I was just some juvenile with nothing to while
away my time. I have my goals!

    "Sige na baba mo na ko." sabi ko sa kanya.
    "Saan ka ba umuuwi?" tanong ni Eric.
    "Mandaluyong ako."
    "Sige na. Ilalapit na kita sa inyo para di ka mahirapan."
    "Uyy bait ha. Kahit Crossing na lang, mas madali sumakay dun."
smile lang ako. Pero he's being kind. Ala na siguro next time. Ok,
inconvenience yourself. It's gladly appreciated.
    Lumiko kame sa San Miguel Ave. hanggang sa makarating ng Shaw. But
instead he treaded the flyover. Nyek! "Dun na sa kabila ok lang naman
eh." reassured Eric. "Dun pa ako sa may Wak-wak. Kahit dun sa may kanto
na lang sa Petron. Bait bait mo ha.Pa-kiss nga."

    Yung sincere kong joke ay naging parang bloke ng yelo dahil naging
stiff ang panga ko to sustain the smile. EEWWWW!!!!! Di nakatiis!!!
Malandi! Hitad! Pokpok! Pakangkangin!! Ano?!! Smile lang sagot no! So much
for the walls huh! Wala You gave the game away by that crap! Pa-kiss!
Ulol!

    "Okie,dude! Salamat! Diyan na lang ako sa kanto." pambawi ko.

    Pero parang walang narinig si Eric. Lumiko siya papuntang Wakwak
Golf and Country. Wala na ko imik. "So dito kame nakatira." sabi ko nung
tumigil na siya sa harap ng building namin. "uy thank you ha. di ka
naman siguro maliligaw pabalik no? heheh" smile ko sa kanya. Wala ng
halong pananabik. Wala lang. Thankful lang talaga ko. Pero alam ko, that was
our last time to meet. Cold fish ako. Siya isang ring cold fish.
Suplado. Di ko ata kaya mag-initiate, for the life of me! Masyado pa akong
bagito sa EB-EB na to.

    "Aren't you going to invite me up? hinatid kita." sabi niya.
Poker-faced si gago.Ako naman my throat suddenly became so dry di ako
makalunok ng laway. My inay! Shet pula ng lips niya. Pero talaga, wala namang
mangyayari kase kasama ko parents ko no.

    "Ah you like? Sige dun tayo sa amin magcoffee. Pero pasensiya ka na
ha, medyo nosy parents ko eh. Baka chikahin ka. Park muna tayo dun.
Samahan kita para di ka singilin ng parking." offer ko. It was around 8 na
rin. Medyo late na ako nakauwi. Di ko alam kung anong ginagawa sa taas.
"Ok lang ba sabihin ko na classmate kita?" he just answered with a
shrug.

    Paglabas niya sa kotse saka ko lang talaga nakita kung gano siya
ka-striking. Dun ako kinabahan. Shet. Potah!! He's really too cute for
me, isip ko. Simple cropped hair na medyo brown ng unti. Macho si gago.
Bakit ba naman kase sumama-sama pa eh. Ewan ko ba, for the life of me,
di ko na naisip ang possibility na may mangyari sa amin.

    Pagpasok namin sa bahay, tahimik. We don't usually entertain our
guests sa sala. We usually bring them inside the rooms, ganun talaga sa
bahay. Kahit kapatid ko sa room sila tambay. Visitors lang ng parents ko
ang ineentertain sa sala. So dinala ko si Eric sa room. Asked him to
sit lang. Di naman siguro to magnanakaw ng gamit no. Besides wala naman
mananakaw sa room ko. So I went to the kitchen and boiled water and made
brewed coffee. Nilagyan ko pa ng almond syrup ng kaunti and brought the
tray sa loob ng room. Sa totoo lang, i must have been naive or what.
Pero sex is the farthest from my mind. Isip ko lang was bisita siya. Pano
siya ientertain. CD? Music? Nood movie? TV?

    And he was there. Natutulog. Nawala ako ng mga 10mins or so. He
must have been so tired galing sa airport. Eh anong gagawin ko?
Pinagmasdan ko lang muna siya. Cute. And he's on my bed, literally.

    Dahan-dahan, hnawakan ko yung paa niya at finoot-massage ko siya.
Mukhang tulog naman. I got alcohol and put some on his feet tapos I
rubbed it. My hands travelled pataas so i was massaging his thighs
na...kneecaps...tapos hita...I stopped from there and went to massage his
arms...tapos shoulders. I wanted to make it good, baka somehow he'd like me,
maging jowa ko pa. Ching! Baka masweetan siya sa kin for doing that.
Wasn't planning anything talaga. I had not stopped to think bakit nga
siya sumama sa bahay eh. It must have been the exhilirating feeling na ang
cute ng kasama ko. I turned to the other arm tapos minassage ko rin. I
massaged his nape down to the shoulders.

    I was looking at his face. It's not everyday that some guy like
this goes home with me. And that moment it struck me. Kung tsupain ko kaya
siya, ok lang? Hello! Sumama kaya siya dito! Meaning open siya kung may
mangyari sa amin.  Eh tulog nga eh. Siguro kahit kiss lang sa noo...or
sa cheeks...or sa lips...

    Iniisip ko pa lang. Nahihiya ako eh.

    Putanginang gulat ko na lang ng hawakan niya isang kamay ko. Ang
bilis. At dinala niya sa crotch niya. Napatingin ako sa kamay ko. It was
on top of something really really hard! Napa-"O" ang bibig ko looking
at it. And I looked at him, medyo nakadilat na ang kanyang mga chinitong
mata. At unti-unting ngumisi. At inginuso niya ang kanyang tigas na
tigas na tite sa loob ng maong niya.

    "Are you sure?" uncertain ko pang tanong. Sarap batukan no?

    Parang sagot naman sa tanong ko ang pagtanggal niya ng button. Pero
nakita ko na ibababa na niya yugn zipper, i stopped him.

    I wanted to be the one to do it.

    Hinawi ko ang top ng maong at tanging hook na lang ng zipper ang
nasa pagitan ng daliri ko. Nakikita ko ang maputi niyang puson na
sprinkled with fine hairs. Binaba ko pa ng kaunti at nakikita ko na ang anino
ng ulo ng uten ni Eric. Pinasasabi ko talaga ang sarili ko. Binaba ko
pa ng kaunti at tumambad na ang ulo. Mamula-mula ang ulo. Napatuwad ako
para amoy-amuyin to. Shet. Handa si gago. Ang bango. May pabango.
Nilabas ko ang dila ko para lawayan ang ulo na namumula na sa galit. At
sinubo ko yon na parang cherry at binabad sa bibig. Ang dila ko naman ay
paikot ikot sa ulo. Tumingala ako at nakita ko Eric na namimilipit ang
mukha niya. Bumaba ang dila ko sabay sa paghila baba ng zipper. Bumaba
ito para dilaan ang medyo kalahati ng shaft ng titi ni Eric. Nakita ko na
napatingala siya at napabilog ang bibig niya. Bumalik ako sa ulo ng
titi ni Eric at nalasahan ko na may kaunting pre-cum na siya. Utog na utog
ang gago. Ako din ay init na init na.

    Binaba ko bigla ang pantalon ni Eric at ngayon tumambad na sa kin
ang maputi niyang hita. Nagdive ako sa kanyang bayag at pinaglawa yon sa
laway sa kakasibasib ko ng dila ko. Talaga namang napaangat ang puwet
ni Eric sa ginawa kong iyon. Dinilaan ko ang paligid ng titi niya, saka
ko biglang isinubo yon ng buong buo. Mahigpit. Madulas. Mainit.
Naramdaman kong biglang sumakit ang ulo ko. Sinasabunutan ako ni Eric, na
talaga namang nagpainit sa kin lalo na pagbutihin ang pagtatrabaho.
Hinimas-himas ko ang hita ni Eric habang naka-clamp ang dick niya sa bibig ko.
Ang isa kong kamay naman ay nagtravel pataas sa loob ng kanyang Tshirt
at nilamas lamas ko ang malaman niyang dibdib. Di na ko ang
pamaria-clara epek kanina. Tangina ka.

    "Saaraaapp" mahinang-mahinang sabi ni Eric.

    That moment, inilayo ni Eric ang ulo ko sa titi niya at hinubad ng
tuluyan ang pantalon niya at Tshirt. Umupo sa tabi ng kama. At
humihingal.

    Ako naman napatingin lang sa kanya. "Hey, are you ok?"

    "Wait lang. Gago ka lalabasan ako agad."

    Napangiti lang ako at naghubad na ng t-shirt at pants. Hinalikan ko
ang batok niya na nakaharap sakin. Sinibasib ko rin ang balikat niya.
It was then that he turned to face me at pinned me onto the bed and
kissed me sa lips. Shet! Sarap. Nararamdaman ko pa ng kaunti ang stubbles
niya na talaga namang nagpapaboil ng dugo ko. Bumaba ang bibig niya down
to my nipples. AAAHHAAAWWWW...He was playing it rough on me, putcha...
i was so sure mamumula ng husto dibdib ko sa roughness niya. it was so
hot!!! Then he turned to burry his face sa leeg ko. Nampucha!!!!
AAAAHH!!!! I've seen this everywhere sa movie na yung guy is in the crook of
your neck...Pucha ang G-SPOT ko!

    May sinasabi siya eh...di ko lang maintindihan...

    "Ano yon?" bulong ko sa kanya.

    "I said, can I fuck you..." sabi ni Eric. Ang sarap sarap ng
ginagawa niya sa tenga ko...pisngi ko...sa lips ko...ang bango ng hininga
niya...lambot ng lips niya. Without waiting for my answer, itinaas na niya
sa balikat niya ang legs ko at nakita ko siyang nakatingin sa kin
waring sinasabi "ayaw mo man o sa hindi kakantutin kita". Sabay sa pagsisid
niya para halikan ako sabay naman ang pagulos ng ulo ng titi niya
papasok sa pwet ko. Napangiwi ako sa hapdi. Hinugot niya uli at nilagyan ng
maraming laway ang pwet ko at fininger. Sobrang libog ni Eric.
Kitang-kita sa pamumula ng mukha niya at katawan. Sa puntong into, bigla niyang
pinasok ang titi niya ng walang pasakalye. Puta! Ang sakit! Parang
mapupunit na hindi ko maintindihan. Nakita ni Eric ang sakit sa mukha ko.
Kaya hindi muna siya gumalaw at sinimulang halikan uli ako sa lips...sa
leeg...sa pisngi...na nagpalimot sa kin ng sakit. Maya maya ay
unti-unting ipinasok ng tuluyan ni Eric ang kargada niya sa loob ko. Put!
angina! Sinasagad niya hanggang dulo! Dahan dahan din niyang huhugutin
upang dahan dahan ding ibaon ng pagkabaon baon. Tangina. Wala ng sakit
masyado. Ang sarap. Dahan dahan lang ang pagkantot sa akin ni Eric.
Pero talaga namang parang aabot sa bituka ko ang pilit na pagbaon ng titi
ni Eric. Parang may inaabot! Parang bawat pagbaon niya ay palalim ng
palalim.

    "Your ass is so tight. I want to fuck you all night." sabay kagat
sa pisngi ko. BAsang basa na siguro ang tenga at leeg ko sa kakasibasib
niya. "I want to fuck you again and again and again..." di ko na
maprocess ng mga time na yon kung anong implication niya dun. Pero
inaanticipate ko ang bawat pagpasok at pagbaon ni Eric sa akin.

    Ngayon ng hugutin ni Eric nang dahan-dahan ang titi niya. Binigla
niya ako sa mabilis na pagbaon ng malalim na malalim sa loob ng pwet ko.
Hinugot niya uli ng dahan dahan at mabilis at malakas na naghome-run.
AAAHH!! PAKINSYET!!! Mababaliw ako!

    Naging mabibilis at mabababaw ang pag-ulos ni Eric na talaga namang
nag-iba ang sensation. Expert tong gago to ah.

    Tumigil si Eric at pinatayo ako at pinatalikod. Di muna pinasok ni
Eric ang titi niya at hinahalik-halikan ako sa balikat at sa batok na
nakakabaliw. Naramdaman ko na lang na itinurok uli ni Eric ang titi niya
at sinimulan na naman akong kantutin. Malalalim. I was really lost in
what he was doing to me. Inihook na ni Eric ang braso niya sa kilili ko
at sinapo ang balikat ko. Shet! He was fucking me so hard, i couldn't
think!

    "AAAHHHH FUCK!!! I'M CUMMING !!! FUCK!!! AAHHHH"

    Nakatingala lang ako sa kisame at ninamnam ang mga sandaling iyon.

    Dinaganan lang ako ni Eric padapa sa kama habang nakapasok pa rin
ang titi niya na matigas pa rin kahit nilabasan na. Minsan umuulos pa
rin papasok pawang pinipiga ang katas niya. Pinagdidiskitahan pa rin niya
ang likod at batok ko.

    "Enjoy mo?" Tanong ko sa kanya. Patuloy pa rin siya sa pagkiss sa
likod ko.

    "Hindi eh. Siguro kailangan isa pang round."

    Tangina ang libog. Naka isa pang round si Eric sa akin. Ako naman
nakapagpalabas while he was face-fucking me. Super enjoy yung night na
yon. My parents arrived mga before 12 nasa Megamall pala sila.

    Naulit pa ang sex namin ni Eric, for more than six months. Di ako
nakikipagsex sa iba kahit wala kaming commitment ni Eric. Eric and I got
to know each other more over time ng pagiging "fuck-buddies" namin. In
other words, I fell in love with him, in a way. Kahit paano umasa na
maging kame. Pero on the otherside, ayoko rin. Parang gusto ko lagi lang
siya andiyan. Gusto ko maging magkaibigan kme. Pero whenever I would
start a personal inquiry, kita ko na medyo uncomfortable siya. He had not
given much away for me to really know him.  Nalaman ko kahit papaano
ang mood swings niya. Ilang ugali niya. Yon nga lang. No personal
details. He had never volunteered to suck me. But I know, he enjoyed me a lot
that he kept me for himself for those times. He would suspect I was
meeting other guys. Gustong gusto kong sabihin sa kanya, I CAN'T COZ I'M
IN LOVE WITH YOU! Sabi ko lang na, "Eric, hawak mo oras ko. Alam mo
schedule ko. I never told you I was too busy to meet you. How can I !
even think of meeting other guys."

    But ako, di ko hawak oras niya. If he chooses na he was not ready
for that kind of intimacy, then fine. But i knew in my heart, there was
something very genuine that was building up. But even without words, I
know, he felt, that I was always there, just waiting for him, to open
up. I had seen it in his eyes. Ayaw lang niya ko iconfront kase di pa
siya ready. But he had not heard any pressures from me. Mabait naman
siya. And if i concluded right, i think there was a brink when he almost
gave away what he really felt for me and what he really would have wanted
to happen between us. It was unfair. But i thought it was better than
not having the moments for me to treasure.

    But those moments abruptly stopped dead one day. And another day.
And another day. i tried calling his cellular phone, but my call was
rejected. He knew I tried calling. I had hoped for a follow up. But days
passed. Weeks passed. A month passed. He just disappeared. Nothing. I
don't know if it was pride or self-preservation that kept me from bugging
him. Which up to now, I know was the best thing I did. But my heart,
waited. And waited. Like a forlorn lover. It had robbed me my heart.
Until I didn't want to use it anymore. My days went by without any
emotions. Parang robbot ba. Kase if I start feeling anything, kahit awa sa
officemate ko. I'd just feel pain. Pain together with a picture of his
face, forever imprinted on my mind.  I would always look at a black car
hoping it was him. Every car park. Every road. My heart was mourning for
the loss. It was like losing someone in the war, not knowing if he's
alive or not. What happened. And they are all bottled inside this to!
rtured heart.

    One day after three months. I saw him sa Alabang Town Center.
Inside Tequila Joe's. The world stopped and all the pain that I had kept
inside wanted to burst and bleed inside the restaurant. I was with a group
of straight friends. He looked at me across the room.

    "Friday's na lang tayo gusto nyo?" i asked my friends. Di ko kaya.
Mahal dito, sabi ko. Kunwari tawa pa kame ng tawa, just to hide the
thousand knifes pinned right through and through me.

    "Cge tingnan natin." agreed a friend.

    We went to Friday's and everything went silent. Wala akong
naririnig but my own pain inside. Pain of seeing him again. I had not admitted
that I truly loved him before he had left, but the moment I knew that i
had lost him. I knew. I loved him so much, even if i had stopped myself
from doing so. The sight of him was such a shock, like a knife slicing
through my ribs, into my the center of my heart. May family siya. He's
got a a kid who's like five years old. And an infant na karga ng wife
niya. I wanted to go home and weep. Not for finding out that he's
married. But the pain of how easy it was for him to just leave and move on. 
I am a decent person. What we had was six months. There had been no
commitment, but still, sabi nga ni Cameron Diaz sa Vanilla Sky, sleeping
with someone gives an unspoken commitment, much more if it dragged for
half a year. I knew the risks of heartbreak and loss. But a deliberate
walking out without a word. It's like playing with someone else's!
 feelings. I need not say it, but he owed something to me. Explanation.

    "Tol, me tumatawag sayo." sabi ni Jeric, friend ko, jolting me out
of my reverie. He pointed out to a man outside Friday's. He looked
great as ever. I told myself, i am a mature person. I must handle this,
like the person i perceived and prepared myself to be.

    "UUYY!!!! musta!!!" masayang bati ko ke Eric. "Nawala ka ah.
Balita?"

    He asked me if we can talk sa malapit sa parking. So we did.

    "Kita nga kita kanina. Wife mo ba yon?" kunwari very nonchalant
ako.

    "Jus, stop it."

    He called me by that name. And stop I did. I knew if I stopped, the
pain will replace it. And pain dwelled for the most painful moment.
"Ok, Eric, what did you want to say..." serious na ko. Nakatingin ako sa 
kanya.

    "Musta ka na." tanong lang ni Jason.

    "What do you think?" I paused. "Ineexpect mo ba na kulitin kita?
Sorry. You left without a word. You didn't give me that much decency. And
the last thing I want to give you now is the luxury of knowing how much
you've hurt me. Because you did. And that's the end of it. But you know
what, if you're talking to me just to assuage your conscience and your
guilt, sorry but you'll have to do that on your own. I can't stay long,
but I'm thankful for this opportunity coz somehow I can close my book
and move on."

    It was the most painful point. Walking away. With my heart numb.
Yet i knew that time, had i felt anything i'd have broken down to that
little child I really was when it came to the game of love and cry and
cry and cry. I drove and drove that night, left my friends with a
plausible excuse. I did a lot of soul-searching. Not self-pity. But in my time
alone, i set the floodgates free and let all my tears flow...flow till
there was no more. Till I was tired of crying. Crying not for a loss.
But crying just to let pent up emotions free.

    That night I went home. Everyone was asleep. I changed. I went to
my parents' room, snuggled up with my Mom and my Dad. And slept soundly
for the first time in a long while.

 

Nagising ako ng alas singko y medya ng madaling araw
lulan ang isang bus na Victory Liner. The last time i
closed my eyes was 1AM, and now 530 na, 12AM nang
lumarga ang bus from Cubao. Gusto ko sana magdala ng
kotse kaso baka gulay na ako pagdating ko ng Baguio.
Madilim pa, pero I felt so excited. Tagal ko na rin
gusto bumalik ng Baguio. The last time was two years
ago, 2002. Ang sarap ng lamig! And I couldn't wait to
try out those little coffee shops whose prices will
surely make you come back. Talagang mura.

Nagbukas ng isang corporate audio/visual
presentation(AVP) ang kunduktor ng bus na nagpapakita
ng bagong station ng Victory Liner...yung hotel
nila...Aba, maganda ha. Sayang hindi nakasama yung
companion ko sana sa trip na ito. College friend ko.
Ikakasal kase yung kaibigan ko way back from college
and she wanted us to attend. Di daw ako hindi pwedeng
pumunta dahil kasali ako sa entourage. Sheila and her
fiance have decided to settle down here in Baguio
since taga-rito yung fiance niya. Oh well, good for
her! I'd give a leg to have a work dito sa Baguio.
Kaso pag-iniiisip ko kung how much ang pay cut na
gagawin ko, hay...di ata kaya ng lifestyle ko. My
parents and brother depend on me. I have a comfortable
managerial position na rin naman back in Manila.
That's what heartbreak does to you..hehehe. Focus on
work para hindi kung anu-ano ang naiisip. I don't have
the luxury of opportunity for that, people depend on
me.

Nagsimula nang magtayuan ang mga tao nang bumukas ang
pinto. Madilim pa talaga, kaya pumasok na sa loob ng
bus ang tunay na lamig...ang lamig ng Baguio City. As
I stepped out, yung malamig na breeze ang sumalubong
sa akin. Nagreminisce tuloy ako when I was abroad.
Wow. Kung ganito lang ba sa Manila! Sabi nga pala ng
AVP na mainam na bumili na agad ng return ticket para
hindi na magkaproblem later on. Lalu na't pauwi na ang
mga turistang pumunta for the Penagbengga 2004.
Pagbili ko ng ticket, walang lumabas na boses sa bibig
ko! Hay, that's what you get for traveling alone!

Hinintay ko munang sumikat ang araw bago ako tumawag
ng taxi. Ang dami nang nangyari sa buhay ko. Masaya
naman ako. I am successful so far sa career ko. I
really prepared for this needed vacation from work
para ma-enjoy ko. Mawawala ako ng isang linggo sa
office, kaya ni-review ko lahat ng mga e-mails ko,
dapat walang pending na correspondences, or else
magkakaproblem ako. It was already 9pm last night ng
umuwi ako from the office. I made sure everything is
ok before I leave. Nakatanga na lang ako sa monitor ng
PC ko ng mga panahong iyon. Then I looked at my folder
'Personal' sa Outlook.

Andun pa rin siya. 118 emails from two years back. Di
ko pa rin binubura. Nagdisplay ang last message:
From : Eric
To : Justin
Subject : Re: Ano???
Ok cge.
Justin wrote:
> Oo ba! Kaw...san mo gusto? Ako ok lang kahit san.
Mwah.
Eric wrote :
> Ey, need to buy gift for Lissa. Ok ba dun sa antique
shop na sinabi mo? Can you go with me? >Dinner na rin
tayo. San mo gusto?

Last night, while I was reading this last message, it
transported me back to that feeling of exhiliration …
excitement … lust … of love. I was ready to jump off
the cliff of recovery down to the pit of
hopelessness…yearning for Eric. I'm fully recovered.
Pero bakit di ko pa binubura mga messages niya? Siguro
it's because if ever I wouldn't find that love
again…I'd have something to remind me how it is. Can I
go back? Gusto kong ma-inlove uli. It's painful, yes.
But it's nothing compared to that joy.

      "Oh fuck! Just what I need!" sambit ko kagabi. Pauwi
na ako. Di na ako yung dating laging naka-abang sa
isang itim na Cefiro at aabangan kung plaka niya nga
yun.

      But what if…???

      Medyo lumiliwanag na ang araw. Sumisikat na siya…

      Simula na akong tumayo nang mapansin kong may isang
company coaster van sa di kalayuan. Pamilyar sa akin
ang kumpanya. Oo nga naman. Simula na itong umandar at
medyo napalapit sa kinatatayuan ko. Blanko lang ang
paningin ko dito nang may naaninag akong nakatingin sa
akin. Dahil tinted ang coaster, di ko masyadong
nakita. Ngunit nang ito'y malapit-lapit na, naaninag
ko ang lalaking nakatingin sa likod ng tinted na
salamin.

      Lumingon ako upang humagilap ng paparating na taxi.
Mayroong isang padaan. Pinara ko.
      Tumingin uli ako sa coaster kung saan nakita ko ang
isang lalaki. Wala na siya. Sumakay na ako sa taxi at
umupo sa likod pagkasalpak ng bag ko. Umandar na ang
taxi nang mahagip ko ng tingin ang pintuan ng van.
Bumaba na ang lalaki at nakatingin sa kung sinong nasa
loob ng taxi. Itinaas nito ang kamay upang patigilin
ang taxi.

      Blood ran out of me as realization dawned on me, who
the guy was. Kaba. Parang puputok ang dibdib ko sa
kaba. Dali-dali siyang pumunta sa side ko at binuksan
ang pinto. Laking ngiti niya. Everything was swimming
above my head.

      "Puwedeng pa-sabay?" ngiting-ngiting sabi niya.

      Ngumiti lang ako. Di makapaniwala. After almost two
years. Pero may kakaibang feeling akong naramdaman.
May gustong sumabog. May gustong tumulo. May gustong
sumigaw sa sakit. May gustong tumalon sa tuwa. May
gustong tumakbo sa takot.

      "Anung ginagawa mo dito sa Baguio? Kamusta ka na? How
long has it been? Almost two years?" sunod-sunod na
tanong ni Eric. And I was just there smiling in
disbelief. Nag-isip ako. Sino ba ako para sa kanya?
One among those in the shelf? Siguro. "Eto yung dating
nakasex ko na nabaliw sa kin." Yon kaya?

      "Attend lang ako ng wedding ng isang friend ko."

      "Bakit mag-isa ka lang?" parang pangisi-ngisi niyang
tanong na parang may ibig sabihin. Oh god, how can I
be so moved by your mere presence? Isip ko. Natatakpan
niya ang sikat ng araw sa paningin ko. Parang sa kanya
nanggagaling ang liwanag. Nakangiti. He was wearing a
black shirt at maong. Black shirt na hindi naman
talaga fitted pero dahil sa chest niya ay humahapit
ito.I could see some hairs sprinkled sa kanyang kamay
na nakadantay sa mga hita niya. How could you take my
breath away after all these years apart?

      Nakita niya ang pag-suma ko sa hitsura niya. Napahiya
naman ako at ipinagkanulo ko na hindi pa rin nagbago
how I adored him. Ang lamig…nakabukas ang bintana ng
taxi…pumapasok ang malamig na hangin…parang dream
sequence. I've seen this for the longest time. For the
longest time when I used to dream there would be a
place for us, Eric. The sun shining behind you and the
cool wind breeze blows your hair…and would later blow
the life out of me.

      "I'm with somebody actually." pagsinungaling ko.
Nakangiti lang ako. "Kaw?"

      Nagbago ang tingin niya sa akin. Parang napahiya?
Hurt? Dismaya? Hindi ko alam din kung bakit yun ang
sinabi ko. Self-preservation? "Talaga? Mag-aaway ba
kayo pagnakita niyang kasama mo ako?"

      Isang matamis na ngiti lang ang isinukli ko sa kanya.
Patutot talaga. "Kaw, musta na? I see diyan ka pa rin
pala sa company mo. Ako dun pa rin. Teka, pano na yung
sasakyan niyo?" I tried to be composed despite the
internal revolution.

      "Diyan kme sa Baguio Country Club. Madali naman
mag-taxi dun eh. Besides after lunch pa ang start ng
seminar namin. Eh kaw, san ba punta mo niyan?" Medyo
natawa lang siya sa sarili nya. "Sabi ko na nga ba
ikaw yung naka-upo dun eh. Ewan ko bigla akong
napababa." Tumingin lang siya uli sa kin.
      "Nagpa-reserve ako ng room sa isang hostel.
Ni-reserve ng kaibigan ng kaibigan ko." Tumingin ako
sa relo. 630am pa lang.
      "Ah talaga? Special friend ba?"
      Again. Pwede na akong magmodel ng toothpaste
commercial. Kase, ngiti lang ako sukli ko sa kanya. I
hope it puts him in his place that it's not easy for
me to go back. If he just knew na, I swore muna
relationships. Wala lang. Praktikal. I needed focus
nung nawala siya. Pero more than ever, I NEEDED FOCUS
NOW HE'S BESIDE ME.
      Ang sumunod na pangyayari ang nagpaikot ng paningin
ko, na parang maduduwal ako. Parang kinuryente ang buo
kong katawan. Nahirapan akong huminga. Di ko inaasahan
na takpan ng kamay ni Eric ang kamay ko. Puputok ata
ang temples ko. Why do you still affect me like this?
Gusto kong bumigay at humiga sa dibdib niya katulad ng
dati at amuyin ang leeg niya…ang kanyang pangahan na
dati ay amoy after-shave o pabango. Di ko alam kung
pano pigilin ang pagnanasa na nararamdaman ko. Kung
gano kainit ang palad niya, siya namang panlalamig ang
naramdaman ng aking mga kamay at buong kalooban.
Parang ang buo kong kawatan at pagkatao ng mga oras na
iyon ay nabalot sa init ng palad niya. May asawa ang
tao, ano ka ba! Sabi ko sa sarili ko.

      This time, I gave him a sad smile despite the turmoil
I feel inside. A peaceful sad smile.Tama namang
tumigil ang taxi sa harap ng hostel na tutuluyan ko.
Hinila niya ang bag na dala ko habang ako naman ay
kumuha ng pera pambayad sa taxi. Paglabas ko sa taxi,
ay nangyari na naman. Hinagod niya ang likod ko ng
kanyang mainit na palad pababa sa baywang ko. Grabe! I
felt so soft! So delicate! So…feminine! Despite the
reality na hindi naman…not even effem. Gentle hearted
lang. I've dreamed of this for the longest time, this
way, the way he used to do it.

      Pagpasok namin sa kuwarto, kinuha ko ang bag ko at
inilagay sa ibabaw ng table. Maganda ang kuwarto.
Parang kuwarto sa probinsya. Malinis. So homey.
Translucent cream curtains. Fresh sheets and pillows.
At ang lamig. Parang bahay lang talaga. I'm just
trying to take my mind of sa kasama ko.

      I started to open my bag when I felt his warmth sa
likod ko. Ang sumunod ay, sinapo niya ang magkabila
kong braso at naramdaman ko na lang ang paghimas ng
kanyang hininga sa batok ko. Napapikit na lang ako. At
gaya ng inaasahan ko, kumiskis ang kanyang ahit na
balbas sa balikat ko, na talaga namang nagpalambot sa
hita ko. And he just stayed there for a long time. For
a long time then I felt his lips brushing my nape…my
neck…my shoulders.

      "Eric…" bulong ko habang nakapikit. "Please…" di ko
alam kung please wag kang tumigil…or please…don't hurt
me. Wala akong karapatan hingin siya. Wala akong
karapatang angkinin siya. Nararamdaman kong marami
siyang gustong sabihin. Ngunit iniisip niyang wag na
lang. Di siya talaga ang tipong masalita. Alam kong
iniisip niya na walang halaga ang magsalita sa tindi
ng sakit na ginawa niya sa kin. Gusto lang niya
iparamdam kahit papaano kung ano ang kanyang
nararamdaman, anu man yun, kahit papaano sa akin.

      Di ko alam ang mga sumunod na nangyari ngunit ang mga
sumunod ay nakapatong na siya sa kin habang ako ay
nakahiga sa bagong bedsheets ng kama. He was looking
down on me. Pinning me down with his weight. With his
presence. I wanted to let myself go and kiss him
endless. I wanted to make love to him. I just wanted
to kiss him because I knew this moment was something
cut from a dream…a wish…especially for me…Putangina!
Napapikit na lang ako sa tindi ng emotions ko.
Naramdaman ko ang paghagod ng mga daliri niya sa buhok
ko. Bakit?!! Why are you doing this?

      "What happened to us, Justin?" he sighed. I opened my
eyes and looked into his. The same stone-faced Eric.
But this time his tone was resigned.

      "Us? We had an affair. It ended. Life goes
on?"cold-heartedly delivered by moi. Alam niyang it
was not true. My eyes had not belied my love for him
back then. Alam niya yon. Siguro that's why he ran
away.

      Putangina!Putangina!How can I maintain my resolve
when I could inhale his breathe on my face. Fuck!
"Eric, it's ok. I'm ok with it. Bakit? Di mo ba
matanggap na I'm happy now? That I can be happy after
what happened? See? Did I look devastated when you saw
me? Hindi naman diba? Infact, I think I look my best
more than ever." I tried to smile to hide the real
feelings. "I said, I think. And that's what matters
diba? How one perceive oneself?"

      "Sobrang guilty ko, Juz."

      Guilt??! Guilt?! Are all of this pain and suffering
for this GUILT?! Well fuck you!!!

      "You're absolved ok? You've got a problem, man!"
guilt??! Hello?! I tried to get up. So much for the
seduction! But his weight seemed to double kaya lalo
akong na-pin down.  Nakipaglabanan ako. "Ano ba!
Errricc!!!" pero malakas siya. Galit na ang
nararamdaman ko sa kanya ngayong gusto kong makawala
sa pagkakadagan niya. Halos magkadikit na ang ilong
namin. Nakikita ko rin ang galit sa mata niya.
Namumula na ang mga mukha namin sa paglalabanan. Pero
malakas siya. May alas siya sakin. Ang puso ko.
      But I was melting. Nanggigigil ako sa galit. Namumula
ako sa pagpupumilit tumayo. Hanggang sa hindi ko na
kaya. Bumalik sa akin ang magagandang alaala namin.
Ang mga tuksuhan namin.

At nang bigla na lang siyang nawala.
Namuo ng luha ang mga mata ko sa harap ng mga titig ni
Eric. Sa gitna ng aming pagmamatigasan.
      Simulang lumambot ang hawak niya sabay kawala ng mga
hikbi kong matagal nang gustong sumabog. Umiyak lang
ako ng umiyak. Sa sobrang sama ng loob ko, hinayaan ko
lang siyang umagos habang akap-akap ako ni Eric.

      Singhot. Iyak. Hikbi. Pagod. Hapo.

      Tahimik.

Binuka ko ang mga mata ko. Nakatulog ako sa
exhaustion. Tell me about it! Physical exhaustion is
hard enough to handle without coupling it with mental,
emotional, spiritual, cultural, socio-political!!! I
was jolted out of my silent hysteria as I absorbed the
state I was in. Nakaunan ako sa isang braso. Nagbalik
sa akin ang mga nangyari. Dahan-dahan akong tumayo at
umupo at tiningnan ko ang katabi ko.

      And then I saw him. Sound asleep. And I wonder why I
never got tired of seeing him like this. So peaceful.
Under my power. Nakita ko na lang na naghubad na pala
siya ng pantalon at t-shirt. Nakabrief na lang siya at
naghihilik.

      Eric. Totoo ba to? Humiga ulit ako. This time, umulo
ako sa kanyang mga bisig at dibdib. Matagal akong
nagmuni-muni. Actually blanko lang ang isip ko.
Nagbibilang ng pag-ahon at pagbagsak ng dibdib ni
Eric. Ang peaceful ng kanyang paghinga. It's over.
Nailabas ko nang lahat.

Ipinatong ko ang kamay ko sa dibdib niya habang
inaamoy-amoy ang kanyang kili-kili. Makatapos ay
dumako ang tingin ko sa kanyang ibaba. Ang kanyang
puting brief. Dumako ang kamay ko sa kanyang puson.

      Biglang kumislot ang harapan niya na naghudyat ng
unti-unting paglaki. Lumipat naman ang palad ko sa
hita niya. Ilang segundo lang ay talagang
handang-handa na talaga si Eric. Ngunit pumikit ako at
ibinalik ang kamay ko sa dibdib niya.

      Biglang may humila ng kamay ko at ipinadaklot dito
ang naghuhumindig niyang harap.

      Napadilat ako sa biglang pagbangon ni Eric at ang
paglapit ng kanyang mukha sa aking mukha.

      Parang uhaw at gutom ang naramdaman ko ng mga oras na
iyon sa bawat eskrimahan ng dila namin ni Eric. Oo
sinabi ko nga na I was fully recovered. Pero sa mga
nakasama ko…sa mga na-meet ko…I have never let anyone
get inside. I mean inside my heart noh! At dun na rin!
After doing it, you know…parang sising-sisi ako…kase
it was never fulfilling as I hoped it was. But right
now was so perfect. So right. Damang dama ko ang
hininga ng lalaking nag-iisang nandun at walang
maka-evict sa kanya sa pedestal na nilagay ko para sa
kanya. I really wished it would never end. Hinalikan
niya ang tenga ko. Leeg ko. Na parang gustong sabihin
sa kin kung gano din siya kauhaw.

      Akto akong iibabaw sa kanya ng pigilan  niya ako at
dinaganan ako. Parang malulunod ako sa sunod na ginawa
niya. Sinibasib niya ako ng halik. Dahan-dahan.
Marahas. Sinipsip ko ang kanyang mga labi.
Pinanggigilan naman niya ang akin na halos matanggal
na ito. Gusto kong mapa-aray. Ngunit nasa kaunting
sakit para ang sarap. Kinakagat kagat niya ang balat
ng leeg ko.

      Dahan-dahan siyang tumayo until he's towering over
me. I kissed his knee caps while my hands are cupping
the back of his thighs. Inilabas ko ang dila ko para
halik-halikan ang magkabila niyang mga hita. Lumakbay
na sa kanyang puwetan ang dalawa kong kamay. Matigas
ang puwet ni Eric katulad ng kanyang mga muscles sa
hita at binti.

      Napasinghap at napaungol si Eric nang himasin ko ang
kanyang mga hita habang dinudunggol ko ng aking nguso
ang matigas niyang ari na hindi na magkasya sa puti
niyang brief.

      "Aaahh!!!! Justttteeeeeeennn…" sabay daklot sa buhok
ko. Ipinasok ko ang mga daliri sa loob ng brief niya
at hinatak ito nang dahan-dahan. Hanggang sa
dahan-dahan din tumutok ang matigas niyang uten sa
ilong ko. Amoy na amoy ko ang kanyang titi. Tulad ng
dati, alam ko ang gustung-gusto niyang ginagawa ko.
Inilabas ko ang dila ko at dinilaan ko ang kanyang
bayag paakyat sa puno..hanggang sa ulo at saka biglang
subo…

      "Fucckk!!!" anas ni Eric habang nakapikit at
nakaharap sa kisame. Ilang paghigop pa ang ginawa ko
at sinasalubong ni Eric ng mga ulos. Sinapo na niya
ang dalawa kong tenga at kinakantot na niya ang bibig
ko. "Oh Jusssss…. Don't stop…..i'm coming…" At mabilis
nga niyang tinira ang bibig ko hanggang sa maramdaman
kong lalong lumaki at tumaba ang kanyang kargada sa
bibig ko. Sinagad niya ito sa lalamunan ko at ang mga
sumunod na ulos naramdaman ko ang pagsirit ng kanyang
katas sa loob ng lalamunan ko. Nakita ko siya na halos
masira ang mukha niya sa sarap. Nasa loob pa rin ng
bibig ko ang ari ni Eric. Hinintay ko lang humupa ito.
After a minute siguro…binigla kong sinubo uli ang buo
sa aking mahigpit at mala-vaccuum na bibig. Hindi na
napigil ni Eric ang ungol…

      "AAAAHH!!!!!!! POOOOOTTTTTAAAHHH!!!!"

      Sa ginawa kong ito, dimampot niya at ako hinubaran.
Tinanggal niya ang damit ko hanggang brief na lang ang
natira. Di ko nakilala si Eric sa gawi niyang ito.
Para siyang isang rapist. Pumunta siya sa bag ko at
may hinagilap. Tayong tayo pa rin ang titi ni Eric
habang naghahalungkat sa gamit ko. Kahit nun naman
talagang parang Motolite talaga itong si Eric. Pang
matagalan. Nakita niya ang hinanap niya.

      "Di ko alam kung matutuwa ako o ibabato ko sayo to."
Sabi niya. Isip ko, kung alam lang niya. Na siya ang
huling pumasok sa akin.

      Di ko ineexpect pero halos mapaiyak ako sa sakit ng
pagpasok niya. Akala niya siguro ok lang na
tuluy-tuloy lang siya. Putangina!!!!!! Ang sakit!!!!
Pinigil ko muna ang baywang niya from thrusting sa
likod ko habang siyang nakaluhod. Had I known this
would happen sana parang kotse na once in a while
pagnakatengga lang, iniistart every now and then!
Ngunit napalitan ang sakit ng sarap lalo na ng himas
himasin niya ang katawan ko habang siya's umaayuda.

      Naramdaman kong nagdikot na ang likod ko at ang
kanyang dibdib. Puta!! Sarap ng feeling ng kumiskis
ang dibdib niya sa likod ko!!! At ang hininga niya!!!
Parang may nakastuck na kendi!!! Malamig pero tumutulo
sa leeg at likod ko ang pawis ni Eric.

      "Jussss….." ungol lang ng ulong si Eric sa likod ko.

      "Eee-eh-eh-eh-eh-rrrrrr---ih-ih-ih-ikkkk"
naputol-putol na ang anas ko sa bilis ng kanyang
pagsalpok. Aahhh, he's come home to me. Ooohhh!!!!
Naramdaman kong hinawakan niya ang hita ko para
maibaon lalo ang kanyang kargada sa kalooban ko.
AAAhhh ang sarap mo Eric…

      Ngayon naman ay itinihaya ako ni Eric at kitang kita
ko sa bawat ulos niya ang kanyang mukha na
pulang-pula. Ibinukha niya ng husto ang dalawang hita
ko para makalapit ang mukha niya sa mukha ko. Nagtama
na naman ang aming mga labi habang sunod-sunod na
pagbaon ang ginawa niya sa akin. Putaahhhh!!!! Wag
kang tumigil, Eric!!!!

      Parang mapipiktal ang labi ko sa pagkagat ni Eric.
Halos nainom ko na ang laway niya sa dami ng pag-agos
nito sa loob ng bibig ko. Fuck, Eric…sarap ng laway
mo…hanggang ibinuka niya ang bibig niya at sumigaw sa
loob ng bibig ko….AAAHHHHAHHHHHH!!!!!!!!!  At ilang
magkakasunod na pagbaon at tumurok sa kailaliman ko.
Dama ko ang pagtulo ng kanyang laway sa loob ng bibig
ko…putahhhh…so erotic!!! Sumigaw siya uli sa loob ng
bibig ko…AAAHHH!!!!!! Ilan pang malalalim na mga
pagbaon…at dahan-dahan na itong umuulos papasok at
palabas. Bumagal na ang ritmo ng kanyang pagpasok. At
parang isang asong uhaw na dinidilaan niya ang bawat
patak ng pawis sa aking noo…leeg…pisngi…nakita ko
iniliwit niya ang kanyang dila at parang ice cream na
dinilaan at sinipsip ang aking mukha….

      At we stayed coupled for a long time. Hanggang sa
mawalan ako ng ulirat.

      Minsa'y nagising ako na nakaakap sa kin si Eric
habang ako'y nakatagilid at siya nama'y nasa likod ko.
Ayoko sanang matulog at namnamin ang pagkakataon.
Ngunit ako'y nakatulog.

      Bigla na lang ako nag-ising ng ipinasok uli ni Eric
ang kanyang kargada sa loob ko habang ako'y
nakatagilid. Ngunit nanatili lang na nandun sa loob.
Di na ako makatulog dahil bagaman si Eric ay tulog
nakapasok naman ang kanyang kargada sa loob ko. Bawat
minuto siguro ay umuulos ito, at sarap na sarap naman
ako. Makatapos ang kulang-kulang kalahating oras sa
ganung posisyon ay sunod-sunod na kinantot na naman
ako habang nakatagilid. Matagal na naglabas-masok uli
si Eric sa akin hanggang sa maramdaman kong palalim
nang palalim ang kanyang pagbaon. Ako naman ay
nagsimula na ring magbayo habang tinitira niya ako sa
likod. Napahigpit ang paghawak nya sa akin at alam
kong malapit na siya. Dahil matagal na rin akong hindi
nagpapalabas ay naramdaman kong malapit na rin ako.

      "aaaahhhh Eric!!!!!" naramdaman ko sa bilis at lalim
ng kanyang mga ulos ay nasa puno na rin ang aking
katas at malapit nang lumabas…

      "Juusss!!!!!!! Fuck!!!!………Fuck!!!!!!…..Fuck!!!" at
nilabasan muli si Eric kasabay ng pagpulandit ng katas
ko sa kobre kama.

      Blackout.

      Nag-ising na lang ako sa mga katok sa pinto.
Ngarag-ngarag pa ko na nagbihis. Nasan si Eric?
Tumingin ako sa paligid. Nakita ko ang oras. Quarter
to one in the afternoon na. Alas kuwatro ang kasal.
Nasan si Eric? Wala namang tao sa banyo. Binuksan ko
ang Pinto.

      "Ikaw ba si Justin?" ang caretaker na matanda sa
baba.

      "Oho…bakit po?" parang binagyo ang disposisyon ko
habang kaharap ang matanda.

      "May tumatawag sa inyo sa telepono. Sheila daw."
Nalilito ako pano nakontak ni Sheila ang hostel na
tinutuluyan ko. Asan si Eric? "Bale hindi talaga kame
nagpapatawag dito…me bayad na yan.." di ko na
naintindihan ang sabi ng matanda.

      "Hello Sheila?" tanong ko sa telepono.
      "Hoy, andito ka na pala. Tumawag kame sa yo. Eh
naiwan mo daw yung cellphone mo. Kaya binigay tong
number na ito. Kilala mo ba yung sumagot ng cellphone
mo? Sabi ko naman sayo kela mommy ka na lang tumuloy
eh…" hindi na nagregister sa akin ang mga sinabi ni
Sheila. Mas madaming tanong ang pumutakti sa isip
ko…asan si Eric? Bakit niya dala ang cellphone ko?
Ibabalik ba niya? Ang alam ko nasa Baguio Country Club
siya. Gusto ba niyang puntahan ko pa dun ang cellphone
ko?!

Lumipas ang maghapon…ang kasalan…ang reception…ang mga dating
kaibigan…ngunit lahat ng ito'y parang lumalangoy lang sa isipan ko.
Hindi ako mapakali. Gusto ko nang matapos ang lahat ng ito. Parang
gusto ko ng bumalik sa hostel. Magkikita kaya kami mamaya? Ewan ko!
Bahala siya! Kakainis, iba pala talaga naging dependency ko rin sa
cellphone. Parang hubad na hubad ako kase di ko hawak ang cellphone
ko. Baka may mga messages ako. Pero actually, before I left off for
Baguio gusto ko nga actually i-cut lahat ng communication. Dahil baka
di ako mag-enjoy kaka-respond sa mga text from office or bahay. I
wanted this time to be for myself. Wala naman akong planong EB or
anything dito. Clean wholesome fun.

But everything changed this morning. Ang lahat ng flavor ng Baguio
naging matabang dahil sa havoc sa emotions ko na dinulot ng lalaking
iyon. Kanina pagdating ko dito mega-internalize ako sa kapaligiran.
Ngayon, my emotions are running wild without any time to stop and
look at the surroundings…the cool night air. Wala. Kaba. Di mapakali.
Anxiety. Excitement.

Di ako naka-uwi agad. Nag-aya pa ng inuman ang ilang mga kaibigan.
Marami sa kanila ang uuwi na din dahil may mga commitments na – work
or family. Yung ilan mag-stay din.

Wala ng taxi, for sure daw, kaya isa-isa kaming inihatid ng van.
Nauna sila Tess at Bong na may humabol sa 1030 trip. Sila Dindo at
ang kanyang girlfriend ay sa isang terminal naman. Sila naman ay last
day nila ang kasal. Nandito na sila a few days back. Ako, first day
ko sa Baguio ang kasal ni Sheila.

"Sa may hostel ako.." at sinabi ko kay Mang Peryong ang hostel na
tinutuluyan ko.

Nakarating kame sa hostel ng around 11:30pm. Ibinaba ako ni Mang
Peryong at ilang saglit lang ay wala na siya sa daan. Tahimik ang
kapaligiran. Nasan kaya si Eric? Siguro bukas pupuntahan ko siya sa
hotel. Ngayong nag-iisa na ako bigla kong naisip na sana nag-stay pa
ako sa kasal. Wala naman pala akong dadatnan dito. Pero siguro pagod
na rin ako and badly needed rest.

Madilim ang kuwarto pagpasok ko. Kinapa ko ang switch ng biglang may
nagsalita…

"Sinong lalake naman yon?"

Bigla ako napa-ikot. Bukas na ang ilaw. Nakaupo si Eric sa kama at
nakasandal sa dingding. Ang paa niyang may sapatos pa ay nasa ibabaw
din ng kama. Nakita ko ang bed-side table may limang cans ng beer.
Andun din ang cellphone ko. Wala ng pang-itaas si Eric.

Magsasalita pa lang ako ng itapon ni Eric ang t-shirt niya sa
akin. "Putangina ka!" Napilag lang ako. Paglingon ko ay nahatak na
ako Eric at naihagis na sa kama. Ano ba to?! Hindi ko maintindihan!
Akala ba niya nanlalalake ako?! Eh ano naman kung nanlalake ako at
nagpapakaputa dito sa Baguio?! Why should he fucking care!!!

Naamoy ko ang beer sa hininga ni Eric habang nakaupo siya sa ibabaw
ko at hatak hatak ang suot kong polo. Pulang-pula siya sa nainom
niya. Alam ko yun. Kita niya sa mata ko ang piping panunumbat.

Halos hininga lang ang lumabas sa bibig ko nang sabihin ko ke Eric
na, "Eh ano kung lalake yon?…..eh ano kung nagpapakalantare ako sa
kung sinong lalake?" Putangina…namumugto na naman ang mata ko, isip
ko.

"At least, that guy gave something you didn't!"

He was heaving on top of me, I didn't know what he was feeling. What
I was sure of was the intense hurt I was feeling at that time.
Doesn't he know me one bit?

"That fucking guy gave me a choice! Ikaw, Eric…you left me without a
choice…WITHOUT A FUCKING CHOICE! WITHOUT A FUCKING CHOICE! ANO KO…
ASO?! HA!"

I was pounding on him while my tears where streaming down again down
to the bedsheets. At last, I was able to push him napgpaubaya naman
siya.

Tahimik ang paligid. Kita sa glow-in-the-dark na orasan na pasado
alas 12 na. Nakaupo lang ako sa gilid ng kame. Unti-unti ko nang
inaalis ang suot ko para makapagpalit. I was fooling myself into
thinking that I've burried this. It was just my strength of character
that had kept me intact. But this had to be dealt with one way or
another.

"I've hurt you a lot, haven't I?" tanging bulong lang ni Eric.

Tahimik.

"Kaya nga I tried my best to …." Matagal na pause. "…be distant eh…"
matagal uling pause… "ayokong isipin mo na we're into something
that's going to last…alam mo naman ang situation ko…"

ALAM KO YON!!!!! Taghoy ng isip ko.

"Ok I admit…naging close tayo…" pause …. "…I crossed something na
I've never gone before…."

Pause.

"Alam ko I should have talked to you…" pause  " daming beses na
inattempt kong kausapin ka…but the more I avoided it…the idea just
got blurred…until I thought that keeping silent was the best thing…"

Pause.

"Dahil alam kong when and if I had talked to you… baka di ko na
magawa…"

Pause.

Naramdaman ko na lang na hinila niya ang kamay ko hanggang napahiga
na ako sa dibdib niya at dun nakatulog.

Blangko.

Sa gitna ng pagkakatulog at pagkakagising naramdaman kong may
humihila ng sapatos ko upang hubarin ito sa mga paa ko. Sumunod ay
ang pantalon ko….ang polo ko… Ang natira na lang ay ang sando ko sa
loob, brief at medyas. May mga kaluskos akong naririnig. Ang sumunod
ay naramdaman kong tumalukbong na hanggang baywang ko ang kumot.
Gumapang ang kamay ni Eric sa braso ko habang nakatagilid ako sa pag-
tulog. Hinalik-halikan niya ang shoulders ko at naramdaman kong
tumabi na siya sa akin. Nasa likod ko siya. Naramdaman ko ang init ng
kanyang dibdib sa likuran ko.

Sinimulan niyang hagurin ang buhok ko. Sinusuyod niya ng kanyang mga
daliri ang buhok ko na nagpaantok sa kin upang bumalik ako sa
pagtulog. Dinampian niya ng halik ang tenga ko. Ang pisngi ko. Ang
leeg ko.

      Siguro tama na sa akin tong malaman na he does care for me.
Minsan inisip ko, kailangan pa bang tanungin kung ano talaga ang
feelings niya sa akin? Eric is not one person good in words…
especially if it means expressing what he intensely feels…ni hindi mo
nga naringgan na "I'm sorry Justin for hurting you this way" but I
know he is. I know. And in some way, I understand everything more now.

      If I had suffered nights of anguish, bitterness, and
hurt….this night was different. This was the night I understood.

      Eric and I stayed together for four more nights. Walang gabi
na hindi siya sakin umuuwi. Kadalasan ito'y around 12midnight. Di ko
alam ang excuse niya sa mga kasama niya. Ang sabi lang niya minsan
daw sa mga kasama niya ay "sabi ko lang nagjojogging ako before
everyone wakes up kaya di ako nakakasabay sa pagbaba ng room in time
for breakfast". Sa gabi? Ewan.

      Sinabi ko rin sa kanya na galing ako sa kasal that night at
hinatid ako ng driver nila Sheila kasama ang iba pang mga guests.

      We explored Baguio together. My love for him gave birth
again. Saka ko na ihahandle kung gaano kasakit ang magkahiwalay. But
now, I'm just happy. But I knew later on I had to face the music. We
went to SM Baguio na napakaganda. Walang aircon sa loob and the
overlooking site is something to behold! Sa mga parks naman makikita
mo ang SM Baguio on towering upon his minions – kitang-kita mo siya
on top of a hill na parang kaharian. This is so dream-like, isip ko.

      Parang dalawa kaming magkumpare na magkasama. Though, he has
grown a bit older since the last time we were together two years
back. I'm now 27. He's now 30? There's so many things I want to tell
him, but that time I just kept quiet. Just enjoy. Let go. Never mind
the hurt after. The pain. Just enjoy. Siguro di ka nya ganun kamahal.
But it's better than nothing. Siguro sex lang talaga. Probably it's
overwhelming denial. I just told myself, it doesn't matter anymore. I
am to enjoy this time. I am to move one afterwards.

      On our last night, kase kailangan na siyang umuwi since tapos
na ang seminar, kakauwi lang namin from dinner.

      "O pano…uwi ka na niyan? What time alis niyo bukas?" tanong
ko sa kanya.

      Lumapit lang siya sakin. Nakita ko ang mga mata niya
nakatingin lang sa labi ko. Bumibilis na ang tibok ng dibdib ko.Unti-
unti na siyang lumapit. Pumikit na lang ako at hinintay ang pagdampi
ng labi niya.

      So gentle. So sweet. Naramdaman ko na lang na sinapo ng
kanyang kamay ang mukha ko habang pinagsasawa niya ang kanyang bibig
sa labi ko. I was on fire! Bumaba ang labi niya sa pisngi ko…sa panga…
sa leeg. Ako naman ay nakapikit lang at nakatingala. Marahang
itinulak niya ako sa kama na siya namang sinundan ko. Naramdaman kong
inalis na niya ang t-shirt ko at sabay sipsip sa utong ko. Nilawayan
niya ang buong dibdib ko pababa…he was licking my ribcage na talaga
namang nakakabaliw!! Kakaibang kiliti ang unshaven cheeks niya na
kumikiskis sa balat ko… "AAAHHHH…" napapaliyad na ko sa kiliti ng
ginagawa niya!
      Tinulak niya ako para tumagilid at lumakad muli ang bibig
niya sa baywang ko papunta sa likod. Putangina!! Aahhh!!!! Pataas ang
pagdila niya papunta sa balikat ko….aahh!!! Para akong sasabog sa
ginagawa  niya…Nilalamas niya ang dibdib ko habang sinisibasib niya
ang likuran ko…ang balikat ko…ang leeg ko…

      Bumaba ang kamay niya para hilahin ang pants ko. Tinanggal
niya ang sinturon and gradually he tugged on my pants until I was
completely free. Di ko na masyadong namalayan ito because I was so
lost in the sensation na ginagawa niya sa paghalik sa katawan ko.
Nasa crook na nag leeg ko siya at sinisibasib ako dun ng naramdaman
kong hinihimas niya ang bayag ko…I was so aroused! And for the first
time, pinasok niya ang kamay niya sa loob ng brief ko at dinakma ang
titi ko…I felt awkward but I was so sensitive na that time and I knew
just a few strokes baka sumabog ako!

      Bumaba uli siya sa utong ko, at damang dama ko ang stubbles
nya na tumatama sa tagiliran ko habang kinakagat kagat niya ang utong
ko! Aaahhh!!! Sinimulan na niyang I-jack off ako…I was going wild sa
sensation…damang dama ko ang matigas at matikas niyang mga kamay na
humahagod sakin…Just the touch of his fingers…his rough hands…sent me
shooting up!! Not to discount the rough powerful chest na kumikiskis
sa likuran ko…mainit…

      Inalis niya ang kamay niya sa paghagod sa titi ko…Naramdaman
ko na lang nag-aalis na siya na nag-tanggal na rin ng pants. Kinuha
ko itong signal at nagsimulang tumayo …. Pero tinulak ako ng kamay
niya para pigilan…

      "Relax…just enjoy…" bulong niya sa kin.

      Sumunod na bumundol na sa likuran ko ang matigas at mainit na
bagay…bumalik uli ang kamay ni Eric sa pagtaas-baba sa titi ko. Di na
ako makapag-isip but I was just a body of sensation…yung pabalik ng
kamay ni Eric sa titi ko…I felt na mas sensitive na siya…and I knew
na malapit na ako…

      "Eric…lapit na ako..ooohhh…"

      Pinag-igihan ni Eric ang pagbayo…Hinila niya ng kanyang
ngipin ang mukha ko at tinakpan ang bibig ko ng bibig niya…
Fuckk!!!!!! Di ko na kaya!!! Ang sarap ng dila ni Eric sa loob ng
bibig ko!!! Nagtataas-baba ang kamay niya sa titi ko!!! Malapit na
ako!!! Di ako maka-ungol ng malakas sa loob ng bibig ni Eric..Ayan
na!!! AAHHH!!! Humigpit ang pisil ko sa braso ni Eric…naramdaman niya
ang isa-isang pagsirit ng katas ko …ang dami…

      Panay pa rin ang halikan namin at naramdaman kong pinapahiran
ni Eric ang mga natapong tamod. Iginaya niya ang katas at sinapal sa
butas ko…na siya namang nagpadulas dito…ginawa niyang lube ang sarili
kong tamod…Kinuha pa niya ang iba at ipinahid sa sarili niyang
kargada. At alam ko na ang gustong mangyari ni Eric.

      Hindi na nahirapang pumasok ang alaga ni Eric sa loob ko…
AAHHH!!!! Ang sarap!!!  Magkalapat parin ang bibig namin habang
umiindayog si Eric. Nakatagilid ako. At siya naman nasa likod ko. His
lips were sealing mine. Oh my!!! Namamaga na rin ang dibdib ko sa
kakalamas ni Eric. Gustuhin man niya wala na talagang ilalaki ang
boobs ko.

      Itinulak ako ni Eric para dumapa. Natanggal ang aming pag-
iisa…ngunit wala pang ilang sandali ay itinuturok niya uli ito…dahan
dahan…ngunit malalim….kinakagat na ni Eric ng madiin ang balikat
ko!!! Masakit pero ….ang sarap!!!!  Para siyang isang animal…lalu na
nang kanyang sabunutan ako at hilahin pataas ang mukha ko at
sinibasib uli ang leeg ko… halo halo ang nararamdaman ko…ang paglabas
masok niya sa likod ko…ang pagkiskis ng kanyang dibdib sa likod ko…
ang pagkagat niya…ang paglamas niya sa dibdib ko…aahhh!!!!!!

      Fuck!!!! Humahapdi na ang pwerta ko sa bilis na ng pagbaon ni
Eric…ngunit may kung anong sensasyon akong nararamdaman sa pagtama ng
kanyang kargada sa loob ko…aahhh!!!! Eric!!!! Gustung-gusto kong
sambitin na "mahal na mahal kita!!" pero ayoko….

      "aaahhh!!!FFFFFFFuuuuucckkk!!!!" anas ni Eric…

      Parang masisira ang puwetan ko sa lakas ng pagbaon ni Eric …
sunud-sunod…!!! Parang hindi matatapos!!! Ayokong matapos!!!

      "I'm
ccooooommminggg!!!!!!"… "AAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!"

      MASAKIT!!!! At ibinaon pa niya ng pagkalalim lalim na parang
sinisimot niya ang kung anung pwede pang masimot. Dama kong basang
basa ang likuran ko ng pawis ni Eric. Ayaw pa niyang kumalas…lagi
siyang ganyan…gusto niya babad. Ngunit hindi pa rin humihinto sa
pagbaon…naglalabas masok pa rin siya sa bugbog kong lagusan…

      Mga ilang sandali pa ay kumalas na si Eric at humilata na.
Ako naman ay nanatiling nakadapa. Naglalawa. Namamaga. Nakapikit.
Naramdaman kong tumayo na si Eric at pumunta ng banyo. Narinig ko ang
paglagaslas ng tubig from the shower. Ayokong lumingon. Narinig ko
sumunod ang pagkaluskos…nagbibihis na siya…

      Naramdaman ko na umupo na siya sa gilid ng kama.

      "Justin, I have to go back na." Hinagod niya ang braso ko.
Ako naman ay humarap na at binuksan ang mata. Madilim. Hindi ko kita
ang mukha niya. Tanging ilaw lang ng CR ang bukas. Nakatingin lang
ako sa kanya. So this is it? Ganun na? So that was the climax.
      Tumango lang ako. "You know where to find me…"

      He just shrugged and said… "Let's see…bahala na…" Tahimik.
Pero para akong binuhusan ng napakalamig na tubig. Bahala na. That
means no. I know. So this is the moment of truth. This is the point
where pain shall begin to reign again. Not now siguro, isip ko,
bukas….mamaya…for the next years…kaya ko to…nakaya ko noon…

      "Eric…" nakatingin ako sa kanya…naghihintay siya ang susunod
na sasabihin ko…

      "I just pray that I never see you again…" nabigla siya…ngunit
nakita niyang hindi naman ako galit…matalino siya…alam niyang hindi
ito panunumbat…it's for my sake…. I might never live again if  he
walks out for the third time…I dunno as it is how I would stand up
tomorrow….later…knowing that he's gone…again…

      Kinuha ko ang kamay niya at pinisil `to. Tumango lang siya.
Stood up. Walked toward the door. Opened it. Stepped out.

      Closed the door behind him.

      And those were the last few sequences that would haunt me my
whole life. Haunt meaning memories I'd rather not cherish but would
continue to play again and again. Sana yung good memories na lang mag-
haunt.

      The following days were dreadful. Baguio seemed too big for
me. Things had been too far to reach. Parang ang layo ng lahat ng
bagay. Ang layong lakbayin….ang layong lakbayin upang makuha ang
gusto…happiness? True happiness? Love? Sa dami ng tao ng Baguio…tila…
lalo kong naramdaman ang aking pag-iisa…

      Buti na lang I've prepared for this. I knew it'd be like
this. Exactly like this. I know what to do.

      Ngayon, nakasakay ako ng bus pabalik ng Maynila. Blangko lang
ang pag-iisip. I was longing to be in familiar grounds. It's bad
enough to deal with this pain, but worst if you don't have anyone you
know…you're far away from home. Now I just want to burry myself in my
room. Weep. Mourn. But I have to come out of this eventually. I just
have to be honest now and let it out. And accept it.

      I fell for him again.
      I'm hurting so much. I'm in pain.
      I shall weep. I shall mourn.
      But tomorrow I shall live again.
      Broken.
      But stronger.

THE END