Kwentong Seminaryo - Magkaibigan, Magka – ibigan

Kwentong Seminaryo  - Magkaibigan, Magka – ibigan
ni braggart [braggart_21@yahoo.com]

Simula noong bata pa ako palagi na akong nagtataka sa mga bagay
bagay.  Halos lahat ng oras ko ay nauubos sa pagtataka at pagiisip ng
mga kasagutan sa mga tanong na nasa isipan ko.  Bakit kaya ako yong
batang hindi nakukuha sa mga team sports.  Bakit kaya hindi ako na
iimbita sa mga parties ng mga kaklase ko.

Hanggang ngayong ako'y 16 years old na ay nagtataka pa rin ako. 
Kakapasa ko pa lang sa aking driving test para sa aking student
permit, kung suswertehin ay mabibigyan pa ako ng sarili kong kotse ng
aking Ama, ngunit walang kaibigan.  Wala. Wala ni isang kaibigan. 
Walang mapagsabihan sa aking mga gusto at mga pangarap sa buhay. 
Walang katawanan at lalong lalo nang walang mapagsabihan ng sama ng
loob.  Balde balding luha na siguro ang pumatak sa aking mga mata
simula nang mamatay ang aking ina noong ako'y 12 years old pa
lang.
Siya lang ang nag iisa kong kaibigan at kakampi (parang balitang K
kulang na lang kabalitaan). Ngunit maaga siyang binawi ni Lord.

Hindi naman ako malungkot o galit.  Nawala siya sa mundong ito kung
saan ko siya kailangang kailangan. Kung saan kailangan kong may
makausap, upang masabi ko…..well, never mind na kung anong
sasabihin
ko.  At para akong binitiwan sa ere.  Si Itay, mabuting ama, masipag
sa trabaho, ngunit hindi magaling sa pagpapakita ng emosyon. Love?
Marami ako niyan "I love you Marky, you'll always be my
baby"
Magaling magmahal pero hindi masyado pagdating sa pagpapakita ng
emosyon.  Kailangan ko rin ng paminsan minsang yakap o paminsan
minsang halik buhat sa kanya.  Who cares kung masyadong pang
teleserye o melodramatic.  Hindi na ako nahahalikan liban na lang sa
mga matatanda kong mga tita, simula nang ako'y 12 years old. 

Ako nga pala si Marky, o Mark na lang.  Masyadong pa baby effect ang
Marky, pero nakasanayan na itong itawag sa akin.  Mark Salcedo,
sixteen years old, nag sixteen years old exactly 3 months ago,
namimiss na ang Inay, na mimiss na napakasakit minsan isipin.  Marky
Salcedo na in love sa isang tao na hindi alam ang gagawin, na in love
kay Gerry Ledesma.

Ano ba talaga ang pagmamahal?  Ang lahat kong napapala ay pasakit. 
Ang makita siya araw araw sa eskwela.  Pasakit ang pagdadaan niya sa
akin na animo'y walang nakitang taong dumadaan.  Sana man lang
batiin
niya ako o kahit na murahin niya ako.  Desperado lang akong makarinig
ng kahit ano buhat sa kanya.

Actually, hindi naman na dinideadma niya talaga ako, dahil hindi mo
naman ma deadma ang taong hindi mo alam na nag e-exist sa mundo di
ba? Magkaklase kami, at naguusap din naman kami ng mga bagay na may
kinalaman sa eskwela.  Siguro masyado lang akong mahilig manood ng
teleserye ng ABS-CBN na naging melodramatic na akong masyado, ngunit
hindi talaga kami nag uusap ng casual.  Feeling ko hindi talaga ako
nag e-exist.

So wala akong magawa kundi ang pag fiestahan na lang ang kanyang
imahe sa aking isipan at dyakolan siya gabi-gabi.

Pano ko ba siya ilalarawan?  Medyo manipis na light brown na buhok,
na medyo kinulayan ng bigen (Ang cheap ha!).  Ang kanyang mukha?
Parang Richard Gutierrez, rosy cheeks, brown na mata na palaging
kumikislap at may palaging ngiti sa mga mapupulang labi.  Perfect ang
ilong, hindi malaki, hindi maliit, slim, maliit na beywang, easy
going na personality.  Ang kanyang buhok ay mahaba, parang kasing
haba ng kay Wa Se Lie, F4 ang gupit.  Napakaganda niya at palaging
napapaligiran ng kanyang mga kaibigan.

Meron akong schoolwork ngunit hindi ako makakapag concentrate dahil
sa pagdurusang nararamdaman ng aking puso.

Pareho kaming nasa fourth year high school dito sa St. Vincent Ferrer
Seminary sa Jaro.  Paminsan minsan ay magkakasabay pa nga kaming
sumasakay ng dyip pauwi sa Alta Tierra Village kung saan kami
nakatira.  Pero si Gerry ay palaging napapalibutan ng kanyang mga
kaibigan, hindi naman kami nagbabatian at mas nauuna akong bumababa
kesa kanya.  Kainis ano? Pero mahal na mahal ko siya, at hindi ko
siya makakausap dahil mahal ko siya at takot na takot ako.

Dahil mahal ko siya.

Dahil siya ay isang lalaki, at ako'y lalaki din.  At takot din
ako
dahil ayoko maging agi, bakla, bading, fag, homo.  Ayoko.  Hindi ko
nga sigurado kung bakla nga ako.  After all, si Gerry lang yan, ang
gwapong si Gerry.  At wala din akong kaalam alam kung ano ang aking
gagawin, especially kung ano ang gawin niya sa akin kung malalaman
niya.  Kaya hindi ako gumagawa ng paraan upang makuha ang kanyang
pansin.  At bakit naman siya titingin sa akin aber?

I mean, I'm just an ordinary guy, tuwid at maiksi ang buhok na
medyo
may pagka brown din noong pinakialaman ng tita ko, average lang ang
mukha at normal lang ang build.  Hindi naman pangit, pero hindi rin
naman exceptional.

Ngunit nasa huling taon na namin sa high school dito sa semenaryo. 
Pagkatapos noon ay may kanya kanya na kaming patutunguhan depende sa
kung anong kurso ang aming matitipuhang kunin, siguro hindi ko na
siya makita habang buhay.  Kailangan ko na siyang makausap, Kahit
papano ay makausap ko siya.  Na marinig ko siyang kinakausap ako
bilang kaibigan, or at least bilang schoolmate.

At wala akong dahilan para gawin ito. Walang excuse.

Nang dumating na sa kalagitnaan ng school year ay parang nawalan na
ako ng pag asa sa kawalan ko ng lakas ng loob na mapansin ako ni
Gerry.  Nakilala ko siya sa apat na taong tinigil ko dito sa
semenaryo.  Sa umpisa, akala ko maging malapit kaming magkaibigan. 
Sabay kaming kumuha ng entrance exam, pareho kaming baguhan sa
semenaryo, kasing laki, at magkasing edad.  Nag hang out din naman
kami noon, tapos natigil.  Parang biglaan nga lang eh.  Pagkatapos
noon palagi na lang si Gerry pinapaligiran ng kanyang mga bagong
kaibigan.  At ako'y parang naiwan sa ere.  Hindi ko naman ito
inisip
na sinadya niyang hindi na ako kaibiganin.  Hindi naman siya malupit
sa akin, kaya nga lang parang ayaw niya talaga akong pansinin.

Sa kalagitnaan ng school year hindi ko na talaga makita ang katapusan
ng aking paghihirap.  Paano mo ba kakausapin ang isang binata at
sasabihin mong mahal mo siya? Hindi ko nga ginagawa ang mga bagay na
gusto niyang gawin.  Athletic siya.  Ako, ahh, well, hindi ko nga
sinubukan.  Hindi ako marunong tumakbo, at hindi ko rin gustong
tumakbo. Pero kung may pumukpok siguro sa akin, baka sakali.  Pero
wala talaga akong kwenta sa athletics.  Ang kaya ko lang gawin ay mag
act.  School plays, school programs, revues, lahat niyan.  At si
Father Gerard, ang aming housemaster ay nakapag isip ng Class Play,
bubu-uhin ng mga 4th year high school para sa buong semenaryo.  Ito
ay gaganapin isang linggo bago mag 3rd Quarter Exams. 

Napag isipan niya rin kung anong klaseng play ang aming gagampanan. 
Isa itong romantic comedy.  Nakalimutan ko na kung ano ang pamagat
nito, pero ang gagampanan kong papel ay si Joe, si Gerry naman ay si
Amanda.  Wala namang babae sa semenaryo, kaya parating boys ang
gumaganap ng female roles.  At kami ni Gerry ang male at female na
bida.  At least meron kaming lines na masasabi sa isa't isa.
Para na
rin kaming nag uusap.  At pwede akong lumapit sa kanya, tingnan siya
sa kanyang mata, at siempre ang walang kamatayang pantasya kong paano
siya magmahal.  Libre naman ang mangarap di ba? Kaya nangangarap na
naman ako ng gising.

At iniisip ko ding hawak namin ang aming oras sa rehersals.  Habang
nagiisip na naman ako ng pantasya, narinig ko ang boses ni Gerry
"I
don't know how to learn my lines", aniya.

Ako ba ang kinanausap niya? imposible yata sa isip ko lang.  At
nagpatuloy ako sa aking mga lines.

"Marky?"

Kinakausap niya nga ako. Kinakausap ako "Uh, yeah?"

"Marky, you're good at this acting stuff?"

"I guess……."

"Pano mo nami memorize ang iyong lines?"

"Kung gusto mo, tulungan kita" Grabe ang kaba ko akala at
parang
sasabog ang aking dibdib. "We can read them together, pagkatapos
ng
school, kung gusto mo".

"Kaya mo kaya akong gawing actor na tulad mo? There's someone
I would
like to impress"

Someone he wants to impress. "Eh, okay, try ko"  Sino kaya
ang gusto
niyang I impress? Ang kanyang girlfriend, pupunta kaya siya dito?
Invited kasi ang aming mga magulang at mga kaibigan. Oo,
girlfriend.  "Sino gusto mong I impress? Ang girl friend mo?"

"Secret", sabi niya. "Malalaman din nila sa tamang
panahon.  Kung
maganda ang takbo ng panahon".

Shit.  Gusto niyang magpa impress sa isang tao.  Siguro hindi na
talaga ito maiwasan.  Kaya nagpasya akong tulungan siya.  Dalawang
dahilan lang actually, Gusto kong maging malapit sa kanya, at gusto
kong gumawa ng nice thing para sa kanya, dahil mahal ko siya.
"Yeah,
ok, pero saan tayo maaring mag practice?"

"Pede siguro sa dormitory ng mga stay in. O di kaya sa bahay
namin. 
Gabi na uuwi ang mga magulang ko".  at ngumingiti siya habang
nagsasalita siya, at hindi binibitawan ang pagkatingin sa aking mga
mata.

"Siguro maganda sa bahay ninyo na lang. I mean, baka pagtawanan
tayo
ng mga tao dito, at pagsabihan pa tayong mga sira ulo".  Hindi
ako
makapaniwala.  Ako inimbita ni Gerry sa kanilang bahay.  Sa
pinagdaanan namin dito sa seminary, pagkatapos ng lahat ng pagdi
deadma niya sa akin, nagkukwentuhan na kami.  At magandang kwentuhan.

Nang araw din na yon kami nagsimulang mag practice pagkatapos ng
eskwela.  Tumawag ako kay itay at pinaalam na nasa Phase 4 ng village
lang ako at wag mag alala sa akin kung mali late man ako ng uwi.  At
bumalik na kami sa kanilang bahay, at nagsimulang bumasa ng aming mga
lines.  Sinimulan muna naming basahin ang play, pero tinuturuan ko na
siya ng konting acting.  Hindi naman ito mahirap na play.  Hindi
talaga, at ang crowd na manonood ay halo.  Masaya din itong play na
ito.  Ang daming jokes, sana makuha lang namin ang timing.

Kumuha kami ng iilang beer din sa kanilang fridge, at nagpatuloy sa
pag insayo sa play.  Masyado talagang masaya ang play. Kahit kami ay
sumasakit din ang tiyan sa mga patawa.  At maganda ang chemistry
naming dalawa.  Talaga, too good to be true.

At may mga eksena ding dapat kaming maging malapit sa isa't isa,
I
mean super lapit.  Kailangan naming maghalikan.  Well, stage kiss
lang naman.  Alam mo na malayo ang mga ulo sa audience at ang maingay
na smack ng aming mga lips, at mga head movements na parang
naghahalikan talaga.  Medyo nakakatorture na masaya din naman, kasi
nasa mga bisig ko ang lalaking mahal ko, nagkukunyaring hinahalikan
ko siya, at pinapayagang gawin ko ito sa kanya.  Nakakainis lang
kasi, iba na ang pumapasok sa aking imahinasyon, pero nagbabakasakali
akong maging tensyonado siya sa pag yapos ko sa kanya. 

"Ang galing mo talaga dito Mark".

"Alam mo naman siguro na sa halos lahat ng play sa Seminaryo ay
isa
ako sa mga cast!" at tumawa ako. "Kung hindi ko ito magawa ng
maayos
at hindi kita maturuan, hindi rin siguro ako maging magaling na aktor
ano?"

"Ah, yeah, sabagay, sabagay" at tinitigan niya ulit ang aking
mga
mata. "Hindi talaga tayo naging close ano?".

"We could have been, Ah, ang ibig kong sabihin ay, we might have
been.  I guess nasa sports talaga ang hilig mo, at ako ay hindi. 
Pareho tayong baguhan at hindi talaga tayo naging mag kaibigan.
I've
always liked you, sana naging magkaibigan tayo". Ang pagtatapos
ko.

"Siguro we might become friends, ngayon.  Bago pa maging huli ang
lahat,  I mean," sabi niya "I like you too".

"So bakit hindi tayo nag uusap? before today, I mean"

"Di ko talaga alam" ang pagkakabit balikat ko, nakayuko,
nagsimulang
mamula ng konti. "Ah, eh, I've always wanted to talk to you,
maging
mag kaibigan, pero parang di ko kaya, parang…"

"Di mo kaya?"

"Ah, er, eh, pwede ba I drop na natin ang topic?" biglaan
siyang
namula at yumuko sa sahig.

"Sure, sorry.  Okay balikan na natin ang binabasa nating
lines"

"Okay" pero parang may kakaiba sa _expression ni Gerry.

Ngunit nakabalik kami sa play, nabasa namin nag sumunod na section. 
Mas grabe ang patawa, at nagtrabaho kami para makuha ang timing ng
jokes.  "Ipapakita natin kay Fr. Gerard, huh?" sabi ni Gerry.

"Ipapakita natin, Ok. Gagawin kitang isang tunay na aktor kahit
na
ikakamatay ko pa" sabi ko "Oh, just to hold you in my arms,
if you
knew what it is doing to me".  Kung alam mo lang kung anong
pumapasok
sa kukute ko, kung ano ang gusto kong sabihin, kung alam mo lang….

At siguro nasa isip ko pa rin yon nang nag ensayo kami para sa aming
stage kiss. 

Siguro nga yon ang nasa isip ko, dahil nakita ko na lang ang sarili
kong palapit ng palapit sa kanyang mukha, closer to his lips.

Malapit. Sa. Kanyang. Bibig.

At hindi ko mapigilan ang aking sariling hindi siya hagkan, hindi ko
na napigil ang aking sarili, di ko na napigil ang aking mga labi, at
hindi ko talaga pinigil.

At nahalikan ko siya. Doon mismo sa kanilang sala.  Shit! Pwede ko
namang sabihin na nag a-akting lang ako.  At nahalikan ko na nga
siya.  Gerry.  Kahit isang pagkakataon lang.  Ngayon! Mga mala slow
motion ang eksena at parang humahangin ng malakas.  Di ganyan sa TV?
May mga bulaklak pa ngang nahuhulog eh. At ang aming mga labi ay
dumampi sa isa't isa.

At hinawakan niya ako sa aking batok at hinila papunta sa kanya. 
Hinila niya ako! Papunta sa kanya!  At lumalaban na rin siya ng
halikan.  Hinahalikan niya ako at pinapasok niya ang kanyang dila sa
aking bibig, nakikipag espadahan ang kanyang dila sa akin. At bukas
ang kanyang mga mata.  Ang kanyang magandang mga mata. At ako
nama'y
walang sawa sa paghimod sa kanyang mga buhok, batok at likod.  Siya
nama'y hinihigpitan ang paghawak sa aking batok, sinisipsip ang
aking
dila, sa isang bayolente, mainit at puno ng pagnanasang halikan.

"Gerry" ang tanong ko.

"Mmmmp?"

No, hindi ito ang panahon para mag usap.  Hinuhubad niya ang butones
ng aking tetoron na uniform, hindi pinupunit niya ito, at ganoon din
ang ginagawa ko sa kanya.  Di kapani paniwala.  Ang mga bagay na ini
imagine at pinapantasya ko, nangyayari.  At ang kanyang mga kamay ay
nasa aking beywang, sa aking waistband, hinuhubad ang aking
pantaloon, at tumigil siya sa paghalik sa akin at tinignan
ako "Marky?"

Pare, nasa langit na ba ako? (corny no?).  sinagot ko siya
"Yes".

"Marky, I love you, at gusto kong ipadama sa iyo kung
gaano…." At
hinawakan niya ang aking burat gamit ang kanyang kanang kamay. 
Nanginig ako, muntik nang malabasan sa kanyang mga hawak at haplos. 
At hinimas niya ang ulo ng aking pagkalalaki, lumuhod siya at
dinilaan ang ulo ulo ko. "Gusto kong matikman ka Marky, ang iyong
kabu-uhan.  Ang lahat ng sa iyo, yan ay kung gugustuhin mo, pero
.."
at sinubo na niya sa kanyang mainit na bibig ang aking burat ng buong
buo, mabagal, hanggang sa bumilis na ng bumilis, hanggang parang
nginunguya na niya, ngunit hindi naman masakit, except sa isang time
pero aksidente!  At hanggang sa papalapit, malapit na ako, ngunit
tinigilan niya.  "Gusto kong hindi ito magwakas", yon lang
ang
kanyang nasabi, at bumalik siya sa aking bibig at pinagsaluhan naming
muli ang maalab na halikan.  Tinuro niya ako sa sofa, at pinahiga
niya ako doon, nakabukaka ang aking mga paa.

"Di ako makapaniwalang nangyayari ito…"

"Pero, Gerry…"

"Shhhhh…."

"Mahal din kita!"

At tumulo ang kanyang mga luha.  "Takot na takot ako, until you
kissed me", aniya "Takot. Na hindi ko nga makuhang kausapin
ka, at
hindi ako kailanman gumawa ng hakbang". At sinimulan niya akong
halikang muli, hinawakan ang aking galit na galit pa ring
pagkalalaki, at hinawakan ko rin ang kanya.

"You're beautiful, Gerry.  I guess halos lahat ng tao ay
nagsabi na
sa iyo ng ganyan".

"Ang mga babae lang".

"Ngunit sino ang gusto mong I impress?".

"Di pa ba obvious?"

"No"

"Ikaw, di mo ba nararamdaman? Gusto kitang I impress, ngunit
nawala
na lang ng kwenta ang pagpapa impress ko sa iyo, dahil hinalikan mo
na ako.  At takot ako dahil baka akting pa rin iyon".

"Hindi ako nag a akting nang ginawa ko iyon, pero
ngayon…."

"Anong ibig mong sabihin?"

"Gerry, may sinimulan kang bagay na gusto kong tapusin!  At gusto
ko
ring gawin sa iyo, ngunit di ko alam kung paano gawin".

"Ako rin.  Pero nanonood din ako sa Sattelite TV - PINK Channel
ng
Queer As Folk (American Edition), at medyo doon ko natutunan ang
dapat kong gawin"

"Ako rin, pinapanood ko rin yan.  Gusto mo ba si Bryan?"

"Mas gusto ko si Michael! Pero di yan ang gusto kong gawin natin,
ang
pag usapan ang napanood natin sa Satellite TV.  Gusto kitang
paligayahin, at ipadama sa iyo na mahal na mahal kita, at maging
magkaibigan.  Pero higit sa lahat gusto kitang makitang umabot sa
sukdulan! Gusto kitang mahalin Marky, ang mayakap ka at mapadamang
mahal na mahal kita".

At lumuhod siya sa harapan ko't sinubong muli ang aking bakal sa
tigas na ari.  Sinabi kong "Gusto ko ring gawin ang ginagawa mo
sa
akin, bumaliktad ka at mag 69 tayo".  At doon ko nasilaya sa
unang
pagkakataon ang kanyang napakagandang pagkalalaki.  Ang tigas na rin
nito at tayong tayo.  Pinkish ang ulo nito at pinalilibutan ito ng
malalabong bulbol. May mga paunang katas na rin ito sa dulo ng ulo.
Sinimulan kong hawakan ang kanyang pagkalalaking nakaharap sa akin at
dinilaan ang mga paunang katas na tumutulo.  Masarap ngunit maalat,
sticky ito at mapait na manamis namis ang lasa. Ito ang panglasa na
gusto kong matutunang mahalin.  At sinubo ko na siya ng buong buo,
ganoon din ang kanyang ginawa sa akin at subo subo niya rin ang aking
harapan.  Nagtataas baba ako sa pagkain sa kanya at ganoon din siya
sa akin.  Maya maya pa ay naging agresibo pareho  at kinakantot na
naming  ang bibig ng isa't isa.  "Ohh…
.Ahhhhhhhh..uhhhhhmmmmm" at
sabay kaming nilabasan.  nilunok naming ang mga tamod na sumabog sa
aming mga bibig.  Nabibilaukan kaming pareho sa paglunok.  At nagbago
ng pwesto si Gerry, at sinimulan naming muling pagsaluhan ang
masuyong halikan. 

"Gerry?" Nang makabawi ako ng kakaunting lakas, gusto kong
makausap
siya ng masinsinan. "Gerry, mahal na mahal kita noon pa.  Hindi
nga
lang ako matapang, at hindi ko sinubukan".

"Ako rin….hindi ako naging matapang"

At inubos namin ang  aming oras na hubad sa sofa ng kanilang sala,
pilit na ninanamnam at pinag aralan ang katawan ng isa't isa. 
Nagkukwentuhan, naghaharutan, nag hihipuan, at narinig namin ang
kotseng nagpa park sa kanilang driveway.  "Shit!, ang parents
ko!"

Ang bilis naming nakapag bihis ng aming mga damit.  Uniform niya ang
naisuot ko sa pagmamadali ko.  Ngunit nakapag bihis naman kami bago
nakapasok ang kanyang mga magulang sa loob ng bahay. 

At ang play? Sa huling scene, sa pinakahuling act.  Nang dumating na
sa final kiss? Hinalikan ko siya sa stage, sa publiko, kitang kita ng
lahat lahat.  Totoong halik, halik na may passion at may dila.  Halik
ng pagmamahal. 

Masigabong ang naging palakpakan.

Akala nila parte pa rin sa dula ang lahat.

--ENDS—