Bawat Sandali

Bawat Sandali

by: CARL

“Morning hon. Happy monthsary...”

“Happy monthsary di hon...” sagot ko.

“Kumain ka na?” tanong nya.

“Nye! Di pa kaya ako tumatayo sa kama”, ang tinatamad kong sagot.

It was like that every moning, sya ang gumigising sa ’kin sa tawag sa cel. Sweet talaga si Lance, swerte ako sa kanya and I guess swerte rin naman sya sakin. Maalaga si Lance talagang he goes out of his way to be with me. Mejo toxic na kasi sya sa office dahil malapit na ang filing ng income tax. He works as an external auditor kasi sa isang malaking auditing firm sa makati. Kaya talagang mahalaga ang bawat sandali na magkakasama kami. At kung hindi talaga pwede dahil sa schedule, we make up by frequent phone calls and texts.

After his call, I went about my usual morning routine and got to the office wearing a big and different smile. Different kasi napansin nung front desk namin:

“Uy! Ganda ng smile ni sir ha. May date kayo ngayon nu.”

“Naks salamat Jen... Hehehe.. Date? Hehehe...”

Normal ang naging umaga ko sa opisina, toxic just like the 4 days that passed. Pumasok sa kwarto ko yung trainee naming, ni Dave:

“Sir, kain na po kayo may meeting pa kayo ng 2pm.”

“Ha? Ah, oo nga pala sige Dave salamat. Una na kayo, may baon ako.”

Every lunch time kasi, magkakasabay kaming kumakain sa opisina, minsan order out, yun iba namang tulad ko nagbabaon para hindi na lalabas ng building. Naghahanda na akong kumain sa kwarto ko, nasabihan ko na nga yung front desk na lunch muna ‘ko at wag munang magpapasok ng bisita. Sarap kasi ng ulam ko that time, dinuguan na niluto ng nanay ko. Nakaka-isang subo pa lang ako sa lunch ko ng biglang may kumatok sa pinto, not being too conscious about things dahil inisip kong baka mga ka-opisina ko lang yun na manghihingi ng pagkain, binuksan ko ang pinto. Nagulat ako ng bigla bumulaga sa mukha ko ang madaming lobo, iba’t ibang kulay.

“Surprise!” Si Lance!

“O! Anong ginagawa mo dito?”

“Surprise nga po eh... Hehehe... O kumakain ka na?”

“Oo naman, 12 na nu, di na uso ang magpakabayani dito. Pa-cute na lang ang pwede...”

“Ah ganun! Pa-cute pala ha...” Sabay habol sa ’kin at kiniliti ang tagiliran ko. Makulit din si Lance, mapagbiro, no dull moments with him. Humantong ang kulitan at kilitian sa isang matamis na halik. Napa-upo ako samantalang dahan-dahan naming lumapit ang kanyang mukha sa akin. Habang magkadikit na ang aming mga labi sinabi nyang:

“I love you Carl Gomez... Happy anniversary.”

Ramdam ko ang init ng kanyang hininga at sinseridad ng kanyang mga sinabi. Nakatitig kami sa isa’t-isa. Akala ko sa mga pelikula lang nagyayari ang mga ganitong eksena pero, siguro, naging mabait lang talaga ako para bigyan ng ganitong kasayang pagkakataon.

Hindi ako nakasagot. Hindi ko na kailangang sumagot. Alam nya ang tunay kong nararam- daman para sa kanya. Hindi ko na kailangang sabihin na mahal ko sya dahil alam kong ramdam nya yun sa bawat panahong magkasama kami at kahit na hindi, alam kong dala nya kung ano man ang nasa puso ko.

“Anong ulam mo?”, tanong nya. Nagulat ako sa bigla nyang pagsasalita, para kasing natulala ako sa eksenang yun.

“Ha? Ah! Dinuguan, luto ni mama... Kumain ka na?”

“Hindi pa nga eh.”

Pinagsaluhan naming ang dala kong pagkain. Mabilis na nakalipas ang lunch break, after eating nagpaalam si Lance at nagbilin na susunduin na lang daw nya ako mamaya, lalabas daw kami. Tinanong ko sya kung wala ba syang naiwanang pending sa office dahil alam ko ngang toxic months ito for him.

“Ok lang hon, nagpaalam ako sa boss ko na hindi ako papasok today and tomorrow.”

“Ha? Bakit?”, tanong ko.

“Wag ka nang maki-alam... Nangi-ngi-alam ka na naman hon eh...”, pabirong sagot ni Lance.

Lumipas ang duty ko sa office. Hinarap ko ang sandamakmak na for public service. Accomplished naman lahat sa awa ng Diyos.

Umakyat ako sa roof top ng building for a smoke, yun kasi ang hide out ko kapag gusto kong magpalias ng oras for a smoke sa office. As I was lighting my cigarette, di ko napansin andun din pala si Dave,

“Sir! Pasindi naman jan...”

Inabot ko ang lighter.

Trainee namin si Dave bagong graduate from a reputable school. Matalino, madaling pumik-up sa mga instructions, marunong makisama at witty.

“Sir, sino yung bisita nyo kanina?”

Nagulat ako sa tanong ni Dave, hindi ko naman inaasahan na magtatanong sya tungkol sa naging bisita ko kanina. Hindi naman kasi alam at hindi naming pinapahalata ang relasyon naming ni Lance. Sa mga close friends lang na mabibilang sa mga daliri ng kamay, and according to them, para nga lang daw kaming mag-best friend ni Lance, para lang daw kaming magka-tropang makukulit.

“Ha? Ah yun? Si Lance yun, best friend ko at ka-choir.”, sagot ko na pilit kinukubli ang pagka-sorpresa sa tanong.”

“Ah, talaga... Cute sya no?”

“Ha? Ayus ah... Cute... hehehe... Akala ko aso lang napapa-amo ni best friend.”, gulat kong sagot.

“Hinde... To tell you the truth sir, kahawig nya kasi yung dati kong ano...”

“Ano?”, susog kong tanong.

“Ha? Ah... wala po...”, sabay itsa ng yosi at alis.

Napaisip ako sa mga sinabi ni Dave. Cute? Dati nyang ano? Kinutuban ako sa mga narinig ko kay Dave, pero hindi ko na masyadong inintindi, hinayaan ko na lang dahil mahirap na baka maging issue pa sa opisina.

Bumaba na ako ng building para bumalik sa opisina, nakalimutan ko kasi ang cel ko sa kwarto, baka nagtext na o tumawag si Lance. Mejo madilim na rin nun and as usual ako na lang at yung duty sa front desk ang naiwan. Naglakad ako patungo sa kwarto at napansin kong bukas ang pinto. Pagpasok ko sa kwarto, andun na si Lance, nakatalikod wearing his powder blue polo and jeans... Nang maramdaman nyang nasa loob na ako, humarap sya holding a long stem rose.

“WOW!”, sabi ko sa sarili ko.

Sinarado ko ang pinto ang walked towards him. Inabot nya sakin ang dala nya at nagyakapan kami. He wrapped his amrs around me and so did I, matagal din kaming nagyakapan na parang ayaw na naming pakawalan ang isa’t-isa. Ramdam ko ang mahigpit nyang mga bisig na sa aking katawan pati na rin ang kanyang broad shoulders na pinatikas ng paglalaro ng tennis. Nakapaling ang kanyang mukha sa aking leeg na munti munti nyang hinahalik-halikan.

Ako na ang kumalas sa pagkakayakap at nang maghiwalay ang aming mga katawan, sa isang tila panakaw na sandali, hinalikan nya ako sa leeg. Sweet talaga ang mokong... hehehe.

Nang makaligpit na ako ng aking mga gamit at handa nang umlis, tinanong nya ako kung nag-dinner na ako, ang sabi ko:

“Mejo... Nag-order kasi ng pizza yung mga taga kabilang unit, kaya mejo naka-kain na ‘ko. Ikaw?”

“Ako din, nagdinner na rin ako sa office, but I still have room for more.”

“O san tayo? Ano plano?”, tanong ko.

“Basta. Tara.”

Sumakay kami ng oto nya at napansin kong ang daan na binabagtas naming ay patungong UP. Hindi ako nagtanong. Matahimik kong pinakiki-alaman ang mga cd nya sa kotse habang naka-dantay naman ang kanyang kanang kamay sa aking mga hita sa panahong hindi abala sa kambyo. Huminto kami sa simbahan sa loob ng UP, sa church of the risen Christ. Wala nang misa nun, sa bandang likuran kami naupo at tiklop tuhod na nagdasal. May mga tao pa nun sa loob ng simbahan pero di nagtagal, unti unti na itong nabawasan at nang mangilan-ngilan na lang tao, hinawakan nya ang kamay ko at nagpatuloy sa panalangin. Makalipas ang humigit kumulang 20 minuto, kumalas sya sa pagkakahawak sa aking kamay at umupo na hudyat na tapos na syang umusal ng dasal.

Tumayo na rin ako at sumunod na sa kanya. Sumakay kami sa kotse at dinala nya ako sa coop para kumain. Ang init sa loob nung coop, para syang canteen para sa mga estudyante, palibhasay maaaring napansin nya na hindi ako kumportable dahil sa alinsangan ng init, nagyaya na lang syang lumabas. Naglakad-lakad muna kami. May napansin akong mga estudyanteng nagkukumpul-kumpulan sa isang banda sa ilalim ng puno, nilapitan namin, ayun at fishballs pala...

“Food trip?”, tanung ko na sinagot naman nya ng isang matamis na ngiti.

Naka-20 pesos ata kami ng fish balls at kikiam... hehehe Ang gusto nyang sawsawan, maanghang ako naman, halong maanghang at matamis. Gabi na nun, bumalik kami sa coop at may pasara pang mga tindahan, humabol sa tindera, bumunot sya ng pera at...

“Miss, pabili nga ng 7 manila paper.”, inabot ang pambayad at kinuha ang manila paper.

“Manila paper? A-anuhin mo yan? May report?”, panunuya kong sambit.

“Basta, sumunod ka na lang...”

Dinala nya ako sa may sunken garden. Pumwesto halos sa gitna at nilatag nya ang mga manila paper na binili. Natandaan nyang humaling na humaling ako sa pagsta-star gazing and the stars were really on our side that night, it was a clear sky, kitang-kita namin ang mga bituin. Humiga ako at sya naman sa kaliwang tabi ko. Hinwakan nya ang kaliwang kamay ko, positive to negative ang mga daliri namin. Nilagay ko ang kanang kamay ko sa ilalim ng ulo ko para bang unan, pero nang biglang umihip ang malamig na hangin napa-gitad ako at kinilabutan sa lamig.

Inofer nya ang right arm nya sakin sabi nya: “Um, higa ka.”

Nahiya ako dahil nasa public place kami, pero sumagot sya, “Ok lang yan hon. Of all the places, dito sa UP ang walang paki-alaman, sige na, malamig eh.”

Hindi na ako humirit pa. Patagilid na nakatalikod akong humiga sa kanyang right side, ramdam ko ang init ng kanyang katawan sa aking likod. Nakahiga ako sa mga braso nya, na iniyakap din naman nya sa akin. Napag-usapan naming ang maraming bagay tulad ng sa buhay naming, kung asan na kami sa relasyon naming after a year...

After a about an hour nagyaya na sya. Sabi ko sige, baka pagod na rin naman sya at naisip ko rin naman na may tatapusin sya bukas sa opisina bukas kahit na sabado. Tumayo na kami at niligpit ang pinaghigaang manila paper at nagsimulang maglakad papunta sa kotse.

Pagsakay sa kotse, bago tuluyung paandarin, sabi nya,

“Pakinggan mo ‘to, kanta ko ‘to sayo eh, kinanta ko ‘to last week sa kasal na pinuntahan ng choir, pero hindi ka nakasama. Inisip ko na ikaw ang kinakantahan ko kaya hindi ako masyadong kinabahan.”

“Tomorrow morning if you wake up and the sun does not appear, I will be here...”

Habang tumutugtog ang “I will be here”, pinaandar na nya ang kotse at nagdrive, tahimik kong pinakinggan ang bawat linya ng kanta habang sinasabayan naman nya na paminsay-minsay tumitingin sa’kin.

Pagdating sa bridge ako naman ang kumanta,

“I will be true, to the promise I have made, to you and to the one who gave you to me...”

Natapos ang kanta sa cd pero inuulit-ulit pa rin namin, last song syndrome ika nga hanggang sa makarating kami sa ortigas area. Bigla syang bumagtas papuntang ortigas ave going to pasig, tinanong ko sya,

“O! San na? Nalipat na ba ang address ng bahay naming?” pabiro kong tanong.

“Basta hon, tonight is our special night, and we have to spend it together”, sagot nya.

Dumaan muna kami sa isang coffee shop para bumili ng frap, at the back of my mind parang may mangyayari ngayong gabi. I just wanted to buy some time para matawagan ko utol na hindi ako uuwi sa bahay, habang umuorder sya. After getting our orders, nagyaya na syang umalis, akala ko dun na kami tatambay, hindi pala.

Dinala nya ako sa isang motel. To tell you guys frankly, that was the first time na makapasok ako sa isang motel. Ok yung place dahil may paradahan at hindi kayo makikita ng ibang tao. Maganda at malaki yung place. He dimmed the lights just enough to set the romantic mood, pumunta ako sa shower, pero napansin ko na walang pintuan, sinilip ko sya dahil mejo jahe ako, nakita ko syang nakahiga sa kama, flat on his back, that was when I started undressing and prepared to take a shower.

I really enjoy a hot shower kaya I really took my time. While I was lathering up, nagulat na lang ako ng nasa tabi ko na sya dahil naramdaman kong may nasiko ako, paglingon ko sa kanya, saktong kinuha nya yung sabon sa kamay ko at sumama na sya sa ilalim ng lagaslas ng mainit-init na tubig. Pumwesto sa sa harapan ko, lathering my shoulder, dahan dahan syang lumapit sa akin hanggang sa nagkikiskisan na an gaming mga katawan.

Magkayakap nya akong itinabi at isinandal sa pader para hanggang sa katawan na lang namang ang nababasa ng shower. Hinalikan nya ang aking mga labi. Ramdam ko na ang kanyang alaga. Kinuha nga ang kanan kong kamay na dahan-dahan nyang pinagapang sa kanyang katawan pababa. Pinahawak nya sa’kin ang galit nyang alaga, nahawakan ko na naman ang small size na mineral water nyang alaga. Hinawakan ko ng dalawa kong kamay ang kanyang alaga at nilarong parang pinipigang dahan-dahan habang patuloy pa ring nage-espadahan ang aming mga dila. Nagustuhan ata ni Lance ang ginagawa ng aking mga kamay kayat niyaya na nya ako sa kama.

Kinuha nya ang towel at bahagyang tinuyo ang kanyang katawan saka ako hinila papunta sa kama.

Ako ang umibabaw sa kanya, inupuuan ko at nilagay sa pagitan ng mga pisngi ng aking puwitan na dahan-dahan kong ginigiling ang aking balakang. Kinuha ko ang frap na nasa may side table at humigop para lumamig ang aking dila... Nang maramdaman ko nang sapat na ang lamig ng aking dila. Humiga ako sa kanya at pinagapang ang aking malamig na dila mula sa kanyang leeg papunta sa kanyang kanang utong...

“Ahhhh... Fuck hon... Ahhhahhhhhh...”

Ginalit ko ang kanyang utong. Pina-ikot ko sa paligid ng kanyang utong ang aking malamig na dila habang patuloy sa pag-giling ang aking balakang. Ramdam na ramdam ko ang pagkislot ng kanyng alaga sa aking puwitan, ramdam ko na rin ang paglalaway nito na mas lalong nagpasarap sa aking pag-giling. Kinagat ko rin at nilagay sa pagitan ng malamig kong ngipin ang pinaka-puno ng kanyang utong at habang bahagyang kagat-kagat ko ay pinaglalaruan ng aking malamig ding dila. Sa sobrang gigil ni Lance ay hinagod nya ang aking likod papunta sa aking butt cheeks at pilit na inaabot ang butas ko.

Inangat akong umangat para kuning muli at humigop ng frap. Sa aking pag-angat ay sinalubong ng kanyang dila ang aking kaliwang utong at sinipsip.

“Shit hon!!! Ahaaa!!!!!”, pasigaw kong halinghing sa ginawang pagsipsip ni Lance sa utong ko.

Na-challenge ako sa ginawa ni Lance kaya’t kinuha ko ang frap at muling pinalamig ang aking dila.

Pinagapang ko mula sa kaliwang tenga ang aking malamig na dila habang hawak parin ang frap, pababa sa kanyang leeg... sa gitna ng chest, papunta sa pusod... muli akong simipsip ng konting frap at sinisid ko naman ang kanyang mga hita... Napa-igtad si Lance dahil maaaring nagulat sa lamig.

“Uhmmmmm.....” ani ni Lance habang subunot ako sa buhok.

Dumapa ako sa pagitan ng kanyang mga hita at bahagyang itinaas ang kanyang kanang hita na bahagyang syang napatagilid. Exposed na ang kayang balls hanggang ilalim, sinamantala ko habang malamig pa ang aking dila, sinisid ko ang kanyang butas sa ilalim...

“Ahhhhhhhh!!! Fuck honey!!!!!”, pasigaw nyang usal.

Habang abala ako sa pagsisid sa kanyang ilalim ay nakita kong abala na sya sa pagsalsal sa kanyang sandatang tigas na tigas... Binabanay nya ito paibababa at binbitawan para pumitik sa kanyang tyan, malapit sa pusod, kitang – kita ko ang kanyang precum na ginagamit na rin nyang pampadulas sa pagsalsal.

Malamang ay nachallege di si Lance kaya’t gigil na gigil na sambit nito, “Ahhhh!!! Shit!! Tang-ina hon! Ako naman!!!”

Pinadapa nya ako at pinabukaka sya naman ay dumapa sa aking likod, nilagay sa pagitan ng aking mga hita ang kanyang talagang tigas na tigas na alaga at pinaipit sa akin. Ramdam ko ang init nito. Hinagod nya ng halik ang aking batok habang umiindayog sya sa aking likuran.

“Tang-ina honey!!!”

Bahagyang umangat ang katawan ni Lance habang naka-ipit pa rin sa aking mga hita ang kanyang sandata. Kinuha nya ang natitirang frap at binuhos sa likod ko hanggang sa puwitan...

“Ahhhh!!!! Hon ang lamiiig!!!”, pasigaw kong sambit.

“Relax ka lang hon... Hindi lang si junior ang galit na galit eh, pati ang dila ko ginalit mo.”

Dinilaan nya ang mga pumatak na frap sa likod ko. Walang tinira, lahat simot, hanggang sa umabot sya sa aking puwitan. Pina-bukaka nya ako at binuksan ang aking mga butt cheeks. Dun ko nalaman kung paano magalit ang kanyang dila.

Paikot-ikot itong naglaro sa paligid ng aking butas na tila bagang nanunuya. At nang mapa-angat na ang aking balakang sa sarap, sya naman ang sumisid.

“Fuhhck!!! Ssshhhit!!!” pasigaw kong halinghing, dun ko lang naramdaman ang ganung kasarap na kaganapan.

Nang hindi na makapagpigil si Lance, muli nyang pinagapang ang kanyang dila mula sa aking butas paakyat sa likod habang iginigiya nya ang katawan ko para humiga ng patagilid. Pumwesto sya sa aking likod habang pareho kaming nakatagilid, nikayap nya ako at hinagod ko naman ang kayang tagliran. Ramdam ko ang tumbok ng ulo nya sa aking likuran na dahan-dahan tila buhay na hinahanap ang aking butas.

Basang-basa kaming dalawa ng pawis kahit may air con ang kwarto naming. Bahagya nyang inangat ang kaning kanang hita at muling binuksan ang aking puwitan. Hinalikan nya ang kaning kanang tenga habang humahagod ang kanyang katawan sa aking likod.

Pabulong nyang sinabi, “I love you”. Sabay ulos ng kanyang laway na laway na sandata sa aking basang-basang butas...

“Aaaahhhhhhh ... Shhhiit honn... masakit...”

Masakit nga pero MASARAP, kakaibang sarap.

Dahan-dahan syang umindayog, damang dama ko ang paglabas pasok ng kanyang sandata... Madulas at matigas, bawat indayog ay kakaibang ligaya ang aking nararamdaman..

Niyakap nya ako habang naka-tagilid kami at patuloy sya sa pag-indayog sa aking likuran. Dinama nya ang aking tigas na ring alaga habang ibinaling ko naman ang aking ulo patungo sa kanyang mukha, dito muling nagtagisan ang aming mga dila...

“Ahhhh.... Shit honey, malapit na ko...”, sambit ko kay Lance

“Ako rin hhon... San mo gusstoo?”, tanong ni Lance habang ramdam ko nang malakas na kanyang pagbayo...

“Sa loob hon...”, sagot ko.

Mas bumilis at mas naging matindi ang pagbayo ni Lance sa liguran ko saktong-sakto sa pagsapo nya at pagsalsal sa alaga kong malapit na ring pumutok.

Ilang matinding ulos kasabay ng,

“Aaaahhhhhh... Fucckkk honey...!!!!! Aaahhh!!!! Shitt hon!!! I love you!!!”

Bumulwak sa loob ko ang mainit nyang katas kasabay ng pagputok ko sa kanyang kamay... Kasabay ng kanyang pagbulwak ang ilang matindi at dahang-dahang indayog.

Dahan dahan nyang inilabas sa aking likuran ang kayang alaga... Pinahiga nya ako at muling pumatong sa akin... Lupaypay syang umibabaw... Hinagkan ko ang kanyang pawisang katawan... Nilapit nya ang kanyang labi sa akin at sinabing,

“Akin ka lang hon... Mahal na mahal kita...” malambing at sinserong sambit ni Lance.

Muli ko syang niyakap ng mahigpit at sinabing,

“I love you Lance Romero...” (hindi totoong apelyido)

Nakatagilid kaming magkaharap na natulog at nagpahinga magdamag... Magkayakap paharap sa isa’t-isa kaming humimlay na tila pilit pinipigil ang pag-usad ng bawat sandali at panahong kami’y magkasama.

Sa mga panahong iyon, amin ang bawat sandali.