Seraduhan

by: Asi
Makikita ko rin naman ang ninanasa ng libog ko sa sariling katawan. Isang harap ko lang sa salamin ilalantad na nito sa akin na meron din ako nung bagay na iyon na gusto ko. Pangarap ko lang na makita ito sa iba. Sa ibang anyo, sa parehong hubog pero sa ibang pagkakahulma. Sabi ko makakita lang ako nun, titigil na ko.
Kahit kaunting silip lang.
Labintatlong taon ako nun nang madalas kong abangan ang uwing dyaryo ni Papa. Merong mga serye doon na subaybay ko ang takbo ng istorya hanggang sa matapos. Unti-unti akong minulat ng mga seryeng ito sa mundo ng malisya. Ginulo ang mundo ko sa dami ng mga tanong na gustong gusto kong malunasan sa totoong pagkakataon.
Mga istorya ng pagnanasa ng lalaki. Salitang pagbabati. Siping. Pagbakat ng ari sa shorts. Tsupaan. At marami pa.
Paano ko pa nga ba mapipigilan pa ang mga bagay na ito na lumason na sa dating inosente kong mundo Kundi lunasan na lang ito ng paghahanap kung nasaan ba ang mga ito sa totoong mundo.
"Hapi bertday" bati niya sa akin na parang nalimutan na ang ginawa ko sa kanya.
Tumango ako ng nakangiti para maitago lang ang hiya.
Pangalanan natin siyang Kuya Romel, dating kapitbahay. Hindi dahil gusto kong itago ang tunay niyang pangalan kundi dahil nalimutan ko na nga ang pangalan niya. 15 years old pa lang ata ako nun nang unang maglakas loob akong wakasan na ang pantasya. Harapin ang pagkakataong makita na ang gusto kong masilip.
"bumabakat na sa short niya ang halata nang naninigas niyang ari." sabi ng mga serye sa dyaryo.
At si Kuya Romel. Sa kanya ko gustong unang makita iyon. Totoong buhay. Totoong ari.
Sabado. Nagtungo si mama sa palengke. Si papa nasa kalagitnaan ng biyahe. Ako lamang mag-isa, hapon na pero nasa isip ko pa rin ang nakita ko sa seraduhan ng pintuan namin. Ang pagtatapis ni Kuya Romel. At ang bahagyang pagkasilip ko sa naninigas nitong ari. Bagong ligo. Mukhang mabango. Gusto kong makita ng malapitan.
Isang construction boy si Kuya Romel. Matangkad. Bigotilyo. Ordinaryong lalaki. Mga nasa edad 25.
Nung mga oras na iyon halos di ako makakilos sa sobrang pagkasabik. Binubulong sa akin na gumawa na ako ng hakbang para makita ang ari ni Kuya Romel ng malapitan.
Ang naninigas nitong ari.
Hapon na pero nasa isip ko pa rin ang nakita ko sa seraduhan ng pintuan namin.
Nasilip ko siyang natutulog sa sala. Pagkakataon ko na. Sa paanong paraan ko makikita? Hubad ang kanyang katawan pero nakadapa siyang natutulog. Naroon din sa sala ang dalawa nitong pamangkin. Naglalaro. Sila lang.
Madali akong naka-isip ng paraan para makalapit.
"Yan si palaka… walang kaawa-awa…abukaka-abukaka siyang palaka…"
Tinawag ko ang dalawang batang pamangkin ni Kuya Romel para kunwaring utusang bumili ng chichiria.
Saglit na lang. Makikita ko na ng malapitan.
Bilis at baka magising pa si Kuya. Nasa isip ko, siguro’y matigas ang ari niya.
"Sige po kuya… tara buknoy… bili na tayo!"
Ligalig. Pananabik. Libog. Halu-halo na. Para ba kong magnanakaw na gagawin ang lahat ng taktika para maisakatuparan lang ang hangaring makapagnakaw. Manhid ang isip ko sa salitang konsensiya. Walang ibang hinahangad ito sa mga oras na iyon kundi makita ang naninigas na titi ni Kuya Romel.
Sumunod sa utos ko ang mga bata at tumungo ng tindahan para bumili ng chichiria. Si Kuya Romel na lang ang nasa loob ng bahay. Natutulog at walang malay na pinagnanasaan kong makita ang ari niya.
Kabado ako sa totoo lang.
Nandito na ito, malapit na aatras pa ba ko. Ano kayang hitsura sa malapitan ? mas mahaba siguro. Makita ko sana ng nakatindig. Nakakalaway.
Dahan-dahan kong inihakbang ang aking mga paa. Mabilis ang tibok ng puso ko, nanginginig. Paano ko ba sisimulan? Hindi ko alam at ayaw kong matapos ito sa wala lang.
"Nagkatitigan kami…bigla na lang niyang ibinababa ang kanyang shorts para makita ko…ang laki…ganun pala yung kanya…"
Nais kong matapos ito ng tulad ng sa serye. Hindi nabigo ang bida nang makita niya sa malapitan ang malaking titi ng kanyang kaibigan.
Wala na nga ang mga bata.
Si Kuya Romel na lang at ako.
Natutulog pa rin ang walang malay.
Nanabik pa rin ako at kabado.
Bilis mo…baka dumating na ang mga bata!
Heto na nga! Kunwaring tumungo ako sa kusina nila para humingi ng mainit na tubig. Malapit na lamang ang tindihan…saglit na lang…parating na sina buknoy!
Mabilis ko nang tinungo ang nakahigang si Kuya Romel.
"Hindi lang iyon… ipinakita niya sa akin kung paano siya magsalsal…"
Nakapa ko ang ari ni Kuya. Lalo pa kong nanlibog ng makapa kong matigas ang ari ni niya. Tigas na tigas din ang ari ko.
Malapit ka na sa dating sinisilip mo lang sa seraduhan.
Nanginginig ka…
Kabado.
Buksan mo na ang zipper.
Baka magising?!
Manhid na ang konsensiya. Libog na lang ang nagpapakilos sa buo kong sistema.
Nakapa ko ang ari ni Kuya. Lalo pa kong nanlibog ng makapa kong matigas ang ari niya. Tigas na tigas din ang ari ko.
Hayaan na!
" Hwag !"
Saglit na tumigil ang mundo ko. Pero walang pagsisisi.
" Kuya…gusto ko lang ma-experience…"
Agad kong binunot ang 100 sa aking bulsa at parang pain na ipinantatakam ko ito kay Kuya Romel. Isang linggo ko ring inipon iyon mula sa baon ko.
Gusto ko lang makita. Iyon lang.
Pero hindi pa man niya kinukuha ang 100 ay dahan dahan niya akong hiniga sa banig na kanyang hinihigan kanina pa.
Walang pagtanggi. Sigurado akong dahil iyon sa isang daan piso na hawak ko.
Pumatong siya sa akin. Animo’y nagkakamustuhan ang ari namin. Magkapatong pero suot pa rin niya ang short. Idinikit ko pang lalo ang katawan niya sa akin. Naamo’y ko ang hininga niyang amoy yosi. Hindi ko gusto ang amoy ng sigarilyo.
Ilang hagod lang nang katawan ni Kuya.
Hindi ko pa man nabubuksan ang zipper niya para makita ko ng malapitan.
Nilabasan na akong bigla, Idiniin ko ang katawan niya sa akin para pigilin ito pero bigo ako.
Nilabasan na ako ng tamod.
" Nilabasan siya at ang dami ng pagputok ay lima …. Ang dami!"
Nakita ng bida ang lahat sa seryeng iyon. Ako…hindi!
Nilabasan na ako ng madami. Kumalat sa brief ko.
Tumayo na ako. Nalimutang ibigay ang 100. Pumasok na ako sa aming bahay. Ang takot saka pa lang nagsimula.
Paano kung magsumbong siya kay Papa? Paano kung sa mga pulis. Nakakahiya. Kilala ko sa aming bahay bilang tahimik na binatilyo. Matalino. Hindi gagawa ng kahihiyaan sa pamilya. Totoo lihim lahat sa pagkatao ko.
Pero kung minsan sinisi ko ang tatay ko kung bakit ganito ang pagkakakilala sa akin ng mga kamag-anak at kakilala. Ipinagmamalaki ako masyado sa puntong parang hindi na ako iyon.
Paano kung malaman ito ng lahat. Nakakahiya ako.
Dumating na sina Buknoy. Kumatok sa amin. At inabot ang biniling chichiria at sukli. Napasulyap ako sa paliguan at nakita ko ang naliligong si Kuya Romel. Tulala pa nga. Pero agad kong isinara na ang pinto. Pinasakan na ng basahan ang sira naming seraduhan. Sa butas na iyon kung saan Malaya kong binobosohan si Kuya.
Ngayon lang ako nakaramdam ng pagsisi. Konsensiya. takot. Kaba. Pagbaliktad ng oras. Nakakahiya ako. Sana hindi ko na lang ginawa.