Sweethearts: You Belong To Me

Sweethearts: You Belong To Me (Franz & John) - Part 1

by: passionate cancer

Hi there!! I'm the one who wrote Mt. Romelo Nights, just as I am very eager to share you my stories, I am also that excited to share my friends' stories. They told me to write their stories here and so, I am hoping you will love these stories as much as you loved reading Mt. Romelo Nights. Thanks!!!

----------------------------------------------------------------------------------------

"Bakit ang sama ng tingin mo?" Tanong kay John ng kaibigang si Dino. Nabaling ang tingin niya sa kaibigang nagtatanong. "Hindi ikaw ang kaaway ko!" paasik niyang sigaw kay Dino. "Ha, si John may nakikipag-away?" may pagka-exaggerated na tanong naman ni Alex sa kanila. Alam kasi ng mga ito kung gaano siya kalumanay na tao. Hindi naman sa pagmamayabang, alam ng lahat kung gaano siya ka-friendly. Kung pwede nga lang na manalo siya ng Ms. Friendship everyday baka nagawa na niya. In fairness, sa loob ng maraming taon na ipinagsama nilang magkakaibigan sa publication company na ito kung saan pare-pareho silang writers ay ngayon lang siya nagka-ganito. Over one tiny thing na sa tingin naman niya ay reasonable kung ipagka-imbiyerna niya.

"Yung hayop kong boyfriend, nakipag-break ba naman sa akin kagabi!!" medyo pahingal pa niyang sagot sa dalawa. "Huh?! Yung mayaman na may ari ng isang law firm?" tanong iyon mula kay KC na kasalukuyang blooming dahil may bago na namang crush. "Oo, si Edwin nga at walang iba. Yung gago ba namang iyon, sabihan ba naman akong frigid at wala man lang daw akong kaunting passionate bone sa katawan. Eh samantalang sarap na sarap naman siya kakahimod sa katawan ko!" sobra talagang nakaka-inis ang nangyari sa akin kagabi. Para sa kaalaman ng lahat, isa akong Bi-discreet, pero out ako sa mga kaibigan ko, halos lahat kami maliban kay KC na talgang sumumpang hindi magapapatanso kahit kailan. Hindi niya raw feel ang "Kapwa ko, Mahal ko". Hindi naman namin kinokontra ang opinion niyang iyon. Masayang kasama si KC at hindi naman siya effem dahil parang kami din siya mag-ayos ng sarili.

I stand 5'9" at medium built ang pangangatawan. Mahilig ako sa iba't-ibang sports na dahilan para gumanda ang hubog ng katawan ko. Maputi na mamula-mula ang kutis kaya madalas mapagkamalang foreigner ng karamihan. Hindi naman daw kano ang tatay ko sabi ng nanay dahil bisaya pa nga iyon. Marahil namana ko daw sa español kong lolo. Taga-bicol talaga kami, hinid na nga lang kami nakabalik dahil sa mga personal na dahilan.

Pinaalalahanan niya ang sarili, hindi dapat ganito ang nangyayari. Bakit ba palagi na lang akong palpak sa relationship. Ano bang hinahanap ko? Mula sa katanungan na iyon. May naalala siyang isang taong matagal na dapat niyang kinalimutan. Franz!! Sigaw ng puso niya. Ah hindi!! Sa pagkaalala ng kababata lalong sumama ang loob niya. "Uuwi muna ako, Dino paki-sabi na lang kay Boss na naghalf-day ako. Masama talaga ang pakiramdam ko eh." pgdadahilan ko na ang katotohanan eh, gusto ko lang takasan ang mga katanungan nila. Isang nakaka-unawang KC ang sumagot sa akin. "Alam namin friend na marami kang iniisip ngayon and that you woke-up at the wrong side of your bed. Go home sweetheart, kami ng bahala kay boss. "Thanks, sweetie, hindi talaga ako nagkamali sa pagpili ng mga kaibigan." madrama kong sagot na ikanatawa nila Alex, Dino at KC. "o siya, humayo ka na at magpahinga, at baka magka-iyakan pa tayo dito." pagtataboy sa akin ni Alex.

Paglabas ko ng pinto ng office buong pagmamadali kong pinuntahan sa parking lot ang sasakyan ko. Second hand Sentra lang iyon na nabili ko mula sa dating naka-eyeball ko. Mahirap kasi ang walang sasakyan sa kagaya naming writers ng isang Elite Magazine. Kung saan-saan kasi kami napapadpad. Mula sa sasakyan narating ko ang apartment ko pagkaraan ng isang oras. Walang traffic ng mga oras na iyon kaya mabilis akong nakarating sa bahay.

Ako na lang mag-isa sa buhay, namatay ang inay ng mga tatlong buwan pa lang kami dito sa Maynila. Akala ko ng makarating kami dito ay mapapa-ayos kami. Napag-tripan si Inay ng minsan siyang umuwi ng gabi. Limang taong na ang nakararaan at masakit pa din ang maalala ang sinapit niya. Nawalan ako ng ganang kumain. Nahiga na lang ako at sa pagkakahiga kong iyon. Nagbalik-tanaw sa akin ang mga alaala na matagal ko ng ibinaon sa limot. Ngunit parang tukso, nagpumilit sumiksik sa alaala ko ang imahe ng isang lalakeng nagturo sa akin ng mga bagay na hinding-hindi ko rin malimutan. Ang naging dahilan ng lahat ng nangyari sa kanilang buhay na mag-ina. Ang lalakeng nagtaksil sa kanya. Ang kababata niyang si Franz. Kasabay ng paghiga ko parang tubig na umagos muli ang mga ala-ala ng nakaraan.......

"Franz!!!! sabi ng 10 years old na si John, hinahabol niya ang malaking bulto ng nagbibinatang si Franz. Franz was 15. Malaking bulas kaya sa edad na iyon ay halos 5'8" na ang height. Mapupungay ang mata at may katawang pang-atleta. Tawa ng tawa si Franz habang nagpipilit na makahabol sa kanya si John. Sa liit ni John ay halos magkandaiyak na ito sa paghabol sa kanya.

"Franz!!! Ang daya mo naman eh....!" nangingiyak ng wika ni John, ng sa wakas ay tumigil si Franz at binalikan ang batang umiiyak. "O wag ng umiyak ang sweetheart ko!" sabay kalong sa batang si John. Sa edad kasi ni John para itong batang babae at may kahabaan ang buhok. Maputi at parang batang-kana. Mahahaba ang pilik-mata at may taglay ng mga misty eyes. "Kasi ikaw eh, sabi ko sama ako sa iyo maligo sa ilog eh." humihikbi pa ring sabi ni John na medyo napayapa na ng balikan ng kaibigan. "Eh matitiis ko ba naman ang sweetheart ko? Ikaw lang naman kasi, iyakin ka!" tukso pa rin sa kanya ni Franz.

Nagtataka at hindi man naiintindihan kung bakit ganun ang tawag sa kanya ni Franz ay gustong-gusto rin naman niya iyon. Sa murang edad niya. Parang may nadarama na siyang kakaiba kapag kasama ang kaibigang si Franz. "Eh sabi mo kasi sama ako eh..." misty eyed pa din si John. Natuwa na naman sa reaksiyon niya si Franz ngunit tumigil na ito sa pang-aasar. Isinampa siya nito sa likuran nito at inakay na siya papuntang ilog. Ang tinutukoy niyang ilog na pagliliguan nila ay pag-aari nila Franz. Nagtatrabaho ang nanay niya sa mga magulang ni Franz bilang kusinera.

Hindi naman hadlang para sa mga magulang nito ang makipaglaro sa kanya. At dahil parehong nag-iisang anak, nagkahulihan sila ng loob at naging magkaibigan sa kabila ng agwat ng edad. Lumipas ang limang mahabang pitong mahabang taon. Ganun pa rin sila, tapos na ng college si Franz at siya naman ay 4th year high school na ngunit magkasundo pa rin sila. Lumaking gwapo si Franz at halos hindi na magkasya kapag sa pinto nila dahil sa katangkaran. 6'2" ang height ngayon ni Franz. Pwedeng basketball player, ngunit kamalasan, siya ngayon ang nagma-manage ng Mini-grocery Store ng pamilya sa bayan. Siya naman ay tumangkad din ngunit hindi gaya ni Franz, hindi siya lumampas sa 6 feet. Pero okay lang iyon. Hindi na nakakahiya ang height niya para sa isang high school student.

Isang araw papasok na siya ng makarinig nang busina. Beeepppp!!!! Napahinto siya at napangiti. Kilala niya ang sasakyan na iyon. Kay Franz! Isang nakangiting Franz ang nagbaba ng bintana ng sasakyan at binati siya. "Sakay na Sweetheart!" napalingon siya. "Ssshh!! Baka may makarinig sa iyo." nangangamba niyang paalala dito. Umiling lang ito at nagwikang "Eh bakit ba? iyon na nakasanayan ko na itawag sa iyo ah, saka alam ko na iyon. Kapag tayo lang naman dalawa kita tinatawag ng ganun ah." medyo nakasimangot na sagot ni Franz.

"Eh hindi naman kita binabawalan Franz ang akin lang..." Baka kung anong isipin ng makakarinig na mayroong dalawang lalakeng nagtatawag ng sweetheart! koro pa kaming dalawa sa linyang iyon. Hindi na rin kasi namin maalis ang tawagang iyon. Hindi ko alam pero wala naman akong nakikitang masama sa tawagan namin. Yun nga lang awkward pakinggan......

Itutuloy...

Sweethearts: You Belong To Me (Franz & John) - Part 2

by: passionate cancer

Habang daan ay wala pa ring kibo si Franz at ikinababahala ko iyon. Hindi ko naman sinasadyang i-spoil ang maganda niyang umaga, ngunit para na rin sa kanya ang ginawa kong pagsuway sa kanya. Hindi ako nababahala para sa pagkatao ni Franz, I know and I'm sure na 100% lalaking-lalaki si Franz. Ako, hindi ako sigurado sa sarili ko, alam ko na marami ang nagkakagusto sa aking babae, karamihan pa ng ay mga kaklase ko. Ngunit, ang hindi ko maintindihan ay ang namumuong atraksiyon ko sa kapwa ko lalake. May mga classmates din akong gwapo at hindi sa pagmamayabang, hindi naman ako pahuhuli kung itsura lang ang pag-uusapan. Madalas akong mapaaway dahil akala ng ibang boys na dinidigahan ko ang mga girlfriends nila dahil na rin sa sweetness na ipinapakita ko sa mga ito tuwing makakabanggaang-siko ko sila.

Hindi ko rin maintindihan kung bakit tuwing bumubuo ako ng imahe ng taong gusto kong makasama habang-buhay ay mukha ni Franz ang lumalabas. Hay! Hindi dapat magka-ganito. Tiningnan ko siya habang nagmamaneho. Makakapal na kilay at malantik na pilk-mata. Pulang lips na binagayan ng matitigas na panga. Kay lapad na mga balikat na parang ang sarap sandigan. Teka, lalake rin ako? Bakit ko nakikita ang mga katangian niya sa paraan ng mga babae. Hindi na yata tama ito. Pero iyon ang nagsusumiksik sa isip niya. "Baka matunaw ako niyan sa pagtitig mo Sweeheart!" lumabas ang pantay-pantay na ngipin nito na puting-puti. Alam ko, namumula ako ng mga oras na iyon ngunit pilit kong nilalabanan ang nararamdaman. "Hindi kita tinititigan F-franz." pautal kong sagot sa kanya sabay baling ng tingin sa labas ng bintana. "Okay, sino ang kasama mong umuwi mamaya? Susunduin sana kita para don tayo sa bahay maghapunan." kaswal na tanong nito habang patuloy sa pagmamaneho. "B-bakit naman dun ako maghahapunan sa i-inyo?" marinig ko pa lang ang pagtukoy sa bahay nila ay parang kinakabahan na agad ako. Hindi naman sa matapobre ang mga magulang nito. Kundi sa dahilang, nahihiya ako sa mga ito. Ano mang dahilan iyon, yun ang hindi ko maipaliwanag.

"Birthday kaya ng Mama ngayon. Kaya dapat nandun ka. Kundi magtatampo ang mama. Sinabi ko ng pupunta ka at susunduin kita sa school." Mahabang sagot nito sa aking katanungan. Hindi na ako makakatanggi nito. Patay! Iskolar ako ng mama ni Franz, ipinagpapasalamat ko na naipasok nila ako sa isang eksklusibong paaralan ng mayayaman. Hindi naman ako ang nag-iisang iskolar ng mga Aldana. Marami rin. Isa sa mga ito ay ang pinsan kong si Ric. "Sige, sasama ako sa inyo mamaya. Pero pwede bang mag-sama, ha Franz?" atubiling tanong ko sa kanya. "Sure sweetheart! Basta ba kasya tayo sa sasakyan." parang walang problemang sagot nito sa akin. Sabagay, hindi nito iindahin kahit ilan ang pakainin ng mga ito sa mansiyon nila. Baka nga kami pang magkaka-klase ang umayaw sa dami ng handa. "Huwag kang mag-alala, tatlo lang kaming pupunta." Hindi na siya sumagot at nagulat pa ako na nasa gate na pala kami ng San Ignacio College. "Sige, salamat Franz!" paalam ko sa kanya at nagmamadaling umibis ako ng sasakyan. "Mamayang five nandito na ako John!" paalam niya rin sabay kindat sa akin. Nagulat ako sa aktwasyon niyang iyon. Ngunit sa isang banda. Masarap sa pakiramdam.

Sa Bahay nila Franz....

Mas tamang tawagin na mansiyon iyon. Napakalaki ang bakuran nila kung saan ginaganap ang piging para sa may kaarawan. Kasama ang dalawang kaklaseng lalaki, kanina pa namin tinitingnan ang bawat galaw ng mga tao sa loob. Hinihintay namin si Franz na magbalik sa lamesa namin. Hindi na kasi kami mapakali. Biruin mo, ikaw na ang pagtinginan ng mga tao dito. "Nakakatakot namang tumingin ang mga tao dito. Parang nang-uuri?" mahinang bulong ni Jeoffrey sa akin. Maski ako napapansin ko na iyon ngunit hindi ko na lang siya sinang-ayunan. Sa halip nagbiro ako. "Paano naman kasi Jeoff, (palayaw niya) mukha ka raw hindi gagawa ng maganda." sabay halakhak para maging mas makatotohanan ang pag-ganap. Napipikon niya akong binatukan. "Heh!" hindi magandang biro John, baka kamo, kasi kasama natin yung mukhang di kakain ng kauti." biro rin nman niya sa pinsan ko na kaklase ko rin na si Ric. "Gago, nakakita ka ng clown mo ha!" nag-amba ito ng suntok pero nakangiti.

Naputol ang tawanan namin ng dumating si Franz. Napaka-gwapo nito sa suot na suit, samantalang ako naka-uniporme pa. "Kamusta kayo dito?" tanong nito sa aming tatlo. Humahalimuyak pa ang pabango nito na napakaswabe sa pang-amoy. "Ok lang kami dito Franz, siyanga pala, nasan ba ang Mama mo at ng mabati na namin at tumuloy na pag-uwi rin." inaalala ko kasi ang dalawang kasama ko dahil hindi sila nakapag-paalam sa kani-kanilang magulang. "Ah si Mama, nandun siya sa harap, halika at sasamahan ko kayo." nagtataka man kung bakit hindi niya ako pinigil na magpa-alam ay sumunod na kami. Pagkatapos batiin ang kanyang mama tumuloy na kaming apat sa bukana ng gate. Nagprisinta na siyang ihahatid ang dalawa. Pabalik na kami sa bahay nila ng magsalita ako "Maraming salamat Franz, diyan na lang ako sa tabi." pagpapa-alam ko sa kanya ng makita ang pakurbang daan na tinutumbok ang bahay namin. Nagulat ako dahil hindi siya huminto sa halip ay binilisan ang pagpapatakbo ng kotse. Lumampas kami sa pakurbang iyon at tinumbok ang daan papuntang gubat. Baku-bako ang daan, ngunit okay lang iyon sa sasakyan niyang pick-up dahil pang-rough road talaga iyon.

"San tayo pupunta Franz? at magdahan-dahan ka naman sa pagmamaneho!" medyo histerikal na sagot ko. Alas-siyete pa lang ng gabi pero sa dakong iyon ng probinsiya. Kalat na ang dilim. "Tumahimik ka sweetheart akong bahala sa iyo." nakangiti siya sa akin ngunit ang atensiyon ay nasa daan. Maya-maya lang ay huminto na kami. Nasa gitna kami ng manggahan nila. "Anong ginagawa natin dito Franz?" medyo natatakot kong tanong sa kanya. Nakita ko siyang nagsindi ng kandila at kinabahan ako. Mukhang may problema si Franz. Ngayon ko lang ulit siya nakita na nag-yosi. Yung una ay ng mamatay ang papa nito. "F-franz? May problema ka?" tanong ko agad sa kanya. Lumapit ako at hinawakan siya sa balikat. Tumingin lang siya sa akin at sa malas , hindi ko maaninag ang mukha niya. Natatabunan ng mga sanga at dahon ng mangga ang kalangitan. "Sweetheart. Iyan ang tawagan natin diba? Bakit ba ayaw mong may makarinig sa iyo na tinatawag kang sweetheart? Sabihin mo, ayaw mo na bang tinatawag kitang ganun?" Hindi ko man nakikita ang mukha niya nararamdaman ko namna sa boses niya na naghihirap siya.

Hindi ako makasagot sa katanungan niya dahil alam kong totoo ang bintang niya at hindi rin alam ang isasagot. Nalilito talaga ako? Hindi ako makapag-isip ng maayos. Gusto kong isigaw sa mukha niya na gustong-gusto ko na tawagin niya ko ng paulit-ulit at isigaw niya ang katagang iyon. Ngunit hindi!!! "Sumagot ka John!" utos niya. Nalilito at hindi malaman ang isasagot. Napaluhod ako sa lupa. Hindi ako makaisip ng tamang dahilan. "Tumayo ka sweetheart... sorry hindi ko sinasadya, nalilito lang rin kasi ako... Naiinis ako kapag sinasaway mo ako, pero sa kabilang banda naiisip ko din ang mga katwiran mo." niyakap niya ako at naramdaman kong may mainit na pumatak sa balikat ko. Ano yun? Luha.....?

Itutuloy...

Sweethearts: You Belong To Me (Franz & John) - Part 3

by: passionate cancer

"Bakit ka umiiyak?" tanong ko sa nalilitong tono. Hindi ko maintindihan kung bakit napaka-laking big deal sa kanya ang sawayin siya na tawagin akong sweetheart. In fact, gustong-gusto ko iyon, pero, awkward di ba?

Itinayo ko siya, sabay sa pagtayo naming dalawa ay ang mahigpit niyang yakap. Hindi ko maintindihan, pero masarap sa pakiramdam ng yakapin ako ni Franz. Hindi ko siya inilayo sa katawan ko. Tutal ito talaga ang gusto ko.Parang kay tagal ko ng hinangad na mayakap ni Franz. Samantalang noong bata pa ako, lagi niya akong kalong at yakap-yakap. Naramdaman ko ang paghagod ng kamay ni Franz sa likod ko. Narinig ko ang mabilis niyang paghinga.

Nararamdaman ko din ang bilis ng pintig ng puso niya. Napaka-swabe ng paghagod niya sa likod ko. Sa pagitan ng mga hagod na iyon. Itinaas ko din ang kamay ko mula sa baywang niya papunta sa taas na bahagi ng kanyang likod. Bumilis na din ang sasal ng puso ko. Hindi ko maipaliwanag. Naramdaman ko na lang na inilayo niya ang mukha at tumingin sa akin. Malalamlam na mata. Bakit sa tuwing nakikita ko ang mga matang iyon, nasasabik ako na di mawari.

"F-Franz?!" sambit ko ng pangalan niya. "Sweetheart, nakakahiya mang aminin, pero hindi ko maipaliwanag kung bakit ayokong itigil ang pagtawag sa iyo sa endearment na iyon. J-John, maaari ba kitang halikan?" tanong iyon, pero mas pakiramdam ko ay pagsusumamo. Di ako makasagot. At maaaring sa di ko pagsagot, he took that as a yes. Unti-unting bumaba ang labi niya sa labi ko. Napapikit ako. Mainit, nagbabaga ang mga labing naghahanap ng kasagutan. First kiss ko iyon. Gusto ko siyang pigilan, sabihin na hindi tama ang nangyayari. Pero, wala akong lakas. Mas nananaig ang kasabikan na malaman kung ano pa ang maaring gawin ng mga labi ni Franz. Habang patuloy niyang ninanamnam ang aking labi. Nagpatuloy din sa paghagod ang kanyang kamay sa aking katawan. Naramdaman ko na lang na itinataas niya ang aking katawan papatong sa hood ng kotse. Napasinghap ako sa ginawa niya at sinamantala naman niya iyon and took a strong entrance to my mouth. Nagmamadali ang labi niya. May kabilisan ang bawat dampi. Hindi man ako makasagot sa kanyang halik, unti-unting natututunan ng aking labi ang galaw ng kanyang bibig.

Mas mainit ang naging halikan ng maukha ko ang tiyempo at paraan ng halik na gusto niya. Unti-unti ding kumakawala ang mga ungol mula sa amin. Tinapos namin ang pagsasanib ng aming mga labi ng hinihingal. Kapwa hindi nagsasalita. Kapwa nakikiramdam. Nakatitig sa mata ng bawat isa. "Salamat sweetheart, pero patawarin mo ako, gusto kong gawin na sa'yo ang matagal ko ng gustong gawin." Hindi agad ako nakahuma sa mga sinabi niya dahil isa na namang nagbabagang halik ang ibinigay niya sa akin. Mas agresibo, mas nakakaliyo. Nalilito man, hinayaan ko siya na gawin ang gusto niya. Unti-unti niyang itinaas ang polo ko na hindi namamalayan ay natanggal na pala niya sa pagkaka-butones. Hinubad niya ang polo ko kasunod ang t-shirt. May idea na ako ng maaring mangyari. Mas tumimo tuloy ang kasabikan sa aking isip. Imagine, wala sa hinagap ko na maari ko palang maranasan ang ganito kay Franz. At matagal na raw niyang gustong gawin ito.

Pagkahuban ng t-shirt ko ay hinalikan niya ang aking dibdib pababa sa tiyan. Medyo napaliyad ako sa sensasyon dulot ng kanyang labi at dila. Naramdaman ko ang kamay niya sa butones ng aking pantalon. Nahubad rin niya iyon ng mabilis pa sa inaasahan ko. Naiwan ang medyas ko sa aking katawan at briefs. Nakapikit lang ako sa bawat pangyayaring tinatandaan ko kaya pagmulat ko nagulat ako sa aking nakita. Nakahubad na pala si Franz. Nakita ko ang tayung-tayo niyang pagkalalaki na maaninag mo sa dilim. hinubad niya ang brief ko. Walang masyadong salita ang namamagitan sa amin. Naramdaman ko na lang na gusto ko din atalaga ang nagaganap. Hinalikan niya akong muli. Mas matagal kaysa sa mga nauna. Naramdaman kong minasahe niya ang aking pang-upo. Hinawakan din niya ang aking pag-aari na unti-unti na ring tumitigas. Medyo naliliyo ako sa sensasyong dulot naman ng kamay niya. Napapa-ooooohhhhh at aaaahhhhhhhhhhhh ako sa sarap.

"Papatikim ko sa iyo sweetheart ang mas matinding ligaya na alam kong hinding-hindi mo makakalimutan." hindi ko na maintindihan ang iba pa niyang sinasabi. Basta ang alam ko, naliliyo ako sa sarap na dulot niya. Pinagpatuloy niya ang paghalik sa aking katawan. Pababa-ng pababa hanggang sa namalayan ko na lang na nasa kaangkinan ko siya. Mainit ang labi niya. Nakakapangilabot ang sensasyong dulot niya. "Oooooohhhhhhhhhhhhh" at "AAAAAAAaaaaahh" tanging ang mga katagang iyon ang namalayan kong sinasambit ko na maliban sa pangalan niya. "Franzzzzzz!!!!" napapasigw ko pang sambit. Inawat niya ako sa pamamagitan ng paglalagay ng daliri niya sa bibig ko. Ipinasok niya iyon sa bibig ko upang pigilan ako ng konti. Ngunit mas lalo lang iyong nakapag-paliyo sa akin. Napapa-ungol akong lalo bagama't natigil ang pagsigaw. "Uhhmmmmm!!" hindi ko mapigilan na ungol ko. Nagpatuloy siya sa pagtaas baba at paghagod ng bibig niya sa aking batuta. "Aaahhh" malaya ko ng sambit. "Franzz!!!" naiwala kasi niya ang kamay niya sa bibig ko. Hindi ko alam kung gaano katagal niyang ginawa iyon sa akin at namanlayan ko na lang na sumambulat na ako.

"Oooooohhhhhhhhhhhhhh, ang sarap Franz!!!!" napasigaw na ako ng todo niyon. hindi niya ako pinigilan dahil napahawak ako sa ulo niya at idiniin siya sa harap ko. Hindi naman siya nagreklamo. Bagkus, hindi siya tuminig at nakarinig ako ng malakas na paglunok. Si Franz!!! Hinigop lahat ng katas ko. Napa-ungol akong muli sa huling sambulat ng aking katas. Nang magtaas siya ng ulo, hinalikan niya akong muli at nalasahan ko ang sarili kong katas. "Hmp, hindi pa tao tapos sweetheart." nakangiti niyang sambit. Nagtataka man ako sa sinabi niya hinayaan ko na lang siyang muli. Bumaling siya sa loob ng kotse, may kinuha doon. Isang pakete ng kung ano at isang boteng plastic. Pinahawakan niya ang kanyang tarugo sa akin. Inutusan akong patigasin iyon. Hinawakan ko iyon at isa lang nasa isip ko. Gayahin ang ginawa niya. HInimas ko muna iyon ng paulit-ulit. Medyo malambot na iyon ngunit hindi pa rin magkasya ang kamay ko sa kanyang pagkalalaki.

Napapaungol siya sa ginawa ko. Napangiti naman ako sa narinig ko. Ng tumigas na muli iyon. Sinubukan kong isubo iyon. hindi ak marunong ngunit pinilit kong pag-aralan kung paano niya ginawa iyon sa pamamagitan ng pag-alala kung paano niya ginawa iyon kanina. "Aaaahhhh, tama lang iyan sweetheart.... aaaaaaaaaahhhhhhhhhhh!!!!!" Napapahiyaw din siya sa sarap. Maya-maya ay hinila niya ako pataas mula sa kaninang pagkakaluhod. Hinalikan akong muli at muli. "Talikod ka" utos niya sa akin. Tumalima naman ako bagamat nagtataka at may kaunting kaba sa aking dibdib. Iginiya niya akong dumapa sa kotse. Nakababa ang paa sa lupa at nadapa sa kotse. Maya-maya lang may ipinahid siya sa aking puwitan. Malamig iyon. May kaba man kaunti. Nagbigay ang malamig na bagay na iyon ng init sa katawan ko. minasahe niya ang butas ng aking puwet at unti-unting ipinasok ang isang daliri. Medyo masakit pero masarap naman. Medyo may katagalan niyang ginawa iyon at bago huminto at ipinasok ang pangalawang daliri. Bagamat madulas, hindi niyon napigilan na masaktan ako kahit paano. malaking tao si Franz. Kaya malaki rin ang kanyang mga daliri. Ni-relax niya ako sa pamamagitan ng paghagod ng dila niya sa likod ko. Nakakaliyong damdamin ang bumalot sa akin. Hindi ko na namalayan kung gaano niya iyon katagal ginagawa hanggang sa apat na daliri na ang gamit niya.

"Ooooohhhh ang sakit Franz!!" halos di ako makahinga sa sakit. hininto muna niya ang ginagawa ngunit hindi inaalis ang mga daliri sa aking puwitan. Hinalikan niyang muli ang aking katawan at hinanap ang labi ko. Nagkadikit ang aming katawan at naramdaman ko ng pumipintig ang kanyang alaga sa aking likuran. Itinuloy niya ang ginagawa at bagamat may kasakitan ay may halo namang sarap. Matagal kami sa ganung posisyon. Hanggang itigil niya ang ginagawa at inabot ang isang pakete at binuksan iyon. Inilagay sa kanyang alaga at may ipinahid uli. Muli niya akong pinatuwad. Alam ko na ang susunod na mangyayari. Medyo natakot ako at pinanginigan ng laman. Malaki kasi ang kargada ni Franz. Naramdaman ko iyon. Mataba at mahaba. Ipinuwesto niya iyon sa bukana ko. Pero bago iyon. Bumulong siya sa akin, relax ka lang. Hindi na ito masakit." assurance niya sa kin. Tumango lang ako at nag-patianod na din sa gusto niyang mangyari.

Unti-unti siyang pumasok sa akin. Hindi na nga ganun kasakit. Medyo masarap pa nga sa pakiramdam. Umulos siya ng mabagal hanggang sa bumilis ng bumilis iyon. Nagdulot iyon ng kakaibang sarap. Naririnig ko siyang humihingal at napapa-oooohhhhhhhhh at sa sobrang sarap ng ginagawa niya, hindi ko man sadya ay nagagaya ko ang kanyang reaksiyon. Pabilis ng pabilis ang kanyang pagulos at napapayakap na siya sa akin. Kapwa na kami nakatayo at nakayapos ang kanyang braso sa aking katawan. Napapaliyad ako at hinahabol naman ng kanyang ulos ang katawan ko. Napakahaba niya at damang dama ko ang bawat ulos niya. Kapwa na kami humihingal. Hindi nagtagal naramdaman kong humigpit ang yakap niya. Napakagat siya sa balikat ko. Napapahiyaw man sa sakit ng ngipin niya ay nagdulot naman iyon ng ibayong init sa akin. Binate ko din ng binate ang saarili ko. "ooooooooohhhhhhhhhhhhh, aaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhh!!!!" mahahabang palitan namin ng ungol. Hindi nagtagal, nagsalita siya sa pagitan ng paghingal "A-andyan n-na a-ako J-john!!!". Hinayaan ko siya at inabot ang labi niya mula sa likod at hinalikan siya. Naabot namin ang gloria ng sabay.

Pagkatapos ng nangyari ay inayos namin ang aming mga sarili at bumalik sa sasakyan. Habang daan, nagtanong ako sa kanya. "Franz bakit nangyari ito?" tanong ko sa kanya. Naghahanap nang kasagutan ang aking maga mata. Tumigil ang sasakyan. Humarap siya sa akin at nagsalita. "Patawarin mo ako sweetheart, ngunit simula ng tumungtong ka ng 15 ay nagbago ang tingin ko sa'yo." napapabuntong-hininga niyang sambit. "Paanong nagbago?" hindi ko pa rin ma-gets. "Naging iba ang tingin ko sa'yo sa paraang alam kong di dapat. Nalilito man ako at sinubukang pigilan ang sarili ko ngunit ayaw papigil ng damdamin ko John. I fell in love with you." dire-diretso niyang sagot sa akin na lalong nagpakunot ng aking noo. "Ano?" "You fell in love?!" sa akin?!" Puro katanungan na gusto kong sagutin niya kaagad. Nakakalito talaga!!!..........

Itutuloy...