Papasibol Sa Tag-Ulan

Papasibol Sa Tag-Ulan - Part 1

by: &-Ru-X TomGutz

 

Kabisado ko na ang kabuuan ng kanyang mukha - bilugang mga matang wari'y nangingislap sa tuwa sa tuwing nagsasalita; may kakapalang mga kilay na tila ba lalo pang nagpapadagdag sa kinang ng kanyang mga tingin; ilong nitong di-katangusan subali't maganda ang pagkakahubog lalo na ang tila ba tulay na nagdudugtong sa pagitan ng kanyang mga kilay at doon sa tila ba "buto" sa gitna ng kanyang ilong; at ang kanyang mga labi. di-kakapalang mga labing lagi na'y mamula-mula at mamasa-masa.

Nakamata ako sa kanya, tinitingala ang kanyang katangkaran sa aking pagkakaupo, habang walang kamalay-malay nitong sinuklay ng kaniyang mga daliri ang alun-alon niyang buhok saka muling magsasalita sa tono at tinig na marahil ay hinding-hindi ko pagsasawaang pakinggan. malamig, mahinahon, maingat at buo. Wari pa'y wala siyang kamalay-malay sa maraming pares ng mga matang paulit-ulit siyang ginahasa, maliban pa sa pares ng aking mga mata.

Sa panimula ng semestre, ang akala ko'y hinahangaan ko lamang siya, pero nitong kalagitnaan na, bandang huli hanggang nitong kasalukuyan, nakadama ako ng kaibahan sa aking sarili. Iba na ang itinatakbo ng utak ko na higit ko pang ikinatakot. Mayroon nang pananabik. mayroon nang papasibol na damdamin. mayroon nga ba akong pagnanasa sa kanya?

Aminado ako, kinasasabikan ko ang mga araw ng klase namin. Pakiramdam ko, ambagal ng mga segundo kapag hindi ko siya nakikita. Pati ang mga Sabado't Linggo ay nagiging parusa sa akin. Hindi ko alam kung ano'ng nangyayari sa akin, pero alam ko'ng nahihirapan ang kalooban ko.

Kasabay ng mga tanong sa aking isipan, hinagod ko ng aking tingin ang kanyang bulto. Ninamnam ko sa aking imahinasyon ang bawat himaymay ng kanyang laman. Natikman ko na sa aking malikot na isipan ang di-kakapalang balahibo sa prominente niyang dibdib na sumusungaw sa suot niyang asul na long-sleeved shirt, gayundin ang butil-butil na pawis na namumuo sa kanyang noo, na tumutulo rin marahil pati na sa bawa't sulok ng maganda niyang pangangatawan. Napaawang ang aking bibig nang mapadako na naman, sa kung ilang ulit na pagkakataon, ang aking tingin sa namumukol niyang harapan na para bang "nagpapasilay" sa kaninumang mga matang nagpapahayag ng interes.

Kumislot ang aking kaangkinan. dinaluyan ng dugo ang bawat himaymay ng ugat nito. At dahil sa suot kong masikip na maong, hindi naging komportable ang naging sitwasyon ko. Unti-unti, naramdaman ko ang pagngangalit ng aking tagdan na pilit na naghihimagsik, dahilan upang masabunutan ang ilang mga hibla ng aking mga bulbol. Iyong sitwasyong iyon ang siyang gumising sa akin sa tila ba pagkakaidlip ng dilat.

"Putang ina!" galit na galit kong anas sa aking sarili sabay bawi ng aking tingin. "ano ba ætong nangyayari sa akin?"

Para akong natutunaw sa hiya sa sarili ko mismo. Tumingin ako sa paligid at nang sa tingin ko'y walang nakapapansin sa akin ay nagpanggap akong may kukunin sa kaliwang bulsa ng aking pantalon at pinilit kong huwag na magkandaliyad pa sa pagabot ko sa sarili ko upang maisaayos ang pagwawala nito. Pagkuwa'y, tumungo ako't itinakip ang dalawa kong palad sa aking mukha saka ako paulit-ulit na bumulong, "Hindi ako ganoon. hindi ako ganoon. hindi ako ganoon."

"Mr. Cortez, any problem there?"

Tila napakabagal ng pagdinig ko sa tanong na iyon. Ilang segundo rin ang lumipas bago ko naintindihang ako pala ang tinatanong. Saka lang ako nakapag-angat ng tingin.

"M-Mr. H-Hiz-zon. err."

Halos magkandautal ako sa pagsagot at ang isipan ko'y hindi rin tumutulong. Lalo pa nga yata akong nagkandautal nang pilitin ko ang sarili kong mag-isip ng idadahilan o isasagot sa kanya.

Ngumiti ito sa akin at biglang nagsalita, "I understand. you may be experiencing "information overload."

Pilit kong pinaniwala ang sarili ko na sinalo lang ng aming Instructor ang pagkakapipi ko nang mga sandaling iyon kaya hinayaan ko na lang siyang magpatuloy. Pero sa pakiramdam ng isang guilty, nagtatanong ang isip ko, "Alam kaya niyang tinitigasan ako ngayon dahil lang sa pakikinig sa kanya? Alam kaya niyang nag-iinit ang pakiramdam ko sa pagmamasid ko sa kanya? Alam kaya niya ang epekto niya sa kabuuan ng pagkatao ko?"

"But understand this, there's much to learn on your course. The two 6-unit subjects I am handling this semester are but two of your major subjects so I request everybody's full attention. I don't want anybody here finishing this course without learning anything from me. Right, Chris?"

"Y-yes. sir," sagot ko na lang.

"Ok. so let's continue."

Iyon lang ang huling naintindihan ko sa mga pinagsasabi ni Mr. Hizon. Nguni't sa kabila ng pagkapahiya, tila nakadama ako ng pride sa aking dibdib dahil napansin niya ako kahit ngayon lang. At minsan pa, muli akong nadala ng tila ba agos ng dagat na nalilikha ng bawa't titik na binibigkas ni Mr. Hizon. Iba ang kanyang kabuuan. Lalaking-lalaki. pero hindi rin. mas marapat ang depinisyong, "barakung-barako!"

Pinilit kong labanan ang pakiramdam ko sa pamamagitan ng isang bulong sa aking isipan, "Magtigil ka sa mga pinagsasasabi mo, Dale. barako ka! Lalaki ka! Hindi ka dapat nagpapadala sa emosyong mali! Wala kang dapat ikalito! Magkaroon ka naman ng hiya, syet!"

----------

Isang halik sa pisngi ang bumulaga sa akin magbuhat sa aking likod.

"Carrie!" pabulalas ko nang makilala ang nagbigay sa akin ng sorpresang halik.

"O, bakit parang natuklaw ka ng ahas diyan?" tanong ng girlfriend ko.

"W-wala." ikako at muling nagpatuloy sa pagbabasa ng libro sa bench sa ilalim ng puno ng acacia. Katatapos lang noon ng huling klase namin subali't andoon ako upang hintayin ang aking nobyang si Carrie, "m-masyado kasi akong naka-focus sa binabasa ko. Nagulat lang ako. kanina pa nga kita hinihintay, eh."

Umupo si Carrie sa tabi ko. Isinara ko muna ang binabasang libro na hindi ko rin naman maintindihan at walang pumapasok na matino sa utak kong gulong-gulo. Ibinaling ko ang pansin sa magandang mukha ng aking nobya at gaya ng dati, pakiramdam ko'y naglaho ang lahat ng alinlangan sa aking isipan at parang pinalantsa ang gusot kong damdamin. Ngumiti ako at umakbay sa balikat ni Carrie, saka ko siya hinagkan ng may katagalan sa pisngi, sabay bulong ng, "I love you, babe."

"Hmmm." anito sa tonong hindi naniniwala nguni't alam mong nagbibiro, "binobola mo na naman ako. Tanggap ko nang playboy ka kaya kung puwede, huwag mo akong daanin sa bola."

Umakto akong nasaktan at tumungo, at gaya ng dati, iniangkla nito ang mga kamay sa katawan ko at humalik sa pisngi ko, sabay sabing, "dahil kahit hindi mo ako bolahin, I love you pa rin," saka ito humagikgik na parang bata. Isa ito sa mga bagay na gustong-gusto ko kay Carrie. Napakalambing at may pagka-inosente kung kumilos.

"Sweet niyo naman." dinig naming wika ng isang tinig.

"Tol." bati ko nang mag-angat ako ng tingin at unang makita ang kaibigan kong si Yancy. Tumayo ako upang kumamado sa kanya at magalang kong tinanguan ang kasama niyang babaeng ngayon ko lang din nakita.

"Dale, Carrie, syota ko nga pala, si Dindy," pakilala nito sa kasama. Nagkatinginan kami ni Carrie at madaling nagkaunawaan. Bagong syota na naman ni Yancy. Mahilig talaga ito sa mga "short time" girlfriends. Wala pang dalawang lingo sila noong isa niyang siyota, heto't may bago na naman.

"Hi!" todo ang ngiti sa pagkakabati ni Dindy, "we're going to the mall to watch s movie. Yancy and I thought you might be interested on a double date? I'm driving."

May pagka-sosyal itong bago ni Yancy. Diretso ang dila, hindi tulad noong mga nakalipas niyang mga parausan ng oras na medyo pa-"conio" lang. At sa unang tingin pa lang ay makikita mo na kaagad na maykaya ito sa buhay dahil sa ayos nito at mga gamit. Sabagay, may hitsura naman talaga itong si Yancy kaya maraming nagogoyong mga babae. Campus crush nga raw siya, deklara niyang tarantado siya! Nuknukan ng yabang.

Minsan, nangingiti ako sa hangin nitong kaibigan ko, pero tanggap ko na ang kayabangan niya. Simula pa kasi elementarya, kami na ang magkatropa. Hanggang sa magkolehiyo kami, hindi kami nagkahiwalay ng unibersidad, gayong kung tutuusin ay pinag-aaral siya ng parents niya sa US. Mas pinili niya "daw" dito sa Pinas mag-aral dahil ædi raw niya maiwan-iwan ang pinagsamahan namin.

"Great," sagot naman ni Carrie na natural na ang pagiging warm ng pagkatao. "Unless, Mr. Academic here has any plans for the day." pabitin niyang wika sabay baling sa akin at tila naghihintay ng pag-ayon ko.

Napangiti ako sa hitsura ni Carrie na parang batang sabik sa laruan. Tinanggap niya ang ngiti ko bilang pag-ayon at gagad na umabante upang makipagbungisngisan kay Dindy.

"Ok. Let's go." eksayted ang pagkakasabi ng bagong syota ni Yancy at agad na nagpatiuna silang dalawa ng gf ko sa kotse niya. Naiwan kaming nagkatinginan ng kaibigan ko.

"Syet. Mukhang mahihirapan akong idispatsa agad itong isang ito, ah. Kasundo agad ng asawa mo, eh," ngumiwi si Yancy sa akin bago muling idinako ang tingin sa dalawang tila matagal nang magkakilala at magkaibigan.

"Ano namang kuneksiyon? Kailan pa kami naging hadlang ni Carrie sa mga pagdedsisyon mo sa relasyon mo?" sagot ko, "Sabihin mo, mukhang bigatin. Ingat ka. Baka me shotgun ang tatay niyan at matali ka ng wala sa oras," dugtong ko pa na tila lalo pang nagpabigat sa loob ni Yancy.

"Gago ka talaga, alam mo iyon? Sana hindi na lang kami lumapit para mag-aya. Kungdi lang talaga ako naobligang ipaalam ang tungkol kay Dindy sa iyo dahil tsokaran kita, nungkang pansinin ko kayo ngayon," nakasimangot nitong litanya na tila bigat na bigat ang pakiramdam.

"Guys, ano ba?" dinig kong tawag ni Carrie, "tara na!"

Nakangisian ko si Yancy na tila napako sa kinatatayuan at hitsurang naumay. Pabiro ko itong hinila patungo sa sasakyan ng bago niyang lolokohin. Parang batang ayaw lumapit sa dentista ni Yancy, at lalo akong natawa sa aktuwasyon nito.

"Andiyan na." sagot ko.

----------

Patay na ang mga ilaw sa kabuuan ng bahay nang makauwi ako lulan ng isang taksi matapos kong ihatid si Carrie sa bahay nila. Sa bandang Monumento pa kasi ito umuuwi at maa-out of way na masyado sina Dindy kapag nagpahatid pa kami sa kanya. Bukod pa doon, nakakahiya rin sa tao lalo't bagu-bago pa lang ang aming pinagsamahan. Pero si Yancy, ewan kung saan nagmana ng kapal ng apog, talagang siya pa ang inihatid ng bago niyang syota. Sabagay, mapilit din naman si Dindy sa paghahatid sa kanya.

Kung tutuusin, puwedeng sumabay sa akin itong si Yancy dahil sa isang baranggay lang kami nakatira. Iyon nga lang, kailangan pang samahan niya akong ihatid ang gf ko bago kami makakauwi sa Pasig. Sa mga oras na ito na halos mag-a-alas dose na, tiyak kong nasa bahay na nila iyon at tulog na tulog na. May pasok kami bukas, kaya alam kong maagang matutulog iyon.

Pagkapasok ko ng gate, inapuhap ko agad ang dala kong susi at pilit kong inaninag sa dilim ang keyhole. Ilang segundo pa ang lumipas, nagtagumpay akong mabuksan ang pinto at maingat na pumasok sa loob ng bahay. Pagkapinid ng pinto ay marahan kong hinubad ang suot kong rubber shoes at patingkayad na lumakad upang di makalikha ng ingay. Tiyak kong tulog na ang aking mga kasambahay at bilang paggalang sa katahimikan ng gabi, minabuti kong huwag nang magbukas ng ilaw.

Nang makaakyat ako ng hagdan ay saglit akong dumaan sa pinto ng kuwarto nina Mamang at ng ikalawang asawa niyang pulis, si Tiyo Victor. Pinakiramdaman ko kung may gising pa sa loob. Tahimik at bahagyang mga hilik lang ang aking narinig kaya nagkibit-balikat ako at kampanteng dumiretso sa guest room kung saan naroon ang kapatid kong babae, si Ate Rita at ang kanyang asawa, si Kuya Lance, kasama ang dalawa kong pamangking maliliit, sina Kiko, tatlong taon at Boy, anim na buwan. Ikalawang araw na nilang pag-i-stay sa bahay dahil bumista galing pa ng Laguna. Iniawang kong bahagya ang pinto at nang masilip kong bukas ang night lamp at tulog na tulog na ang mga ito, ngumiti na lang ako at dumiretso sa aking kuwarto.

Masaya ang naging double-date namin. Noong mga oras na iyon, nalimot ko ang alinmang pag-aalinlangan at mga pagdududa sa aking sarili. Pero ngayong nag-iisa na naman ako, kung bakit muling sumagi sa isip ko ang mukha ni Mr. Hizon. Ilang gabi na akong hindi pinatutulog ng kakaibang damdaming ni minsan ay hindi ko pa nadama kahit kanino.

Sa dinami-dami ng nakaraan kong relasyon, hindi pa ako nagkaganito na halos hindi makatulog sa gabi sa kakaisip. Panglima na si Carrie sa mga naging girlfriend ko simula hayskul pero maski kay Carrie, hindi ako nagkaganito kahit na alam kong malalim ang nadarama kong pagmamahal para sa kaniya.

Mind you, hindi naman ako pangit, gayunman, hindi ako ganoon katiwala sa hitsura ko. Ako iyong tipong mas tiwala pa sa sasabihin ko kaysa sa mukha ko. Wala rin namang nagkaka-crush sa akin, at least to my awareness, kaya di ko masabing ganoon ako kaguwapo. Kapal naman ng mukha ko pag nagdeklara akong, "ang guwapo ko!"

Pero, oo, aaminin kong sa edad kong disi-otso, wala pa sa isip ko ang seks. Kahit pagma-masturbate ay hindi ko rin nakahiligan. Siyempre, nagma-masturbate din ako pero hindi madalas. Mas napapagod ako kaysa nakakaranas ng ginhawa. Kaya nga marahil sa edad ko, matatawa ang makakaalam na nakakaranas pa rin ako ng nocturnal emissions.

Ipagpalagay na natin na ikalima na si Carrie sa mga naging gf ko, pero ang pinakamatindi pa lang ginawa namin ay necking at petting. Siyempre, tinitigasan ako habang ginagawa namin iyon, kaya alam kong pinagnanasaan ko rin si Carrie. Pero hanggang ganoon lang. basal pa ako sa aktuwal na pagsi-seks.

Siguro dahil tutok na tutok ako sa pag-aaral kaya ganoon; siguro dahil natamnan ako ng mga aral ng tatay ko kahit walong taon pa lang ako ng mawala siya sa amin; siguro dahil magsimula ng mag-aral ako, marami akong mga extra-curricular activities; siguro dahil linggo-linggo kami magsimba. maraming siguro.

Noong kabataan ko naman, madalas kaming magkumpetisyon ni Yancy sa pambababae, pero laging siya ang nananalo kasi naman, aminado akong mas may dating sa akin ang kaibigan ko. Malakas talaga ang appeal niya sa opposite sex. Sa mga kuwento nga ni Yancy, third year high pa lang kami, naka-iskor na siya sa isa sa mga naging gf niya. Ewan pero kahit minsan, hindi ako nakaramdam ng inggit sa mga kuwento niyang iyon.

Attracted naman ako sa mga babae, lalo na sa mga medyo malalaki ang boobs at kahit kailan ay hindi pa ako nakadama ng pagnanasa sa kauri ko. iyon ay bago dumating sa buhay ko si Mr. Romano Hizon. Hindi ko alam kung ano'ng kahika-hikayat kay Mr. Hizon at kung meron man, bakit kailangang magkaganito ako? Bakit para akong naeengkanto sa kanya?

Nakapagbihis na ako ng pantulog nang hindi ko na halos namamalayan. Hindi na ako nagpanloob gaya ng nakagawian ko na upang presko lalo ang pakiramdam. Kinumpol ko ang mga hinubad ko kasama ang puting brief ko at isinyut ng wala sa konsentrasyon sa basket na nasa loob ng banyo pero dahil wala lang, kumalat lang ang mga iyon sa tiled na sahig. Pinabayaan ko lang na ganoon. Bukas naman ay kukolektahin na rin iyong mga iyon para ipalaba.

Sa paglabas ko ng banyo, tiningnan ko ang orasang nakasabit sa itaas ng bandang ulunan ng kama ko - alas dose y medya na pala. Para pa akong nakadama ng magkahalong gutom at uhaw kaya minabuti kong bumaba sa kusina. Tiyak naman na may inihanda si Ate Meding, katulong namin sa bahay, dahil nakagawian na nito ang gayon bago siya matulog.

Kahit parang wala ako sa sarili ko nang mga sumandaling yaon ay naghalungkat ako sa kusina. Nakakita ako ng nakatakip na menudo. Kumuha ako ng kanin sa rice cooker at kasama kong ipinasok sa microwave oven ang menudo saka ko ininit ng isa't kalahating minuto. Ilang saglit lamang at nakapaghain na ako sa breakfast table at nagsimulang kumain.

"Dale."

Parang pinuslitan ako ng kaluluwa sa pagkasorpresa nang marinig ko ang baritonong tinig na iyon na hindi pamilyar sa akin. Napatingin ako sa dako ng pinagmulan nito at sa may bukana ng kusina ay nagulat ako nang may makitang estrangherong lalaki sa paningin ko. Naalarma ako pero nang rumehistro sa utak ko ang simple nitong kasuotan - sandong puti at mangasul-ngasul na checkered boxer shorts - medyo kumalma ang damdamin ko. Saka ko lang wari narinig na pangalan ko ang tinawag.

"S-Sino ka?" nagawa kong sambit, nguni't sa gilid ng mga mata ko'y kinabisado ko ang lalagyan ng mga matatalim na bagay na pupuwede kong gamitin na pangdepensa sa sarili ko sakaling nalooban nga kami. Una ko nang hinawakan ng mahigpit ang bread knife na hawak ko, bagaman alam kong hindi ito ganoon katalim, pupuwede ko itong ibato sa kanya kung saka-sakali lang, upang mai-divert ko ang atensiyon niya at makatakbo sa mas makatutulong sa aking kagamitan.

"Easy. easy." anito at itinaas ang dalawang kamay na aktong sumusuko. Marahil ay nakita ako nitong palaban kaya ngumiti ito at tila humihingi ng pasensiya ang hitsura, "kapatid ako ng Tiyo Victor mo. Hindi mo na siguro ako natatandaan, pero andoon ako noong kasal nila ng mamang mo. bata ka pa kasi noon."

"Tiyo Raf.?" nawika ko, nangingilala at medyo alumpihit dahil hindi ko alam kung dapat ko bang gamitin ang "tito" dahil hindi ko naman siya tunay na kamag-anak. Sampung taon pa lang ako ng ikasal si Mamang sa ikalawa niyang asawa - kay Tiyo Victor. Si Tiyo Raf - Rafael ngunit ayaw patawag ng Rafael o kahit sa nickname na Raffy - ay bente otso na noon pero nakakapanibago ang laki ng ipinagbago ng hitsura niya matapos makaraan ang walong taon. O baka naman dahil wala talaga akong interes sa kaniya noon kaya para pa rin akong nangingilala sa kaniya ngayon.

"Hmm. buti alam mo pa'ng pangalan ko."

"Madalas po kasi kayong mabigkas ni Tiyo Victor. Andito pala kayo. B-buti't n-napadalaw po kayo." bati ko, medyo nakaramdam ng pagluwag ng dibdib at nawala ang aking kaba. Saka lang ako naging at ease sa pag-upo.

"Anlaki mo na," tila gulat na gulat nitong sabi, hindi sinagot ang bati ko.

Ngumiti ako sa kanya. Sa muling pag-angat ng tingin ko sa kaniya'y saka lang nangyaring tila nag-stuck sa isipan ko ang hitsura niya - bagaman may edad na ito'y mukhang alagang-alaga nito ang pangangatawan. Iyon bang tipong idadalangin mo na "sana, pagdating ko sa ganoong edad, ganoon ang aura ko kagaya niya." Mukha pa rin siyang bata at kung hindi ko alam ang kanyang edad, marahil ay masasabi kong napako ang edad niya sa bente otso. Ibang iba rin ang hitsura niya kay Tiyo Victor dahil matapang ang dating ni tiyong, samantalang maamo naman ang kaniyang hitsura lalo na't bilugan ang mga mata nito na binagayan ng makakapal na kilay.

Ngumiti ito at parang naplaster ang mga mata ko sa pagkakatingin sa kanya. Maluwag ang ngiti nito at parang nakakapagpagaan ng puso ang hitsura niya. Pati ang mga ngipin nito'y alagang-alaga't tila walang sira.

Parang may sasabihin ito sa akin, nguni't nang magsimulang bumuka ang bibig nito'y tila wala akong mawawaan kahit na anong salita. Kahit paano'y nagawa ko pang mapisig ang ulo ko upang maalis ang animo'y biglaan kong pagkabangag.

Tumungo ako na tila hilung-hilo. Para namang hindi niya pinansin ang nangyayari sa akin at kaswal na umupo pabukaka sa isa sa mga tatlong fixed bar stool sa bar, opposite ng kusina, pinili pa niya ang mismong tapat ng inuupuan ko bago siya muling nakipag-usap sa akin. Noon ko lang napansin ang may kalaguang mga balahibo sa kanyang binti at papanipis pataas sa kanyang hita. Sa bahagyang pag-angat ko ng tingin ay napansin kong nakabuka ang laylayan ng suot nitong boxer shorts at kahit na may limang metro ang layo niya ay kitang-kita ang pagsilip ng mamula-mula niyang singit, at mangilan-ngilang hibla ng kaniyang bulbol. Nagulat ako at napaawang ang aking labi, hindi makapaniwala. Walang brief si Tiyo Raf - marahil iyong boxer shorts na mismo ang kaniyang panloob! Ilang saglit ding nabatu-balani ang aking mga mata sa pagkakatitig doon bago ko muling nagawang bawiin.

Napakunot ako ng noo at inis na inis ako sa sarili ko habang bumubulong, "Putang inang buhay ito! Ano ba'ng nangyayari sa akin? Bakit nga ba ako nagkakaganito? Hindi ako ganoon. hindi ako ganoon. hindi ako ganoon!"

Patuloy lang ang mga kuwento sa akin ni Tiyo Raf subali't hindi ko rin naman maintindihan kaya minadali ko na lang ang pagkain ko. Para kasing nagka-cramming session kami sa "getting-to-know-you" activity. At saka, siya lang ng siya ang kuwento ng kuwento. Hindi man niya ako tinatanong ng kung anong tanong kaya panay lang ang nguya ko.

Ang siste pa nito, bigla akong nawalan ng gana dahil pakiramdam ko'y nanlamig ang aking tiyan. Medyo nananakit din ang aking puson at, oo, naninigas ang titi ko sa di-maipaliwanag na dahilan.

Pasimple kong inayos ang sarili ko at nang tumayo ako upang magligpit ay halos takpan ko ng mga pinggan ang harap ko para lang hindi mapansin ni Tiyo Raf ang panlalaban ng hayop sa pagitan ng mga hita ko. Nakatalikod ako sa kanya habang hinuhugasan ko ang pinagkainan ko. Kabado, init na init ang mukha ko marahil sa pagkapahiya ko sa mga nangyayari sa akin. o mas marahil sa natural na libido.

Ewan, siguro hindi nararamdaman ni Tiyo Raf ang nangyayari sa akin. Pasalamat naman ako, kung saka-sakali man. Madali ko rin tuloy natapos ang ginagawa at nagmamadaling lumayo sa bisita namin. Saka ko lang napansin na tila naging bastos ako sa kausap ko. Tumigil ako sa kalagitnaan ng paglakad ko bago inayos ang pagsasalita.

"Mauna na po ako sa inyo, Tiyo Raf. Inaantok na po kasi ako, eh."

Ngumiti ito ng maluwang - ngiting walang kamalay-malay, sa pakiwari ko - saka nagsabing, "Oo sige. sunod na lang ako."

Ngumiti ako at muling lumakad upang muli ring mapapatda sa kalagitnaan. Ilang segundo siguro ang nakalipas bago ako muling lumingon at saka nagtanong, "a-ano p-po iyon?"

Napahagikgik pa ito at tila gumaan muli ang pakiramdam ko pagkakita kong napatawa ko siya dahil sa katangahan ko, "Hindi ba sabi mo, mauna ka na matulog? Kaya ang sagot ko, susunod na lang ako. Iyon ay kung okay lang na makitulog muna sa kuwarto mo."

"Eh." aayaw sana ako, kaso, alam kong okupado ang guestroom nina Ate Rita.

Namataan siguro ni Tiyo Raf ang pag-aalinlangan ko. Pinangunahan na niya ako. "Ok lang naman kung ayaw mo. I respect your privacy. sige, matulog ka na," anito na medyo pumanglaw ang mga mata subali't may nakasilay na ngiti. pilit at tila napahiya. pero masasabi pa ring ngiti.

"Eh, s-saan naman po k-kayo matutulog niyan?" bawi ko, medyo concerned dahil alam kong nagsimula ng mali ang pag-iistima ko sa bisita ng tiyuhin ko.

Ngumiti ito at tumayo at saka nag-inat-inat. Pakiwari ko pa'y umalsa ang pundilyo niya ng makailang ulit. Habang nag-iinat siya ng katawan ay namumukol ang kaniyang harapan. Makatapos ay lumakad siya papalapit sa akin, "Ungh, actually, diyan ako sa sofa natutulog kanina. Nagulat nga ako pagpasok mo, dahil hindi mo binuksan ang ilaw. Siguro hindi mo rin ako napansing nakahiga doon. Okay lang naman, Dale. Huwag mo akong alalahanin. Hindi naman malamok dito. Sige na, matulog ka na."

Tumigil siya sa mismong tapat ko, lampas lang ng isang piye ang layo namin sa isa't isa. Matangkad ako sa kanya ng bahagya kaya halos magkatutok ang mga mata namin. Lalo akong kinabahan at dama ko ang panginginig ng labi ko ng maamoy ko ang hininga niyang amoy peppermint at medyo mainit-init na dumapo sa mukha ko. Nagbawi ako ng tingin at tumungo.

Ilang minuto rin ang lumipas bago ako nagdesisyon. Wala naman sigurong masama dahil pareho naman kaming lalaki. At saka mukhang mabait naman si Tiyo Raf.

"Eh, tiyong, malaki naman po ang kama ko. Besides, me aircon po doon. Mas magiging komportable po kayo doon. Doon na lang po kayo," pabalat-bunga ko, kahit alam kong ang tono ko'y hindi taos sa puso at parang pilit na pilit.

Muntik ko nang pagsisihan ang naging desisyon ko ng harap-harapan nang patulan iyon ni Tiyo Raf at nagsabing, "Kung okay lang naman sa iyo, eh di, sige. Tara na," akag nito saka pinatay ang ilaw sa kusina bago dumiretso sa sofang kinahihigaan niya kanina at kinuha ang unan at kumot niya.

Sumabay na siya sa akin paakyat sa kuwarto ko. Mabuti na lang, madilim. Kung hindi, baka napansin na niya ang matinding pagkakagusot ng mukha ko dahil sa asar ko sa sarili ko.

Papasibol Sa Tag-Ulan - Part 2

by: &-Ru-X TomGutz

 

Pagkatapos kong magsepilyo sa banyo ng kuwarto ko'y lumabas na ako agad upang mahiga. Nakahiga na si Tiyo Raf sa kaliwang parte ng kama, nakapatagilid patalikod sa posisyon ko. Patihaya akong nahiga at ipinikit ang aking mga mata.

Nakaidlip ako supali't naging paputol-putol ang pagtulog ko. Hindi kasi ako sanay na mayroong katabi sa pagtulog lalo na't hindi kami ganoon nagkasama ng matagal ni Tiyo Raf. Madalas akong naaalimpungatan, lalo't mapapagalaw siya sa pagtulog. Nagsisimula na akong mainis sa sitwasyon, nguni't pilit kong pinakalma ang sarili ko at pinilit kong pumikit.

Sa huling pagkagising ko dahil bahagyang yumugyog muli ang kama, napansin ko'ng maingat na pagbangon si Tiyo Raf at umupo sa gilid ng kama. Tumagilid ako paharap sa direksiyon niya at nagkunwaring natutulog bagaman bahagyang nakaawang ang aking mga mata. May kadiliman dahil sarado ang ilaw at ang tanging nagbibigay ng liwanag sa loob ay ang liwanag na nanggagaling sa mga ilaw sa poste sa labas na tumatagos sa salamin ng bintana. Kampante akong inobserbahan ang kanyang likuran.

Ilang saglit lang, tiningnan niya ang orasan na nakasabit sa ulunan ng kama bago ako nilingon sa pagkakaupo niya. Matagal ang pagkakalingon niya, iyon bang tipong inaaninag ako kung gising o hindi. Parang nananantiya.

"Dale." bulong niya.

Sa isip-isip ko, "ang aga-aga pa para manggising ka. Bakit di mo ako pabayaang magpahinga muna?"

Gayunpaman, hindi ako kumibo.

Dahan-dahan niyang inilapit ang kamay sa balikat ko upang marahan akong tapikin, "Dale." bulong niya ulit.

Umungol ako na medyo yamot, bago muling nanahimik. Gusto kong iparamdam na ayaw kong paistorbo. Parang napaso ang kamay niya ng bawiin iyon. Pumikit ako dahil parang nakaramdam ako ng awa sa kanya. Hindi ko rin alam kung bakit.

Ilang saglit lang, naramdaman kong yumugyog ng bahagya ang kama. Pagdilat ko'y nakita kong tuluyan na siyang tumayo.

Nang marinig ko ang bahagyang tunog ng pag-awang ng pinto ng banyo, nakumpirma ko kung saan siya patungo. Kumampante ako at pumikit na muli upang ipagpatuloy ang aking pagtulog. Nguni't kahit sa pagpikit, dinig ko pa rin ang lumalagaslas na tunog. marahil ay umiihi siya. Hindi ko alam kung bakit nang sumagi sa isip ko ang salitang "ihi," sumagi rin sa isip ko ang pinagmumulan niyon bago dumapo sa toilet bowl.

"Shet." naibulong ko. "bakit kailangang kong isipin iyon eh meron naman ako niyon? Bakit kailangang pakialaman ko ang burat ng iba?"

Saglit na natigil ang lagaslas, at sumunod ay ang pag-flush. Mga ilang sandaling tahimik. Pinakikiramdaman ko ang susunod niyang gagawin habang para akong patay na hindi makakilus-kilos sa aking kinahihigaan. Nagsimula akong makaramdam muli ng kaba, sa kung anung dahilan ay wala akong maisip. Tahimik lang.

Ilang minuto lang siguro iyon pero pakiramdam ko, halos isang oras na ang nakalipas. Litung-lito ako, andaming tanong sa utak ko. At ang kabang nararamdaman ko ay parang nagbabadya sa akin na may mangyayari bago sumilay ang araw.

Marahan ang mga yapak sa sahig nguni't hindi ko iyon pansin. Nagpursigi ako'ng pangatawanan ang pagtutulug-tulugan. Muli kong sinilip kung ano'ng ginagawa ni Tiyo Raf. May hawak siya sa nakakuyom niyang kanang kamay na wari ko'y isang piraso ng puting tela. parang basahan? Hindi ko makumpirma kung ano iyon dahil di ganoon kaliwanag.

"D-Dale.?" muli'y anas niya. Hindi ako kumibo. Gusto kong pumikit nguni't sa likod ng isip ko'y may nagtutulak sa akin upang patuloy na obserbahan ang mga gagawin ni Tiyo Raf. Wari pa nga'y may nadarama akong excitement kahalo ng kabang halos magpakabog ng husto sa dibdib ko.

Ilang saglit din iyon. Katahimikan. Iniladlad niya ang hawak niyang puting tela. saglit. kilala ko iyon at sigurado akong hindi iyon basahan. Iyon ang kahuhubad ko lang na brief kanina!

Gusto kong biglang bumalikwas at agawin sa kanya ang brief ko. Bakit kailangan niyang pakialaman ang brief ko? Wala ba siyang sariling brief?

Pero nang mga sumandaling iyon, tila ba lalo akong nanigas sa aking kinahihigaan - marahil ay sa magkakahalong gulat, kaba at excitement. Saka ko lang naramdaman na hindi lang ang katawan ko ang naninigas - pati ang titi ko, nagsimula na ring daluyan ng dugo. at parang may sariling buhay na nagpumiglas at nag-ugat. Nakadama ako ng libog. iyong tipong libog na hindi ko pa nararamdaman sa tanang buhay ko.

Inayos ni Tiyo Raf ang brief ko sa kanyang mga kamay na wari'y may hinahanap, at nang mahanap iyon, ay inilapit niya iyon sa kanyang mukha. Lalong nagwala ang titi ko - heto si Tiyo Raf, kapatid ng aking amain, na walang bahid ng pag-aalinlangang sinamyu-samyo ang brief ko sa mismong harapan ko. At kasabay ng pag-amoy niya doon ay nakita kong gumalaw ang kaliwa niyang kamay upang daklutin at himas-himasin ang kanyang pundilyong hindi ko gaanong maaninag. Naririnig ko pa ang tunog ng banayad niyang pagsamyo na wari ba'y nababanguhan siya sa kaniyang inaamoy.

Nang hubuin niya ang kanyang suot na boxer shorts, hindi ko napigilan ang mapasinghap. Narinig niya marahil iyon at nagmamadaling itinaas muli ang boxer shorts niya, sabay tanong, "Dale.? Gising ka ba?"

Hindi ako kumibo. Dumukwang siya, itinukod ang kaliwang kamay sa kama at inabot ako sa kanyang kanang kamay upang marahan akong tapikin. Aywan kung ano ang lumukob sa akin subali't tila nagkaroon ako ng lakas ng loob na dakmain ang kamay niya at saka ko idinaiti sa naninigas kong pagkalalaki. Binitiwan ko rin kaagad iyon, subali't hindi niya binawi ang kamay sa pagkakadakma sa harapan ko. Napasinghap ako at tuluyan ng dumilat nang gumalaw-galaw ang kamay niya upang haplusin at piga-pigain ang nag-uumalpas kong pagkalalaki.

"T-Tiyo Raf, a-ang sarap." nagawa ko pang mabigkas sa kabila ng kakaibang kabang nararamdaman ko.

Hindi siya kumibo at patuloy lang siya sa kanyang ginagawa. Napapikit ako at napaungol ng mahinay habang sapu-sapo niya sa kaniyang palad ang pundilyo ko. Makailang sandali kong nilasap ang kakaibang kiliting dulot ng kanyang ginagawa. Aminado ako, sarap na sarap ako kapag ginagawa ito sa akin ng mga naging gf ko, pero iba ang hagod ng kamay ni Tiyo Raf. Parang kabisado niya kung saan ang aking kiliti. Marahil, palibhasa'y lalaki, alam niya kung saang parte ng kahabaan ko ang dapat niyang hagurin ng todo upang makapagbigay ng ibayong linamnam na dumadaloy sa bawat himaymay ng aking laman.

Nang bawiin niya ang kamay matapos ang ilang mga sandali, napadilat ako at napabangon ng di oras. Nagtataka. Nagtatanong.

"Tiyong, b-bakit po k-kayo."

"Shhh. akong bahala sa iyo. Paliligayahin kita ngayon."

Matapos siyang bumulong ng ganoon sa akin ay hinubad niya ang kanyang suot na sando saka muli niyang hinubo ang kanyang boxer shorts. Nandilat ako ng husto nang mamataan ko ang tayung-tayo niyang kargada. Hubo't hubad siyang sumampa sa kama at tumabi sa akin saka ako siniil ng halik sa aking leeg - una'y pigil at mainit. bandang huli't hinimud-himod na niya ako at dinila-dilaan sa likod ng aking taynga, leeg at mga pisngi. hindi gaanong malaway, subali't basa.

Halos mapahiyaw ako sa kiliting dulot ng kanyang ginagawa sa akin. Hindi ko sukat akalaing ganoon ang magiging reaksiyon ng katawan ko sa gagawin niya. lalong hindi ko inaasahan ang ganoon katinding sarap. Bago ito sa aking karanasan - unang karanasan.

Nagpaubaya na ako ng isa-isa niyang tinanggal ang pagkakabutones ng suot kong padyama. At nang tuluyan na niyang mahubad ito'y sinagasaan ng malikot niyang dila ang aking dibdib. Napayakap ako sa ulo niya ng mahigpit ng simula niyong supsupin ang kanan kong utong habang hinihimas niya ang aking likuran ng dalawa niyang kamay.

"Huwag n-niyong t-tigilan Tiyo Raf. aaahhhh. ang saraapp. ang sarap-sarappp. unngghhhh." halos mabaliw ako sa mga bulong ko at ungol habang sige ang pagsipsip niya sa kanan kong utong. Tila ginanahan siyang lalo. Kinagat-kagat niya ang dulo ng utong ko kaya hindi ko napigilan ang pagkawala ng may kalakasang "aaaahhhhhhhh.."

Buti na lang at nagawang matakpan ng kaliwang kamay ni Tiyo Raf ang bibig ko bago pa tuluyang tumodo ang lakas ng paghiyaw ko. Itinulak niya ako pahiga at nagpaubaya ako. Halos masabunutan ko ang buhok niya nang lumipat sa kaliwang utong ko ang kaniyang mainit na mga labi. Pigil ang naging singhap ko't tila mapapahikbi na ako sa sobrang emosyon. Tila nalulula ako sa taas ng lipad ng aking kaligayahan. Ibang-iba - nguni't alam kong masarap.

Naramdaman ko ang kanyang mga kamay na humaklit sa garter ng pang-ibaba ko hinila ito pababa. Napayuko siya upang pagmasdan ang tila cobrang handang manuklaw na burat kong kanina pa yata naglalaway. Dinutdot ng hintuturo niya ang pinakaulo ng titi ko, at nang maramdaman niyang basa, tumingala siya sa akin at saka isinubo ang daliri niya upang tikman marahil ang katas ko.

"Ang laki mo na, Dale. ansabaw mo pa. gusto mong isubo ko ito?" parang wala sa sariling litanya at tanong ni Tiyo Dale.

Napatango na lamang ako bilang pag-ayon. Iyon lang ang hinihintay niya. Marahan niyang inilapit ang mga labi sa ulo ng titi ko. damang-dama ko ang init ng kanyang hininga. Doon pa lang, pakiwari ko ay sasabog na ang pagnanasang laging ipon sa aking puson. Naramdaman ko ang pagbuka ng mga labi niya sa ulo ng burat ko. at naramdaman ko na agad na parang kumukulo ang puson ko at bayag.

"T-Tiyo Raf.. T-Tiyo Raaafff.."

Nang marinig ni Tiyo Raf ang tila naghihingalo kong pagbigkas ng kaniyang pangalan ay itinodo niya agad ang pagkakasubo niya sa titi ko. Dalawang beses lang siyang nagtaas-baba at napasabunot ako sa kanyang ulo.

"Tiyo Raf. Tiyo Raaafff. L-la. labasan. na y-yata ako. ahhhhhhh.. Aaaggggghhhh."

Sinabunutan ko si Tiyo Raf upang iangat ang ulo niya at nang mahugot ang titi ko sa pagkakabaon sa bibig niya subali't hinawakan niyang mahigpit ang dalawa kong kamay at lalo pa niyang isinubsob ang mukha niya sa pagkalalaki ko. Pakiramdam ko'y bumaon sa lalamunan niya ang ulo ng titi ko at ang mga labi niya'y dikit na dikit sa pinakadulo ng titi ko - nakubli na ng maninipis ko pang mga bulbol.

Isa. dalawa. tatlo. apat. lima. anim.

Anim ang naging pagpisig ng titi ko at halos magkandaliyad ako upang lalo pang isagad ang sensasyong nararamdaman ko. Hindi iniluwa ni Tiyo Raf ang matigas ko pa ring burat at hinayaan niyang bumulwak ang tamod ko sa lalamunan niya. diniretso na niya marahil sa paglunok nito.

Hindi siya kumikilos hangga't hindi nasaid ang ibinubuga kong tamod. Hindi pa rin ako magkamayaw sa nararamdaman. nakapikit ako habang ninanamnam ang sarap, kasabay ang halos panghihina ng tuhod ko't kalamnan. Bumagsak sa magkabilang gilid ko ang dalawa kong kamay. Nanghihina. ubos-lakas.

Ilang saglit pa'y iniluwa na rin niya ang kahabaan kong unti-unting lumalambot. Bumangon siya at pabisaklat na pumatong sa bandang dibdib ko at doon niya marahas na binayo ang titi niya, punumpuno ng pagnanasa at nanginginig ang buong katawan at tinig.

"Ang sarap. syet. ang tamis-tamis ng tamod mo. aahhhhh.. Dale. Dale!!! Ang sarap mo Dale! Ang sarap-sarap moooohhh. Oh. fuck!"

Parang nagdedeliryo si Tiyo Raf habang panay ang bayo niya sa nagùugat niyang kaburatan. Nag-angat ako ng tingin. Damang-daman ko ang pagkakadaiti ng puwit niya sa dibdib ko pero ang mas nakapagpagulat sa akin ay ang ulo ng titi niyang ilang pulgada na lamang ang layo sa mukha ko. Para akong nabato-balani. hindi ko alam pero may nagtulak sa akin upang ilapit ang ilong ko sa nakangangang hiwa ng titi niya at amuyin ang mala-nektar na katas na kanina pa dumadaloy mula roon. Masangsang, amoy barako - pero tila gustong-gusto kong amuyin.

"Ibuka mo bibig mo Dale. magpapalabas ako sa bibig mo. sige na."

Para akong puppet na nagbuka ng bibig at naghintay ng tila isang milyong taon. bakit ang tagal?

"Shit. shiiiitt. Dale. Dale!!! Tikman mo ito. masarap ito. Daaaaaaale!!!!"

Napapikit ako nang ang unang pulandit ng katas niya ay tumama sa talukap ng kanang mata ko. Marahil sa sobrang libog ay hindi niya naasinta ng maayos, subali't sa sumunod na pagpuslit ay iniamba niya ang ulo ng titi niya sa labi kong tila naghihintay lamang at nang madama ko ang pagdikit ng ulo ng burat ni Tiyo Raf sa mga labi ko, isang pagkisig ang naramdaman ko buhat sa kanya at isa, dalawa, tatlo, apat na shot ng tamod niya ang dumapo sa dila ko't ngalangala.

Maanta ang lasa nito, may kaasiman na medyo matamis. amoy chlorox. Parang katas ng kaimito na di ko mawari.

Pagkatapos niyang labasan ay nagulat ako ng dinukwang niya ang mga labi ko at parang manggang sinimsim ang aking dila at matunog na sinupsop ang sarili niyang katas na humalo na sa aking laway. Hindi siya tumigil hangga't naroon ang lasa ng tamod niya sa bibig ko. Damang dama ko ang pagkakadaiti ng titi niya sa tiyan ko, gayundin ang paghalukay ng dila niya sa dila ko na wari ba'y sinusungkit ang lahat ng kaniyang dagta roon. Nalasahan ko hindi lang ang kanyang tamod, gayundin ang laway niyang medyo manamis-namis na hindi sinasadyang nailipat niya sa bibig ko sa proseso ng paglilinis niya ng bibig ko. Pagkatapos ay hinimod niya rin ang nakakulapol na tamod sa talukap ng mata ko.

Aminado ako - nasarapan ako - kaya marahil nagpaubaya ako at hinayaan ko siyang gawin ang lahat ng iyon.

Ilang sandali pa ay bumangon siya at may dinampot sa sahig.

"Hindi ko na pala kailangan ito." aniya at iniladlad sa akin ang pinaghubdan kong brief.

Nangiti ako sa sinabi niya bagaman may halong pangamba sa aking damdamin.

"Tiyo Raf." tawag ko sa kanya nang akmang lalayo siya. Tumigil siya at nilingon ako.

"Bakit?"

"Sorry po. n-nadala lang p-po ako ng libog." ang nagawa kong sabihin.

"Hindi ka ba nasiyahan?" pabulong niyang tanong sa akin.

Tinimbang ko ang damdamin ko, "n-nasiyahan po."

"Ok lang naman pala. At least, pareho tayong nag-enjoy." anito saka ko narinig ang medyo magaang niyang hagikgik.

Hindi na lang ako kumibo. Hindi ko na nagawang magbihis dahil hinang-hina ang buo kong katawan. Nakatulog din ako ng mahimbing pagkatapos.

Alarm clock na ang gumising sa akin nag magliwanag. Pinatay ko iyon nguni't naramdaman kong may bigat na nakapatong sa dibdib ko. Nakadantay pala ang kanang kamay ni Tiyo Raf sa dibdib ko. Marahan kong inalis ang kamay niya upang makabangon nguni't pagbaling ko sa mukha niya'y tila napako ang aking paningin doon.

Kay-amo ng kanyang mukha. Hindi talaga ako makapaniwalang nagawa niya iyon sa akin.

Pinakiramdaman ko ang sarili ko - magaan naman bagaman maraming tanong at naguguluhan ang isip ko kung totoo ba ang nangyari kaninang madaling-araw. Ang mga kahubdan namin, ang medyo pamamasa ng ari ko, at panghihina ng katawan ko ang mga naging patunay ng lahat ng pangyayari. Naguluhan ang isip ko - bakit hinayaan kong mangyari sa amin iyon?

Muli ko siyang tiningnan. may ngiti pa ang kaniyang mga labi habang natutulog. Aywan subali't namalayan ko na lang na inilalapit ko ang mga labi ko sa kanya. Marahan at binabasa ko ng laway ang mga labi ko habang papalapit. hanggang sa tuluyang dumikit iyon sa kanyang mga labi.

Malambot ang mga labi ni Tiyo Raf. Naramdaman ko rin ang pagganti niya ng halik sa labi ko. Medyo idiniin ko pa ng konti ang labi ko at inilaban niya ang mga labi niya sa akin. Yumakap na siya at idinikit ang katawan sa akin. Naramdaman ko ang pagdaiti ng burat niyang naninigas sa kaumagahan sa aking pagkalalaking unti-unting pinipintigan ng buhay.

Nang maghiwalay ang mga labi namin, nakaramdam ako ng malamig na hangin sa sa ere na parang pilit na pinapatay ang nag-aapoy kapwa naming katawan.

"Hmm. sarap naman ng panggising mo. gusto mo pa ba ng isang round?" nakangiting bati sa akin ni Tiyo Raf.

Hindi ako agad nakasagot. Parang noon ko lang naramdaman ang pagkaasiwa sa sitwasyon namin at parang namatandang napabangon at dumiretso sa banyo.

"Dale.? Ok ka lang?" tanong sa akin ni Tiyo Raf pero hindi ko na iyon pinansin. Dire-diretso na ako sa banyo, nag-lock bago ko binuksan ang dutsa at nagbabad sa ilalim ng shower na hindi pa nahuhubad ang padyama.

----------

"Hindi mo ba ako kakausapin?" tanong ni Tiyo Raf habang tahimik at nagmamadali kong inaayos ang aking buhok. Hindi ko alam ang hitsura niya dahil iniiwasan kong mapatingin sa kanya. Nagi-guilty kasi ako. pero nasa tono ng pananalita niya'ng parang may halong pangamba at takot.

"Nagmamadali po ako." kagyat kong sagot.

"Maaga pa naman, ah. alas sais y medya pa lang."

Hindi ko na siya sinagot. Sinunggaban ko ang knapsack ko at dali-daling bumaba. Hindi na sumunod si Tiyo Raf.

Sa kusina, inabutan ko si Mamang na nagluluto at si Tiyo Victor na naka-uniporme nang nag-aagahan. Nagmano lang ako kay Tiyo Victor at humalik sa pisngi ni Mamang.

"O, aalis kang hindi nag-aalmusal?" si Tiyo Victor iyon, may pagtataka ang tinig.

"Oo nga," sang-ayon ni Mamang, "maanong kumurot ka muna rito ng makakain mo habang daan kung nagmamadali ka."

"Hindi na po, Mamang, Tiyong. Baka po ma-late ako. bili na lang po ako mamaya ng makakain sa school."

Hindi ko na hinintay ang pag-ayon ninuman sa kanila. Nagmamadali na talaga akong lumabas ng bahay na parang pasong-paso - parang nasusunog. Nakahinga lang ako ng maluwag nang makalabas na ako ng gate. Saka ko lang binagalan ang lakad bago ko marating ang unang poste. Patuloy akong ginugulo ng mga tanong sa isip ko. Pero ano'ng gagawin ko kung nangyari na ang hindi dapat nangyari?

Sa kaguluhan ng isip ko, isang tao lang ang unang pumasok sa isip ko para medyo malibang ang utak kong nagpapabalisa sa akin. Tumigil ako sa tapat ng poste at saglit na nag-send ng text sa kaibigan ko - si Yancy.

"2l. Gcng k n b? Gcng n! Pnta me jan."

Hindi man ako naghintay ng matagal at may sagot agad si Yancy, "Nu emrgncy n nmn yan? An aga-aga p ah! Nsn k n? Lpt k n b?"

Sumagot ako, "D2 p lan me lpt s kn2. Jan n ko w/in 10 mins. Sowi s storbo. Ok lan b?"

Hinintay ko siya sumagot. Doon lang ako nakatayo nang matagal-tagal. Nang marinig ko ang tunog ng cell ko, binasa ko agad ang sagot ni Yancy: "Nu n nmn bng nlgok mo't high k n nmn? Cge, ntyin kta. Ngbrkfst k n b?"

Nangiti ako sa sagot ni Yancy.

"Nd me g2m. Pnta n me jan," sagot ko saka ako nagsimulang lumakad patungo sa bahay nila.

"Dale."

Napatigil ako't lumingon sa pinanggalingan ng tinig. Nakilala ko agad iyong tumawag. Si Kuya Boris, pamangkin ni Ate Meding. Saka ko lang naalala na Miyerkules nga pala at iskedyul ng pag-aayos ng hardin. Tuwing Miyerkules at Sabado lang kasi nabibisita ito sa bahay.

"Kuya Boris," bati ko.

"Buti, naabutan kita," humihingal nitong sambit, "Pinaaabot ng Tiyo Victor mo. Nakalimutan mo raw allowance mo," sabay abot sa akin ng dalawang limang dadaanin.

Nagtaka ako dahil Miyerkules pa lang, "Kabibigay lang ni Mamang ng pera noong Lunes, ah."

"Sabi niya, huwag mo na lang daw ulit ipaalam sa Mamang mo. Sige, alis na ako." ngiti nito sabay kindat, saka tumalikod at patakbong lumayo.

Ngumiti ako. Isa iyon sa mga nagustuhan ko ke Tiyo Victor - marunong maglangis. Hindi ko nga alam kung bakit nagtaka pa ako dahil madalas naman niyang gawin iyon. Iyon nga lang, medyo malaki-laki ang ibinigay niya sa aking dagdag ngayon. Nagkibit balikat na lang ako bago may naalalang sabihin sa papalayong si Kuya Boris.

"Kuya Boris," may kalakasan ang boses ko nang tawagin ko siya kaya lumingon ito agad. Nang makalingon ito'y nagtatanong ang mukha kaya sinabi ko na lang agad ang dapat kong sabihin, "pakisabi sa tiyong, 'thank you ng malaki.' ha?"

Ngumiti ito at umapirma sa aking pakiusap. Saka lang ako nagpatuloy sa paglalakad upang tunguhin ang bahay ng kaibigan ko.

 

Papasibol Sa Tag-Ulan - Part 3

by: &-Ru-X TomGutz

Sa tagal nating magkaibigan, kilala na kita. Alam ko'ng may problema ka, kaya bago pa ako mawalan ng pasensiya sa iyo, sabihin mo na."

May halong pagbibiro ang tinig ni Yancy pero hindi ko magawang masabi sa kanya kung ano'ng bumabagabag sa akin. Mahirap. Ano na lang ang sasabihin niya sa akin? Baka pandirihan ako ng nag-iisa kong kaibigan.

"Meron ng 'tol. Kaso, medyo private eh. Nakikiusap ako, iba na lang ang pag-usapan natin."

Seryoso ako sa mga sinabi ko. Kung dapat ko mang sabihin sa kanya ang pangyayari, marahil, ako ang hindi pa handa at hindi pa ito ang tamang panahon.

"Namputsa naman Dale! Ano pa ba namang private sa iyo ang hindi ko alam? Halos lahat ng mga sekreto natin, alam natin pareho. Ano naman itong isang ito na hindi ko puwedeng malaman? O, baka naman iniitsa-puwera mo na ako dahil me girlfriend ka na? Huwag kang unfair, 'tol."

Hindi ko alam pero nagsikip ang dibdib ko na parang awang-awa sa sarili ko. Nanlatak ako. Hindi ko ugaling umiyak... at kahit kailan, hindi pa ako umiyak. Napatiim-bagang na lang akong napayuko... sasarilinin ko lahat ito. Hindi ko puwedeng sabihin maski na kanino... kahit na pa sa bestfriend ko.

Matagal ang katahimikang namagitan sa aming dalawa. Kungdi pa dumating ang katulong nila upang maghain ng agahan naming dalawa, hindi magkakaroon ng salitaan.

Bumuntong-hinga si Yancy bago muling nagsalita.

"Tsong, alam kong hindi bagay sa akin ang magseryoso pero palagay ko, dapat lang sa mga oras na 'to. Hindi na tayo pareho bata. Bibihira tayo mag-away, at ikaw lang ang talagang naging kaibigan ko ng husto. Huwag mong pahirapan ang sarili mo. Kung nahihirapan ka, karamay mo ako... pero kung di mo naman sasabihin, maiintindihan pa rin kita..."

Nang maramdaman ko ang pagtapik ng kamay niya sa balikat ko, napaangat ako ng tingin. Noon ko lang narinig na nagseryoso si Yancy. Hindi ito madalas ganoon.

"Tol... pasensiya ka na. Hindi pa lang siguro ako handa na magsabi ng problema ko sa iyo. Bigyan mo lang muna ako ng panahon. Alam mo namang ikaw lang ang nasasabihan ko ng lahat ng problema ko..."

"Sige na..." pagputol niya, "mabuti pa, kumain na lang muna tayo. Mukhang marami'ng inihain si Ate Jane... ubusin natin ito lahat, ok?"

Ngumiti ako ng pilit. Saka ko lang naalala si Carrie... ayokong mawala sa akin si Carrie. Isa pa siya sa dahilan kung bakit hindi ko masabi ang bumabagabag sa akin ngayon.

----------

Sa eskuwelahan, pinilit kong baguhin ang mood ko alang-alang kay Carrie. Ayaw kong makahalata siya o maka-absorb siya ng problema ko. Mabuti na lamang at naging magkasundo si Dindy at si Carrie, dahil kung hindi, madaling makakahalata si Carrie. Imbes na kaming dalawa ng gf ko ang magkasama, hayun at sila ang magkakuwentuhan ng gf ni Yancy habang si Yancy naman ay pilit akong nililibang sa pagkukuwento ng mga katatawanan.

"Phakchet, naman 'tsong... tumawa ka naman! Napapagod na ang ngala-ngala ko sa ginagawa kong effort ha!" angal ni Yancy.

"Natatawa naman ako, ah!" sagot ko, pilit ang pagkakangiti, obvious pa rin ang pagkabalisa.

"Gago ka... ikaw nagsabi sa akin na huwag papahalata sa gf mo, pero ikaw din ang nagbibisto ng problema mo! Tingnan mo nga't nakatingin ka na naman sa kawalan..."

"Pabayaan mo 'tol, makakapag-adjust din ako. Salamat nga pala. Buti na lang, magkasundo sila ni Dindy dahil kung hindi, ako ang kakulitan niyan ngayon at madaling mao-obvious ang lagay ko."

----------

Lumipas ang araw na tila napakabagal. Ipinasya kong ihatid si Carrie sa kanila ng maaga. Nahahalata ko ang mga tingin ni Carrie at alam kong nagtataka ito pero hindi lang kumikibo. Hindi kasi siya matanong at laging hinihintay niya na ako ang mag-open up sa kanya ng problema ko. In a way, mabuti na rin iyon.

Mag-aalas-otso na ng makarating ako sa bahay. Si Ate Meding lang ang naabutan ko. Hindi pa dumarating si Tiyo Victor, kaaalis lang daw ni Tiyo Raf, at ang mag-anak ni Ate Rita naman ay nasa mall daw kasama ni Mamang.

Dahil sa pagkainip, ipinasya kong puntahan si Yancy. Nag-text ako sa kanya pero hindi siya nag-reply. Nagbaka-sakali lang ako na nakarating na siya sa bahay nila. Alam ko naman na lagi rin siyang nag-iisa dahil ang kaniyang mga magulang ay nasa Tate na. Katulong lang niya ang palagi doon.

Gaya ng nakasanayan ko, binuksan ko na agad ang gate ng bahay nila dahil abot-kamay naman ito at kilala naman ako sa kanila. Nakita ako ng katulong nila at ngumiti sa akin.

"Ate Jane, dumating na ba si Yancy?" tanong ko.

"Aba'y oo. May kasama na naman. Kaklase niya raw ulit... andun sila sa kuwarto nya. Akyatin mo na lang."

Napangisi ako sa narinig.

"Langya talaga itong si Yancy. Di rin nakatiis. Kabagu-bago pa lang nila ni Dindy, ikinama kaagad. Wala talagang kupas ang bestfriend kong ito, oo," bulong ko sa sarili ko.

"Ah-eh... Sige, Ate Jane... di bale na lang... baka busy siya doon. Pakisabi na lang na dumaan ako..." pagwawalang-bahala ko at saka aktong aalis.

"Kow, e ok lang iyon," sagot ng katulong nila, "Sa akin lang nagagalit iyon pag ako ang kakatok sa kuwarto niya. Sabi naman niya, magko-computer lang daw sila noong kaklase niya. Hindi naman magagalit iyon kung ikaw ang kakatok."

"Magko-computer?" bigla kong natanong. Saka ako biglang napa-isip, "hanep sa alibi! Computer... tarantado talaga itong si Yancy. Pati katulong, niloloko."

"Sige Dale... iwan muna kita't marami pa akong aasikasuhin dine sa likod. Pasok ka na lang."

Ang una kong inisip ay umalis na lang at magburo sa bahay pero may pumasok na kalokohan sa utak ko. Nagmamadali pa akong umakyat sa itaas. Hanggang sa makarating sa tapat ng pinto ng kuwarto niya. Nakaawang ang pinto kaya nagtaka ako. Marahan ko iyong binuksan nguni't walang tao sa loob ng kuwarto. Tuluyan akong pumasok, tutal ay sanay naman akong doon siya hintayin sa kuwarto niya.

Namataan ko sa ibabaw ng study table ni Yancy ang knapsack niya, katabi ang isang itim na body bag. "Kanino iyon?" tanong ko sa sarili ko subali't nang may marinig akong nagtatawanan buhat sa labas ay tinangka kong magtago sa likod ng pinto. Gugulatin ko ang dalawang ito, bago ako umalis. Tatawa-tawa pa ako habang nasa isip ko ang kalokohan ko.

"Pasensiya ka na, hindi kasi ako nakapaghanda ng makakain. Papabili na lang ako kay Ate Jane mamaya..." dinig kong sabi ni Yancy.

Pero ang lubos kong ipinagtaka'y boses nang isa pang lalaki ang sumagot. Hindi pamilyar pero parang kilala ko, "Ok lang iyon... hindi naman pagkain ang ipinunta ko dito, eh. Ikaw... Alam mo namang na-miss kita..."

Nang sumungaw ang nakatalikod na imahen ni Yancy sa pinto, napaatras ako. Pahila pa nitong niyakag papasok sa kuwarto ang lalaking akala ko'y hindi ko kilala - subali't nang makita ko ang hitsura'y para akong nanigas sa kinatatayuan ko - si Kuya Boris iyon.

Pagkasara ng pinto'y parang mga uhaw na naghalikan sila sa likod nito, dalawang metro ang layo sa kinatatayuan ko - labi sa labi at mahigpit ng pagkakayakap nila sa bawa't isa.

Hindi ako halos makakilos. Hindi ko sukat-akalaing ganito ang daratnan kong eksena. Parang nanigas ako sa sobrang gulat at ni hindi ko maigalaw ang mga paa ko.

"D-Dale!"

Saka pa lang ako tila napansin ng dalawa na nagkarambolang itinulak ang bawa't isa na wari ba'y ngayon lang nangapaso sa pagkakayakap nila. Gaya ko, mababanaag din sa mga mata nila ang sobrang pagkagulat - sa kanila'y may halong pamumutla, pangamba at takot.

Hindi ko na alam kung paano akong nakaraan sa pagitan nila at nagmamadaling nakauwi. Dumiretso na agad ako sa kuwarto ko at saka ako doon nagwala. Kung bakit galit na galit ako ay hindi ko alam. Basta ang alam ko'y halos nasira ko ang unan ko nang mahimasmasan ako. Saka ko lang napansing mamasa-masa ang pisngi ko. Sa unang pagkakataon, naiyak ako - sa magkakahalong emosyon... emosyong anhin ko mang intindihin ay hindi ko maintindihan... emosyong unti-unting inuumit ang aking katinuan. At ang dilim - unti-unting kinakain ang natitira pang ulirat sa akin... padilim ng padilim ang aking nakikita... hanggang sa... blangko.

----------

Nagising ako sa pigil na mga hikbi. Pagdilat ko'y sinanay ko muna ang paningin sa dilim. Kasabay noon ay ang malabong imahen ng mga pangyayaring naganap. Napakunot ang aking noo - parang isang panaginip lamang ang lahat.

Sa aking kanan, anino ng isang lalaking nakaupo sa gilid ng kama. Nakayuko ito at muli'y nanariwa sa pandinig ko ang mga hikbing kanina lamang ay gumising sa akin.

"T-Tiyo Raf...?"

Parang natigilan ang lalaki sa gilid ng kama ko. Napalingon. "D-Dale..."

"O-Ok ka lang ba?" tanong ko, may bahid ng pag-aalala.

"Ikaw ang dapat na tinatanong ng ganyan... ayos ka lang ba?" sagot niya sa akin, medyo paos at basag ang boses.

Hindi ako nakakibo. Ayaw kong magsinungaling subali't ayaw ko ring sabihin sa kanyang hindi maayos ang pakiramdam ko.

"Look... Dale... disi-otso ka na... nasa tamang gulang ka na... kaya ang pagpayag mo sa nangyari sa atin, balidong dahilan na hindi kita inabuso. Pareho tayong may gusto noon... kung tutuusin, ikaw ang tumukso sa akin upang gawin ko iyon sa iyo..."

Hindi pa rin ako kumikibo. Bumangon ako at saka umupo pasandal sa headboard.

"Huwag mo namang iparamdam sa akin na inabuso kita... huwag mo'ng iparamdam sa akin na nandidiri ka sa ginawa ko sa iyo dahil alam mo sa sarili mo'ng nasarapan tayo pareho sa ginawa natin. Ang totoo, hindi kita gagalawin kung wala akong naramdamang go-signal mula sa iyo."

"Sandali..." bara ko, "sino ba'ng nagpaparamdam sa iyo na inabuso mo ako?"

"Bakit? Akala mo ba, ang datnan kita ditong nakalupasay sa sahig habang halos nawasak mo na ang unan na ginamit ko kagabi ay hindi sapat na pagpaparamdam nang ganoon? Ang hindi mo pagpansin sa akin pagkaumaga... ang pagmamadali mo na parang hiyang-hiya ka... o 'di ba malaking dahilan na ang mga iyon para mag-conclude ako na nagalit ka sa akin? Bakit? Ang tanong ko lang, bakit kailangang magalit ka sa akin, eh, pareho naman nating ginusto iyon?"

"Ewan ko!" napalakas na ang boses ko sa pagsagot, "Ewan ko kung bakit ako diring-diri sa iyo! Ewan ko kung bakit diring-diri din ako sa sarili ko makatapos ang nangyari sa atin... Hindi ko masasagot ang lahat ng mga tanong mo dahil ako mismo, hindi ko alam kung ano'ng nangyari at kung ano ang dapat kong maramdaman pagkatapos... dahil sa maniwala ka man o sa hindi, ikaw ang nakauna sa akin!"

Napahagulhol na ako... litung-lito ako sa magkakahalong damdaming tila winawarat ang aking dibdib. Natahimik si Tiyo Raf... hindi agad siya nakakibo. Patuloy lang ako sa paghagulhol. Naramdaman ko ang pag-angat ng kama, napatayo si Tiyo Raf.

"Ako ang... naka... u-una...? K-kaya pala..."

Nag-angat ako ng tingin saka nagsalita, "Hindi madali maintindihan ang nararamdaman ko... litung-lito ako ngayon, Tiyo Raf. Kung bakit sa dinami-dami ng naging girlfriends ko, ang una kong karanasan ay sa lalaki... sa iyo! Masisisi mo ba ako kung bakit ako nababalisa? Masisisi mo ba ako kung bakit ako nagkakaganito? Totoo, nasarapan ako... pero meron akong nararamdamang guilt dito sa dibdib ko. Ano na lang ang sasabihin ng girlfriend ko sa akin kapag nalaman niya ito? Ano ang sasabihin ng mga kaibigan ko? Hindi ako handa sa ganoong sitwasyon... hindi ko inaasahan ang ganitong pagkakataon... wala sa plano ko ang magkaganito..."

"I'm sorry... I-I'm so sorry..." iyon lang ang mga katagang nagawang pakawalan ni Tiyo Raf bago siya muling umupo sa kama upang aluin ako. Nang yakapin niya ako, hindi ko maikakaila na parang nakatagpo ako ng kaibigan - ng kakampi. Parang sa mga sandaling iyon, ibinabahagi niya sa akin kahit kaunti ang kanyang lakas, at unti-unti'y nakakaramdam ako ng kaluwagan sa dibdib ko. Ang maintindihan - iyon lang naman ang gusto ko. Pero higit sa lahat, sana, ako mismo, maintindihan ko ang sarili ko.

Ayaw ko mang aminin, gusto ko ang mga nangyayari... natatakot lang akong matawag na "bakla." Hindi ito ang pinangarap kong kalagayan sa buhay.

"Hindi ko alam, Dale... Sorry..."

"Ang higit lang naman na nagpapalito sa akin - hindi ang mga pangyayari... ang nararamdaman ko, Tiyo Raf. Gusto ko... gustong gusto ko... pakiramdam ko, isang parte ng pagkatao ko ang biglang lumaya. Parang matagal na nakimkim sa kalooban ko ng mahabang panahon... hindi ko alam... pero masaya ako... iyon nga lang, andaming tumatakot sa akin. Paano pag nalaman ni Mamang? Paano pag nalaman ng kapatid ko? Ano ang magiging reaksiyon nila?"

Bumuntung-hinga si Tiyo Raf, "huwag kang mag-alala, hindi ako madaldal. Walang makakaalam sa nangyari sa atin..."

"Hindi naman iyon ang inaalala ko, Tiyo Raf... Ang inaalala ko, kung malaman nilang," halos hindi ko mabigkas ang mga sumunod kong sinabi, "l-lalaki... rin ang... l-lalaki rin ang... g-gusto ko..."

Matagal bago muling nakapagsalita si Tiyo Raf.

"Mabuti pa, huwag mo munang alalahanin iyan. Ang mahalaga, nailabas mo ang sama mo ng loob. Naihinga mo kahit papaano sa akin ang hinaing mo. Kahit hindi na maulit ang nangyari sa atin, ayos lang... basta kahit ituring mo na lang akong kaibigan mo, o kaya, kuyang sumbungan mo... don't worry, kakampi mo ako. At simula ngayon, hindi kita pababayaan."

----------

Wala na sa tabi ko si Tiyo Raf nang magising ako. Kakatwa subali't kagabi lang ay anlaki ng galit ko sa mundo, subali't ngayon, tila magaan na ang pakiramdam ko. Sa ala-ala ko, dama ko pa ang pagkakayakap sa akin ni Tiyo Raf na tila nag-a-assure sa akin ng lugar sa mundo.

Naalala ko si Yancy at si Kuya Boris. Wala naman ako nararamdamang galit sa kanila... palagay ko nga, sa sarili ako galit kagabi dahil parang nakita ko ang sarili ko sa isa sa kanila habang naghahalikan sila. Parang naiinggit ako na parang nasusuya. Pakiramdam ko'y huling-huli na ako sa mga pangyayari sa mundo... na parang gising na ang sangkatauha'y mahimbing pa ang pagkakatulog ko.

Napansin ko ang isang nakatuping papel na nakapatong sa mesa. Bumangon na akong tuluyan saka ko binuksan ang lampshade at binasa ko ang nakasulat.

Dale,

Pagkakataon nga lang siguro ang pangyayari sa ating dalawa. Hindi sinadya, umalpas na lang kusa. Damdaming nasikil na hindi nabigyan ng pansin, nagpumiglas sa hindi tamang pagkakataon, nakaalpas at pinalaya... tinanggap ng buong puso. Pareho tayong nagkamali... pareho tayong nakaramdam ng ginhawa... pareho tayong natakot at nasaktan.

Hindi na marahil mauulit ang nangyari sa atin. Naisip ko, mas magandang lumayo na muna ako. Hindi dahil natatakot ako o naduduwag, gusto ko ring makapag-isip ng maayos. Hindi ko talaga sinasadya... kaya humihingi ako sa iyo ng paumanhin. Ako ang mas nakatatanda sa ating dalawa, ako ang dapat na may kontrol.

Kunsabagay, matanda ka na... at matalino. Alam mo na ang dapat mong gawin. Para sa akin, sana, piliin mo ang tunay na magpapalaya sa damdamin mo... pero iyon ay para sa akin. May sarili ka ring diskarte na hindi ko puwedeng pangunahan.

Mag-ingat ka. Kung may kailangan ka, tawagan mo na lang ako. Kunin mo na lang ang number ko kay Kuya Victor.

Mag-ingat ka at lagi mong isiping isa ako sa maraming mga nakakaintindi at nagmamahal sa iyo.

Bye,
Raf

 

Nakadama ako ng biglang pagkalungkot. Kagabi lang ay may kakampi ako. Ngayon, umalis na pala. Wala sa sariling nilukot ko ang papel, bumangon at pumasok sa banyo. Makatapos kong umihi'y isinabay kong i-flush ang sulat ni Tiyo Raf sa toilet bowl.

Nagtu-tuwalya na ako't nakatapos na maligo nang marinig ko ang pagtunog ng alarm clock. Dali-dali akong lumabas upang i-off iyon nang mapansin ko ang cellphone ko. Siyam ang missed calls, isa sa number ni Carrie, isa sa number ni Tiyo Victor, anim sa number ni Yancy, at... isang hindi naka-register.

Pagkatapos kong tingnan ang mga missed calls ay saka ko lang nakitang halos puno na ang inbox ko sa labinlimang bagong text messages.

CARRIE_LUVKO, 8:20pm: "Lam ko, me problem k. D k man magsabi, feel ko un. Sna lan, mgsabi k s kn cuz I h8 seein u lyk this."

CARRIE_LUVKO, 8:55pm: "2mtwag me, d u sgot. Wag k nmn gnyan. Ngaalala 2loy me. Pls, twag k nmn s kn."

[CELL NUMBER], 8:57pm: "Hi. Dale, ryte? Got ur no. fm a fren. I m ntrested 2 know u. Pde b mkipagkaibgan. Sna, ok lan."

[CELL NUMBER], 9:00pm: "Sorry s abala. Cge. Ingat k n lan. Kta-kts n lan s skul. Ingat k po."

TIYONG VIC, 9:01 pm: "Anak, bka gbihin kmi. Kaw n mna bhla s bhay. Snduin ko mga mamang mo't nsa mall daw. Ano gus2 m psalubong?"

[CELL NUMBER]. 9:03pm: "Nga pala, c Ramil nga pla me. Ramil Concepcion. Bgong transfer lan me sa skul u. Sori po ulit. :-)"

CARRIE_LUVKO, 9:15pm: "Dale, pls. Wag m me i-ignore. Pls lan. Di me sanay kta k gnyan. D me mka2log. Sgutin u txt me. Pls."

YANCY_UTOL, 9:33pm: "Tsong, blik k d2 pls. Usap tau."

YANCY_UTOL, 9:40pm: "Tsong, pkiusap, blik k. Pls, usap tau."

YANCY_UTOL, 9:45pm: "Dale nmn, nkkusap nmn me. Kauspn u nmn me. Pls. Blik u d2. Mgppliwanag me."

YANCY_UTOL, 10:12pm: "Dale, kung anuman an nakta u, sna atin2 n lan. Sori, yoko mgkcra tau. Pls, sna kausapin u me. Bgyn u nmn me ng chance mkpgplwanag. PLS."

CARRIE_LUVKO, 10:31pm: "Wla k b tlaga pkialam s kin? Prang d mo ako gfriend a! Wag mo ako i-ignore. Pnahihirapan mo ako! Shit ka! Shit ka!"

YANCY_UTOL, 10:53pm: "God naman, Dale! Hwag u snang mgalit. Please."

YANCY_UTOL, 12:12pm: "Ppunta me dyan nyo. Kausapin mo ako. Please."

YANCY_UTOL, 01:10pm: "D2 ako s bhay u. 2log u n daw sbi t2 m. Pnthan u me haws bkas. Pls. Hwag u sna mndiri o mglit. Dale, ikaw lan an fren ko. I can't afford to lose you. Please..."

Wala sa sariling binura ko ang lahat ng mga text messages. Parang walang halaga sa akin ang lahat ng mga texts na iyon. Today is a new day. Magaan na ang pakiramdam ko, pagkatapos kong maihinga ang problema ko kay Tiyo Raf, pakiramdam ko, gumaang ng makailang ulit ang pakiramdam ko. Medyo nalilito pa rin, pero hindi na ganoon katalamak ang damdamin ko, di gaya kahapon na halos pakiwari ko'y mababaliw ako.

Aywan pero itong araw na ito, mayroon sa sarili kong tila nakalaya... kumpiyansa, tiwala sa sarili, at lakas ng loob. At higit sa lahat, damdaming unti-unting nagiging malakas ang impluwensiya sa mga gawain ko't pagkilos.

----------

"Dale!!!" Gulat na gulat si Yancy pagbukas niya ng pinto ng kanyang kuwarto. Halatang bagong gising at hindi pa nakapag-aayos ng sarili. Alas siyete na ng makarating ako sa bahay nila, gaya ng dati, umakto akong nagmamadali buhat sa bahay.

Bakas sa mukha niya ang magkahalong pangamba at saya, ang huli ang nangibabaw dahil nayakap niya ako sa tindi ng kanyang kasiyahan. Hindi ako kumikilos, iyong tipong walang emosyon.

Nang mahimasmasan siya'y tila napasong inilayo nito ang katawan sa akin. "B-Buti n-naman at napagpasyahan mo'ng pumunta rito."

"Hindi mo ba ako papapasukin?" tanong ko, may angas at matigas... habang titig na titig ako sa mga mata ni Yancy.

"S-Sandali..." tila natatarantang pumasok ito. "P-Pasensiya ka na 'tol... Di pa ako nakakapag-ayos ng higaan. Buti pinatuloy ka ni Ate Jane..."

Hindi ko na hinintay ang paanyaya niya. Pumasok na ako at hindi kumikibo habang patuloy lang siya sa pagsasalita at pag-aayos ng kama niya. Nang maiayos ay inimbita niya akong umupo doon at nagpaalam na maliligo muna siya.

Iba naman ang tumatakbo sa isipan ko.

Pagkapasok niya sa banyo'y ini-lock ko ang pinto ng kuwarto niya at isa-isa kong hinubad ang aking mga kasuotan. Itinira ko ang puting brief ko na hapit sa magandang hubog ng aking puwitan. Para akong nahalina sa sarili nang masdan ang aking repleksiyon sa salamin. Ang mga pag-eehersisyo ko'y nagbunga ng mainam.

Hinalungkat ko sa bag ko ang perfume na ibinigay sa akin ni Tiyo Victor noong birthday ko. Davidoff Cool Waters. Nag-spray ako sa sarili at sinamyo ang pabangong bihira ko lamang gamitin. Sa mga ispesyal na pagkakataon lang... sa mga pagkakataong katulad nito.

Bahagya kong ginulo ang aking buhok saka ako nagsimulang mag-sit-ups... pagkatapos ay nag push-up... sit-up... at push-up... hanggang sa dumaloy ng husto ang aking pawis sa buo kong katawan. Muli kong minasdan ang pangingintab ng aking katawan sa sinag ng araw na kumakalat sa salamin ng kuwarto ni Yancy.

Dinaklot ko ang aking sarili at pumikit. Sa aking imahen, kitang-kita ko ang paglalapat ng mga bibig nina Kuya Boris at ni Yancy... punumpuno ng emosyon... ng sensasyon... gusto kong maranasan iyon. Gusto kong maranasan kung paano yakapin ng mapupusok na mga bisig... kung paano hagkan... paligayahin ng kapwa ko... gaya ng pagpapaligaya sa akin ni Tiyo Raf... o kung ano pang mga bagay na seksuwal na maaaring gawin ng isang lalaki sa kapwa niya lalaki.

Umupo ako sa kama ng pabukaka... hinihimas ko ang dibdib ko't kaangkinan habang dinadama ko sa aking sarili na may nagpapaligaya sa akin. Narinig ko ang pagbukas ng pinto... Napadilat ako at nakita ang napapatdang si Yancy. Nakatapis lang ito ng tuwalya, nakamata sa aking kahubdan.

Tumayo ako at tila may nagtutulak sa akin na lumapit kay Yancy. Tila siya napako sa kinatatayuan niya. At sa paglapit ko'y nakita ko ang biglang panginginig ng kanyang katawan. Kung sa anumang dahilan ay wala akong pakialam.

Isang piye na lang ang layo ko sa kanya at inabot ko ang kaliwa niyang kamay at ipinatong sa dibdib ko. Tila naubusan siya ng lakas at napapikit.... "D-Daaale..."

Ilang sandali pa, kusa ng kumikilos ang kanyang kamay at nakita kong umangat ang isa pa upang ipangdama sa aking katawan. Hinayaan ko lang si Yancy. Dama ko ang panlalamig ng mga palad niya gayundin ang panginginig ng mga ito.

Hinawakan ko ang magkabila niyang balikat at tila nauupos na kandilang napaluhod siya sa harap ko. Ilang sandali pa, tila wala sa sariling ibinaon sa pundilyo ko ang kanyang mukha... ikinaskas ang tigas na tigas kong burat sa kanyang pisngi, umuungol na tila may sakit at nagdidiliryo. Nilamas niya ng husto ang dalawang pisngi ng aking puwit... at ako nama'y namaywang na tila nagmamayabang habang pinanonood ang tila pagsamba ng kaibigan ko sa aking katawan.

"Dale... k-kung alam mo lang... kung alam mo lang..." ang narinig kong binibigkas ng tila nawawala sa sariling si Yancy. Buong panggigigil nitong kinagat-kagat ang nakabakat kong tagdan sa aking brief na tila nagdulot ng ibayong kiliti sa akin. Hindi ko pinansin ang mga sinabi niya. Sinabunutan ko siya at ikinadyot ang titi ko sa mukha niya. Makailang beses lang at pakiramdam ko'y sasabog na ako.

"Ganito ba ang gusto mo ha, Yancy? Gusto mo ba'ng ginagawa ko sa iyo?" nanggigigil kong bigkas habang paparahas ng paparahas ang ginagawa kong pagkanyod sa mukha niya.

"Sige pa Dale... ikanyod mo sa mukha ko... magpaputok ka sa mukha ko... gawin mo akong basahan... Dale... uhhh... Ungghhhh... Dale!!!"

"Aah... Yancy! Puta ka! Yancy!!! Lalabasan na ako!!! Aaahhh.... Aaagghhhh!!!"

Kasabay ng paghaklit ko sa garter ng brief ko sa magkabilang gilid ay pumalo sa noo ni Yancy ang ulo ng titi ko at doon unang pumulandit ang tamod ko, ang ikalawa'y pumuslit at kumalat sa buhok niya at ang iba'y bumulwak sa pisngi niya't ilong.

Saka ako napaupo sa kama, samantalang si Yancy ay nakaluhod pa rin, nakapikit na wari'y ninanamnam ang pangyayari. Nakakulapol sa mukha nito ang tamod kong mainit-init at nagsasapot. Maya-maya pa'y tumayo ito at tiningnan ang sarili sa salamin - makailang minuto iyon - bago walang sabi-sabing pumasok sa banyo.

Hindi ito umiimik nang makalabas. Gayundin ako. Wala sa amin ang makapagsimulang magsalita.

Maya-maya'y tumingin ito sa akin at hinagod ng kanyang mga mata ang kabuuan ng katawan ko, bago muli niya itong binawi na tila napahiya. Bumangon ako at lumapit sa kanya. Hindi rin nagsasalita. Tiningnan ko siya sa mata. Alam ko kung ano'ng iniisip ko, at kung ano ang dapat kong gawin. Inilapit ko ang mukha ko sa kanya - ang bibig ko sa bibig niya... at nang maglapat iyon, naramdaman ko ang panginginig ng katawan ni Yancy... Napayakap siya sa akin at ipinagdiinan ang kaniyang kaangkinang kanina pa pala nagtutumigas sa loob ng nakatapis na tuwalya. Lalo kong pinag-igi ang paghalik ko sa kanya subali't bigla niyang binawi ang mga labi at saka tiningnan ako ng mata sa mata, ang tanging namutawi sa bibig niya'y, "Dale..."

Pagkatapos noon ay narinig ko siyang umungol habang ang mga mata niya'y hindi niya ipinipikit. Dilat na dilat. Titig na titig sa akin. Kasunod noon ay ang pagkisig ng kanyang kabuuan. Hindi ko maintindihan.

"Shit, ahw... shit!!!" nasabi ni Yancy matapos ay tila hapung-hapong yumakap sa akin. Inalalayan ko siya upang ihiga sa kama. Nang maihiga ko siya'y kumalas siya sa pagkakayakap at muling tingnan ako sa mata. Nakakita ako ng nagbabadyang mga luha...

"Dale... ikaw lang... ikaw lang ang nakagawa sa akin nito."

"Alin?"

"Nilabasan ako... nilabasan ako dahil sa halik mo..."

"Ha?" saka ako biglang natawa. Parang iyon lang ang hinihintay namin para kusang gumuho ang pader na tila namagitan sa amin magbuhat kagabi.

"So, hanggang ganoon na lang?" tanong ko pagkatapos.

"Putsa, tsong! Halik pa lang, nilabasan na ako sa iyo... tingnan mo nga itong tuwalya ko o... babad na babad sa tamod..." tatawa-tawang anunsiyo ni Yancy.

"Iyon nga eh," sabay hagikgik ko, "halik pa lang, nilabasan ka na... paano pa kapag nag-sex tayo... baka malagutan ka ng hininga!"

"Gago!" sagot ni Yancy, "ba't di mo subukan? Baka ikaw ang di tumagal sa akin. Ang bilis mo nga diyan labasan..."

"Siyempre!" sagot ko, "unang palabas, unang katas... fresh na fresh pa ang tamod ko..."

"Mukha nga... manamis-namis eh."

"Kadiri ka, Yancy... tinikman mo?"

"Anong tinikman? Kinain ko!"

"Kinain mo? As in, nilunok mo ang tamod ko?" gulat na gulat ako sa tinuran ni Yancy. Tila ba sanay na siya sa ganoong klase ng gawain. At ako, wari'y sabik na makita kung paano niyang gawin iyon, "Sana ipinakita mo sa akin... gusto kong makita iyon..."

"Malay ko ba... baka isipin mo, sugapa ako sa tamod. Ayoko ngang mandiri ka sa akin... baka layuan mo pa ako."

"Eh gago! Sana hindi mo na lang din sinabi! Pero promise, hindi kita lalayuan... basta pakita mo sa akin kung gagawin mo iyon, ha?" sabi ko.

"Sige, next time..." sagot ni Yancy, pabalang.

Tawanan kami ng tawanan - tila ba natural lang ang mga pinag-uusapan namin gayong kung tutuusin, hindi. Kahit kalian, hindi pa umabot sa ganoong topic ang mga usapan namin ni Yancy. At ako bagaman nagtataka sa mga aktuwasyon kong biglaang nagbago, hindi ko na lamang pinansin at binigyan ko ng katwiran ang sarili ko. Gusto ko kaya ko ginawa; ginawa ko kaya hindi ako dapat magsisi; magsisi man ako, hindi na maaaring bawiin ang ginawa ko; at kaya ko uuliting gawin dahil masarap.

Parang walang nangyari sa amin at biglang bumalik ulit ang mga kulitan namin hanggang sa makaalis kami ng bahay nila upang pumasok. Pero hanggang saan nga kaya ako aabot?